Są takie firmy. Może nie działają z takim rozmachem jak ta z francuskiej komedii Poznajmy się jeszcze raz, ale oferują dokładnie to samo. Możliwość wzięcia udziału w jakimś wydarzeniu z przeszłości. Spędzenia paru godzin, może nawet dnia na dworze francuskiego … Czytaj dalej Poznajmy się jeszcze raz
Cenie komedie francuskie za to, że wychodzą od pewnego pomysłu i następnie sprawdzają, co by było dalej. Mała dziewczynka gubi ukochaną maskotkę? Szukając misia. Żyje sobie najbardziej skąpy mężczyzna na świecie? Dusigrosz. Malutki mężczyzna szuka miłości? Facet na miarę. Zgubiłam … Czytaj dalej Zgubiłam Alberta
Poznali się w szkole. On był nieco dziwnym nastolatkiem piszącym na lekcjach opowiadania sensacyjne. Ona po lekcjach całymi godzinami grała na pianinie. Spotkali się, pokochali, związali węzłem małżeńskim. Dziesięć lat później on uchodził już za gwiazdę literatury i powoli przestawał … Czytaj dalej Moja nieznajoma
Francuzi wychodzą z założenia, że dobry film powinien dać się sprzedać jednym zdaniem. Niekoniecznie krótkim, ale na tyle efektownym, żeby sprawić, że widz poczuje podniecenie czekającą go wycieczką do kina. I Kod Dedala ma takie zdanie. Oto „dziewięciu tłumaczy zamkniętych … Czytaj dalej Kod Dedala
To nie są nowi Nietykalni, choć Nadzwyczajni powstali rękami tych samych ludzi i również poruszają problem ludzi żyjących poza społeczeństwem. Robią to jednak w sposób dużo poważniejszy, niemal całkowicie pozbawiony tanich wzruszeń. Bo tu, panie i panowie, nie ma się … Czytaj dalej Nadzwyczajni
Nakręcony w 2008 roku film Jeszcze dalej niż północ uchodzi za największy przebój w historii francuskiego kina. Dwadzieścia milionów widzów piechotą przecież nie chodzi. A do tego jeszcze włoski remake wraz z kontynuacją, holenderski remake, wreszcie przygotowywany od lat remake … Czytaj dalej Jeszcze dalej niż północ
Walt Disney palił trzy paczki papierosów dziennie. Nic dziwnego, że pod koniec życia czuł się coraz gorzej. W listopadzie 1966 roku lekarze wykryli w jego lewym płucu olbrzymiego guza i w ciągu zaledwie kilku dni usunęli mu ten organ. Przy … Czytaj dalej Hibernatus
Komedie Dany’ego Boona zawsze bazowały na wyrazistych charakterach. Tu skąpiec, tam choleryk, gdzie indziej człowiek chronicznie nienawidzący swojej byłej żony (i zmuszony spędzić w jej towarzystwie kilka dni). W Przychodzi facet do lekarza mamy do czynienia z hipochondrykiem, który pakuje … Czytaj dalej Przychodzi facet do lekarza
Zawsze wydawało mi się, że Szkoci są skąpi. Dany Boon, czołowy francuski komik, ma nieco inne zdanie. Już w Dusigroszu nabijał się z przesadnej oszczędności swoich rodaków. Podobny temat wybrał na punkt wyjścia swojej nieco starszej produkcji, zatytułowanej Wymarzony domek. … Czytaj dalej Wymarzony domek
To nietypowy film. Niby dramat, ale bliżej mu do fabularyzowanego obrazu informacyjnego opisującego proces adopcji dzieci we Francji. Niby są bohaterowie, niby jest fabuła, ale tak naprawdę chodzi o kolejne instytucje, potencjalne problemy, prawa i obowiązki stron. Wymarzony rozpoczyna się … Czytaj dalej Wymarzony
Ryba psuje się od głowy, a seria Taxi od części trzeciej. Nie była ona zła, ale sprawiała wrażenie wtórnej. Przewidywalnej. Pozbawionej tej świeżości, którą miał oryginał. Część czwarta również nie zachwyca. Sprawia wrażenie wymęczonej i złożonej ze znanych już widzom … Czytaj dalej Taxi 4
Zaczyna się konkretnie: Sylvester Stallone wsiadado taksówki i zaczyna gadać po francusku. Dziwnym, zdecydowanie nie swoim głosem. Aktor nie zna języka ludu znad Loary i na planie kompletnie sobie nie radził z charakterystycznym „rrr”. Ktoś wpadł na pomysł, by go … Czytaj dalej Taxi 3
Francuskie Reims, rok 1969. Paul Coutard, dziennikarz sportowy popularnego magazynu Le Champenois, po raz kolejny podpada swojemu szefowi. Za karę dostaje zadanie zorganizowania jakiejś atrakcji na miejscowy festyn oraz uroczą sekretarkę do pomocy. Dziewczyna, prywatnie miłośniczka piłki nożnej, podsuwa mu … Czytaj dalej Jak chłopaki
Daniela widzowie pokochali. W samych francuskich kinach film Taxi obejrzały tłumy, a później odbył on triumfalny pochód przez ekrany innych europejskich kranów. Jeśli gdzieś się nie przyjął, to w Stanach Zjednoczonych, gdzie jednak nieśmiało rozpoczęto starania o prawa do nakręcenia … Czytaj dalej Taxi 2
Uroczy to film. Uroczy i zakręcony. Idealny na chłodne niedzielne popołudnie, które człowiek chce wykorzystać na ostatnie chwile wypoczynku i dobrą zabawę. Tu znajdzie śmiech i międzyludzkie ciepło, wreszcie potwierdzenie wyświechtanej tezy, że nie ma lepszego faceta niż tatuś. Zwłaszcza … Czytaj dalej Szukając misia
Ot, komedia romantyczna. Taka bez żadnych udziwnień czy większych ambicji. Przyjemna, pogodna, zabawna, opowiedziana zgodnie ze schematami obowiązującymi w gatunku. Eks mojego życia gwarantuje tym samym 80 minut całkiem przyjemnej zabawy, o której zapomina się już po dwóch dniach. No … Czytaj dalej Eks mojego życia
Popularny pisarz Max (Jose Garcia – Dzień Bastylii) prowadzi beztroskie życie bon vivanta. Zmienia kobiety, imprezuje, a swoją piętnastoletnią córką Rosalie (Manon Valentin – Synalek) nie ma ochoty się zajmować. Wszystko zmienia się, kiedy dziewczyna kradnie pendrive z jego najnowszą … Czytaj dalej Wielki szus
W jednej ze scen filmu Roma Alfonso Cuarona bohaterowie oglądają starą francuską komedię. Starą dziś, bo wtedy była to produkcja stosunkowo nowa. Nazywała się Wielka włóczęga i w połowie lat sześćdziesiątych odbyła triumfalny pochód przez wszystkie europejskie ekrany. Powtórzyła tym … Czytaj dalej Wielka włóczęga
To kolejne cudowne dziecko ze stajni Luca Bessona. Komedia sensacyjna Taxi z 1998 roku doczekała się czterech kontynuacji, amerykańskiego remake’u, wreszcie całkiem przyzwoitego serialu z 2014 roku. Dzięki niej peugeot 406 stał się we Francji samochodem kultowym, a Samy Naceri … Czytaj dalej Taxi
Gamoń to nie moja nowa ksywka, lecz klasyczna francuska komedia z tamtejszymi gwiazdami – Bourvilem i Louisem de Funesem. I to bardzo dobra komedia. Po premierze odniosła gigantyczny sukces frekwencyjny i do dziś utrzymuje się nad Sekwaną w czołówce najpopularniejszych … Czytaj dalej Gamoń
To zaskakująco zabawna francuska komedia wojenna, przypominająca chwilami niezapomniane Jak rozpętałem drugą wojnę światową. Podobieństwo widać już w pierwszej scenie Zwariowanej historii Maxa i Leona, kiedy do prowincjonalnego baru w okupowanej przez hitlerowców Francji wkracza dwóch oficerów SS. Na miejscowych … Czytaj dalej Zwariowana historia Maxa i Leona
Ekranizacja powieści Pierre’a Lemaitre’a Do zobaczenia w zaświatach niewątpliwie jest filmem niezwykłym. Pięknym od strony wizualnej i do tego buzującym emocjami. Zabawnym i dynamicznym.. Szkoda więc, że wkradają się tu uproszczenia i naiwności, a tempo kilkukrotnie siada. Gdyby bardziej wycyzelować … Czytaj dalej Do zobaczenia w zaświatach
Być może zmylił historyczny anturaż Sztuki kłamania, ale odniosłem wrażenie, że to nieco archaiczny film. Trochę teatralny, trochę moralizatorski, zabawny w sposób grzeczny i przykładny. Z pewnością spodobałby się mojej osiemdziesięcioletniej ciotce, gdyby jeszcze żyła. Ona uwielbiała tego typu damsko-męskie … Czytaj dalej Sztuka kłamania
Czasami przyjemnie jest posłuchać narzekań znajomych. Poznać debili, z którymi stykają się w pracy, pośmiać się z ich absurdalnych wpadek czy innych kuriozalnych sytuacji. Wiedzą o tym również scenarzyści, którzy bardzo chętnie portretują codzienne zmagania pracowników poszczególnych branż. Wystarczy wspomnieć … Czytaj dalej Nasze najlepsze wesele
Strasznie głupi to film. Głupi i bezsensowny. Próbuje przekonać nas, że niepełnosprawni to debile, a i kobiety nie należą do przesadnie inteligentnych. Jasne, chwilami Momo (Rodzinka z przypadku) bywa śmiesze, ale nonsensowna fabuła częściej irytuje niż bawi. Co zatem robi … Czytaj dalej Momo (Rodzinka z przypadku)
Mam słabość do serii Taxi, komediowej opowieści o szalonym kierowcy najszybszej taksówki w całej Marsylii. Francuzi dopatrywali się w niej podobieństw do serii o przygodach żandarma z Saint-Tropez. Wiadomo, Lazurowe Wybrzeże, policjanci-idioci, kryminalne zagadki okraszone mnóstwem śmiechu. Tyle że Taxi … Czytaj dalej Taxi 5
W zeszłym roku Dany Boon bawił nas Dusigroszem i Agentką specjalnej troski. W tym roku szykuje kolejne produkcje, jednak zanim trafią do kin, fani tego czołowego francuskiego komika muszą zadowolić się jego starszymi produkcjami. Takimi jak Uziemieni – historia dwójki … Czytaj dalej Uziemieni
Arystokracja to była zabawna klasa. Próżniacza. Oderwana od życia. Nie rozumiejąca czy wręcz nie dostrzegająca ubogich. Martwe wody kpią z jej stylu bycia, przyzwyczajeń, lęków, egzaltacji. Jednak – i na szczęście – nie są zwykłą komedią obyczajową. Reżyser Druno Dumont … Czytaj dalej Martwe wody
Pierwszą miłość zazwyczaj idealizujemy. Spotykamy kogoś, zakochujemy się i wydaje się nam, że poznaliśmy najcudowniejszą osobę na Ziemi. Kiedy nadchodzi rozstanie, postrzegamy to jako koniec świata. Załamujemy się i nie możemy spać. I jesteśmy przekonani, że już nigdy się nie … Czytaj dalej Synalek (2017)
No i stało się. Z badań wynika, że współczesne dzieci nie chcą być policjantami. Wolą inne, lepiej płatne zawody, gdyż są po prostu praktyczne. Funkcjonariusz nie kojarzy im się już z telewizyjnym detektywem, lecz smutnym panem ochraniającym reżimowe demonstracje albo … Czytaj dalej Agentka specjalnej troski
Wychowałem się na komediach z Louisem de Funesem, Bourvilem, Pierre Richardem. Ich klasyczne francuskie komedie łączyły w sobie absurdalny humor z pejzażami południowej Francji. Kto pamięta żandarma z Saint-Tropez, nigdy pewnie nie zapomni zakręconej zakonnicy za kierownicą Citroena 2CV, szalonych … Czytaj dalej Alibi.com
To nie jest bryk. Osoby, które chcą dowiedzieć się więcej o życiu słynnej warszawianki, poznać jej dorobek naukowy i zrozumieć, dlaczego uważa się ją za jedną z najwybitniejszych kobiet w historii, nie mają tu czego szukać. Maria Skłodowska-Curie to kameralny … Czytaj dalej Maria Skłodowska-Curie
Każdy kot ma dziewięć żyć, każde zaś podwójne. Bo kotu jeden człowiek po prostu nie wystarcza. Musi znaleźć sobie drugiego, najlepiej zupełnie innego, i się nim zaopiekować. Tylko wtedy czuje się spełniony, tylko wtedy wie, że naprawdę żyje. Dino z … Czytaj dalej Kot w Paryżu
Dany Boon, najpopularniejszy współczesny francuski komik, ma swój patent na komedię. W kolejnych filmach skupia się na przedstawicielach kolejnych zawodów bądź określonych cech, po czym przedstawia je w krzywym zwierciadle, wyolbrzymiając do granic możliwości. W Jeszcze dalej niż północ nabijał … Czytaj dalej Dusigrosz
Współczesnym widzom Gerard Depardieu kojarzy się z olbrzymią nadwagą, proputinowskimi sympatiami oraz ciężkimi dramatami, które ogląda się z wielkim trudem. Ale dwadzieścia lat temu ten wielki francuski aktor był prawdziwą gwiazdą i występował w naprawdę dobrych filmach. Takich jak Anioł … Czytaj dalej Anioł stróż
Francuzi mają rękę do komedii. Co parę lat kręcą prawdziwy przebój, zaś co roku wypuszczają do kin przynajmniej kilka naprawdę udanych filmów. Niestety, większość z nich nigdy nie opuszcza granic kraju lub dociera do nas wyłącznie za pośrednictwem telewizji. Pozbawione … Czytaj dalej Gliniarze z przypadku
Z dala od polityki 