Jadą goście jadą… to nakręcony na początku lat 60. nowelowy film według scenariusza Jana Józefa Szczepańskiego. Trzy segmenty, z których się składa, łączy motyw podróży, a raczej gości z zagranicy, którzy przybywają do naszego kraju na pokładzie flagowego liniowca „Batory”. … Czytaj dalej Jadą goście jadą…
Różyczka zgarnęła mnóstwo nagród, także poza granicami naszego kraju, i została obwołana polskim filmem roku. Opowiada poruszającą historię inspirowaną losami cenionego pisarza i eseisty Pawła Jasienicy, którego druga żona przez lata donosiła na niego do SB. Oczywiście wydarzenia przedstawione na … Czytaj dalej Różyczka
Filmy o PRL-u jak powstawały, tak powstają. Dla jednych stanowią sentymentalną podróż w czasy młodości, dla innych cenną lekcję historii, ostrzeżenie przed totalitaryzmami bądź socjalistyczną polityką gospodarczą. O ile twórcy fabuł zazwyczaj przesadzają, pokazując ówczesną Polskę jako piekło bądź kraj … Czytaj dalej Jeden dzień w PRL
„Nie wracajcie tu nigdy!”, pada w kulminacyjnej scenie dramatu 300 mil do nieba, jednego z najlepszych polskich filmów lat 80. To przerażająco aktualne ostrzeżenie przed Polską i światem, obraz naszej ludzkiej mentalności niezależnie od epoki. Reżyser Maciej Dejczer wykorzystał prawdziwą … Czytaj dalej 300 mil do nieba
Obsypany nagrodami i wybrany na polskiego kandydata do Oscara Rewers Borysa Lankosza to zgrabne, stylowe kino w starym stylu. Za jego sprawą przeniesiemy się w trudne czasy stalinowskie i zobaczymy kryminalną intrygę opowiedzianą z przymrużeniem oka. Bez zadęcia, bez martyrologii, … Czytaj dalej Rewers
17 grudnia 1970 roku przeszedł do historii jako czarny czwartek. W Gdyni doszło do starć protestujących robotników z wojskiem i milicją. Zginęło kilkanaście osób, a kilkaset zostało rannych. O wydarzeniach tamtych próbował opowiedzieć Antoni Krauze. Niestety, jeśli Czarny czwartek. Janek … Czytaj dalej Czarny czwartek. Janek Wiśniewski padł
Do przerwy 0:1 to niezwykle popularny serial młodzieżowy z czasów PRL-u, nakręcony na podstawie książki Adama Bahdaja pod tym samym tytułem. Opowiada o przygodach Paragona, zakochanego w futbolu chłopca z warszawskiego Śródmieścia, który razem z kolegami z okolic Chmielnej występuje … Czytaj dalej Do przerwy 0:1 (serial)
Kocie ślady należą do klasycznych kryminałów milicyjnych, a więc filmów, które prócz przestępstwa i obowiązkowego śledztwa próbowały przemycić również odrobinę PRL-owskiej propagandy. Była ona obecna już w oryginale, czyli powieści Macieja Patkowskiego „Strzały w schronisku”. Na szczęście nie zdominowała fabuły … Czytaj dalej Kocie ślady
Miś Colargol wcale nie jest polskim misiem! Uroczy niedźwiadek znany z serii filmów lalkowych, które pół wieku temu bawiły dzieciaki w całej Europie, narodził się we Francji. W połowie lat 50. Olga Pouchine opowiadała o nim swojemu synkowi i z … Czytaj dalej Przygody misia Colargola (serial)
To nie do końca jest biografia czy poruszający dramat poświęcony Kalinie Jędrusik. Bo we mnie jest seks to przede wszystkim przebojowy musical opowiadający o epizodzie z jej życia. Piosenkarka w pewnym momencie zniknęła z ekranów. Znalazła się na cenzurowanym. Autorzy … Czytaj dalej Bo we mnie jest seks
Historia z filmu 80 milionów wydarzyła się naprawdę. Brali w niej udział ludzie z pierwszych stron gazet. Józef Pinior, Władysław Frasyniuk czy Stanisław Huskowski w latach 80. należą do Solidarności. Jesienią 1981 roku przeczuwają, że coś się szykuje. Liczne esbeckie … Czytaj dalej 80 milionów
Żeby nie było śladów to polski kandydat do Oscarów. Tych, którzy go jeszcze nie widzieli, ten wybór może niepokoić. No bo co może obchodzić Amerykanów mało znany kawałek historii mało znanego kraju? Jakiś Grzegorz Przemyk, o którym nigdy nie słyszeli? … Czytaj dalej Żeby nie było śladów
Zdzisław Najmrodzki dorobił się w PRL-u miana „Króla Złodziei” i „Mistrza Ucieczek”. Pierwszy raz siedział za pobicie, później głównie za kradzieże. Obrabiał Peweksy i kradł polonezy, ale do historii przeszedł dlatego, że aż 29 razy wymykał się nieudolnej milicji obywatelskiej. … Czytaj dalej Najmro. Kocha, kradnie, szanuje
To kolejny polski film opowiadający o czasach przełomu. Kolejny, który pokazuje go w krzywym zwierciadle, w zalewie przekleństw i patologii, a przy okazji próbuje być obrazem dorastania. Być jak Kazimierz Deyna ma też ów sentymentalny urok, na którym obecnie widzów … Czytaj dalej Być jak Kazimierz Deyna
Bareja, klasyk PRL-owskiej komedii, od zawsze miał problemy z cenzurą. Kiedy więc w połowie lat 70. na śmietnik powędrował projekt Trójka do bicia, nad którym pracował z Jackiem Fedorowiczem, nie załamał się i nie tupał nogami. Sięgnął za to po … Czytaj dalej Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz
PRL wrócił do mody. W filmach pojawia się regularnie – dla starszych jest źródłem sentymentalnych wzruszeń, dla młodszych zaś żartów bądź mylących, szkodliwych lekcji historii. Zupa nic idealnie się w ten trend wpasowuje. Szczątkowa fabuła służy tu opowieści o czasach … Czytaj dalej Zupa nic
To pocztówka z Warszawy sprzed 50 lat. Sentymentalna, a jednocześnie zabawna wycieczka po stolicy pełnej miejsc zapomnianych lub wciąż istniejących. Nie ma tu jednego bohatera ani dominującego wątku. Nie ma spójnej, rozbudowanej fabuły. Jest za to panorama miasta, obraz realiów … Czytaj dalej Nie lubię poniedziałku
O serialu opowiadającym o Agnieszce Osieckiej mówiło się od kilku lat. W końcu udało się. Powstał. Przedstawia historię życia i picia słynnej poetki i autorki piosenek oraz zapewnia gruntowny przegląd jej kochanków. Stanowi jednocześnie panoramę Polski PRL-owskiej od głębokich lat … Czytaj dalej Osiecka (serial)
Punkt widzenia się zmienia wraz z punktem siedzenia. Tłumaczy to zresztą słowo Paralaksa, które oznacza „efekt niezgodności różnych obrazów tego samego obiektu obserwowanych z różnych kierunków”. Machulski sięgnął po nie, kiedy jeszcze w szkole filmowej kręcił sześciominutowy, dokumentalny obraz stosunków pracy … Czytaj dalej Paralaksa
To jeden z najbardziej popularnych polskich seriali rodem z lat 70. Jego pierwsze odcinki powstały jeszcze w 1974 roku. Kolejne – łącznie dwadzieścia jeden – niezbyt regularnie pojawiały się na małych ekranach, jednak za każdym razem przyciągały olbrzymią publiczność. Najwyraźniej … Czytaj dalej Czterdziestolatek (serial)
Przyjęcie na dziesięć osób plus trzy to niespełna godzinny film telewizyjny w reżyserii Jerzego Gruzy, według scenariusza Jana Himilsbacha. Absurdalny obraz lat siedemdziesiątych, zarówno ówczesnego społeczeństwa, jak i chorych zasad obowiązujących w gospodarce planowej. Nic dziwnego, że cenzorów zirytował i … Czytaj dalej Przyjęcie na dziesięć osób plus trzy
Sukces pierwszego polskiego serialu – Barbara i Jan – uruchomił telewizyjną machinę produkcyjną. Nie minął rok, a na ekranach czarno-białych odbiorników pojawiły się pierwsze odcinki kolejnej rodzimej produkcji. Łącznie powstało ich piętnaście i miały nieregularną długość – od dwudziestu trzech … Czytaj dalej Wojna domowa S01 (serial)
Kariera Juliusza Machulskiego rozpoczęła się od Vabanku, ale już wcześniej kręcił filmy. Były to jednak krótkometrażowe etiudy, szkolne wprawki gatunkowe i różnego rodzaju eksperymenty. Jednak już taka Gorączka mleka z 1977 roku udowadniała, że gość ma talent do „amerykańskich” opowieści, … Czytaj dalej Gorączka mleka
Fajny miał ten debiut reżyserski Olaf Lubaszenko. Czuć, że siedział nad tym projektem, że włożył w niego całe swoje serce. Ściągnął na plan Sztosu przyjaciół, zadbał o efektowne cameosy (Olaf Deriglasoff, Przemysław Saleta, Nikodem Stokarczak), a przede wszystkim sięgnął po klasykę … Czytaj dalej Sztos
To klasyk, moi drodzy. Jeden z tych filmów, które rzeczywiście zasłużyły na miano „kultowych” i mimo pięćdziesięciu lat na karku wciąż potrafią rozbawić. Starsi widzowie dostrzegą w Hydrozagadce zabawną parodię PRL-u, młodsi kpinę z kina marvelowego. Wszyscy zaś wychwycą dialogi, … Czytaj dalej Hydrozagadka
W PRL-u wszystkiego brakowało. Zwłaszcza możliwości wyjechania za granicę. Wakacje kojarzyły się z wypoczynkiem u rodziny na wsi, ostatecznie w ośrodku Funduszu Wczasów Pracowniczych gdzieś nad morzem czy w polskich górach. Czechosłowacja, Bułgaria czy Węgry uchodziły za sporą atrakcję i … Czytaj dalej Niebieskie jak Morze Czarne
Ponad pół wieku minęło od premiery pierwszego polskiego serialu kryminalnego. Czas obszedł się z kapitanem Sową brutalnie. Pozbawiony kolorów ośmioodcinkowy cykl może niektórych razić tendencyjną, propagandową wymową, chociaż… reżyser Stanisław Bareja całą historię wziął w duży nawias. Spora w tym … Czytaj dalej Kapitan Sowa na tropie S01 (serial)
Kinematografia PRL to niezgłębiona kopalnia bardzo dobrych filmów. Część z nich jest doskonale znana widzom i do znudzenia powtarzana przez stacje telewizyjne. Wiele perełek pozostaje jednak nieodkrytych, a nadawcy nie potrafią ich wylansować. Pokazują je późno w nocy bądź za … Czytaj dalej Koty to dranie
Z dala od polityki 