To nietypowy film w karierze Wojciecha Smarzowskiego. Reżyser ten przyzwyczaił nas do mrocznych, bardzo mocnych dramatów, które sprawiają, że widownia w kinie milknie i w skupieniu przełyka raz po raz ślinę. Drogówka tymczasem to… komedia. Też mroczna, bardzo niepokojąca, wydobywająca … Czytaj dalej Drogówka
Profesjonaliści na ekranie, profesjonaliści za kamerą. Dobrzy rzemieślnicy. Ludzie pracujący na chłodno, nieokazujący emocji. Niewywołujący też emocji u widza, w końcu widz też ma prawo poczuć się jak profesjonalista. Szkoda, bo Trick zapowiadał się naprawdę fajnie. Jako nie do końca … Czytaj dalej Trick
Dobry rodzimy kryminał jest jak szynka bez wody w czasach PRL-u. Niby czasami się trafiała, ale na tyle rzadko, że nieliczni wierzyli w jej istnienie. Tymczasem Jeziorak jest dobry. Może nie bardzo dobry, ale to rasowy thriller o mrocznym, skandynawskim … Czytaj dalej Jeziorak
Urocza, ciepła bajka o Polakach na emigracji. Napisał ją Radek Knapp, pisarz, który jako nastolatek wyjechał z matką do Wiednia. I to jak opisał! Tuż po wydaniu Lekcje pana Kuki wspięły się na listy krajowych bestsellerów i były szeroko komentowane … Czytaj dalej Lekcje pana Kuki
Za pierwszym razem wszystko smakuje najlepiej. Oczywiście poza wódką oraz śledziami serwowanymi z ziemniakami. Także życie smakuje fajnie, kiedy dopiero się je zaczyna. I to właśnie sentyment do lat młodości zachęcił Jacka Bromskiego do nakręcenia Biletu na księżyc. Jest rok … Czytaj dalej Bilet na księżyc
To jeden z tych filmów, które poruszyły polską publiczność. Przypomniały widzom o bezsilności wobec zła, o słabości państwa, o bezradności, która może zniszczyć życie. Lincz powstał na bazie prawdziwej historii linczu we Włodowie i do dziś robi spore wrażenie. Sprawnie … Czytaj dalej Lincz
Ku mojemu zaskoczeniu Nie kłam, kochanie znalazło się na co najmniej kilku listach najlepszych polskich komedii romantycznych. Jeśli to jest nasz top, to nie jestem pewien, czy chcę oglądać inne produkcje. A już na pewno nie te spoza topu, gdyż … Czytaj dalej Nie kłam, kochanie
Na festiwalu w Gdyni pojawi się czasem jakaś rakieta. Film, o którym mało kto słyszał, a który nieoczekiwanie odnosi spory sukces. Tak właśnie było ze Statystami, debiutem Michała Kwiecińskiego, polsko-chińską komedią obyczajową osadzoną w realiach małego miasteczka. Zgarnęła ona Nagrodę … Czytaj dalej Statyści (2006)
Film U Pana Boga za piecem stał się nieoczekiwanie kulturowym fenomenem. Zarówno widzowie, jak i krytycy docenili ten sielski obraz polskiej wsi. Pokochali malownicze plenery rodem z Pana Tadeusza, charakternego księdza trzęsącego okolicą, komendanta, burmistrza i uroczą handlarkę zza Buga, … Czytaj dalej U Pana Boga w ogródku
Film z gatunku „polska smuta narodowa”, obficie reprezentowanej w polskim kinie (patrz choćby 53 wojny, Fuga czy Zabawa, zabawa). A dokładniej kolejny dołujący dramat obyczajowy, w którym wszyscy chlają, przeklinają, obrażają się, oszukują, a widz po wyjściu z kina ma … Czytaj dalej Żelazny most
Wszyscy narzekający na poziom polskiego kina mogą oficjalnie się gonić. Boże ciało to filmowa petarda – świetnie zagrana, niebanalna, poruszająca, pozostająca przy widzu długo po wyjściu z kina. Jasne, nie wszystkim się spodoba, bo to jednocześnie kino trudne i brutalne, … Czytaj dalej Boże ciało
Włoski film Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie z 2016 roku przemknął przez polskie kina, jednak zainteresował producentów z całego świata. W efekcie aż osiemnastu z nich zakupiło prawa do nakręcenia lokalnej wersji. Do dziś powstała już wersja grecka, francuska, … Czytaj dalej (Nie)znajomi
Nakręcony w 2008 roku polski horror Pora mroku nie udał się. Ani koncepcyjnie, ani artystycznie nie spełnił oczekiwań widzów. Cztery lata później powstała Ixjana. Z piekła rodem. Odpowiadający za nią bracia Skolimowscy sugerowali, że wymyślona przez nich historia ma olbrzymi … Czytaj dalej Ixjana. Z piekła rodem
Na pierwszy rzut oka to taki typowy polski dramat. Dlaczego typowy? Bo są tu elementy składowe typowego polskiego dramatu: ciężka choroba, alkoholizm, patologiczne klimaty rodzinne i ogólna znieczulica. Aż żyć się odechciewa. Ale z drugiej strony Moje córki krowy nie … Czytaj dalej Moje córki krowy
Pamiętam, że gdy po raz pierwszy obejrzałem Niezawodny system, poczułem smutek. Świat staruszki z tego filmu odchodzi już do przeszłości. Coraz mniej jest takich domów, takich ludzi, takich rozmów. Mam bowiem wrażenie, że teraz starzeje się inne pokolenie. Już nie … Czytaj dalej Niezawodny system
Wielka szkoda, że Juliusz Machulski jest twórcą tak nierównym. W latach osiemdziesiątych zapracował sobie na miano klasyka. Filmami takimi jak Vabank, Seksmisja czy Kingsajz udowodnił olbrzymi talent do kręcenia lekkich, autentycznie zabawnych komedii gatunkowych. Wielu wróżyło mu nawet karierę w … Czytaj dalej Vinci
Wyobraź sobie taką scenę. Kobieta w średnim wieku, dziwnie ubrana, ale na szpilkach, wychodzi z tunelu kolejowego na Dworcu Centralnym w Warszawie. Nieuczesana, kołysząca się na nogach, ewidentnie pozostaje pod wpływem jakichś środków. Z najwyższym trudem wdrapuje się na peron, … Czytaj dalej Fuga
Strach, smutek, wstyd, zazdrość, złość, wstręt i radość. 7 uczuć, których w chyba każdym filmie doświadcza Adaś Miauczyński – klasyczny polski wiecznie niezadowolony inteligent. Marek Koterski opowiada o nim od blisko czterdziestu lat. Czasem na wesoło, kiedy indziej nieco bardziej … Czytaj dalej 7 uczuć
Filip Bajon ma dryg do opowiadania o historii. Udowodnił to takimi produkcjami jak Limuzyna Daimler Benz, Magnat czy Wizja lokalna 1901. W Przedwiośniu popełnił kilka błędów. Starał się poruszyć zbyt wiele tematów i dokonał zbyt drastycznych cięć w oryginalnym tekście. … Czytaj dalej Kamerdyner
To od początku był bardzo ambitny projekt. Ambitny na poziomie zamierzeń, nie treści. Krzysztof Łukaszewicz postanowił nakręcić film, którego moglibyśmy spodziewać się po Amerykanach – widowiskowe kino wojenne osadzone wśród piasków irackiej Karbali. Podstawą scenariusza zostały wydarzenia, do których doszło … Czytaj dalej Karbala
Czasami dobrze jest podpatrzyć sukcesy zachodnich reżyserów. Rozgryźć ich przyczynę, twórczo wykorzystać, zaproponować swoją wersję. Współczesne kino żyje inspiracjami, samo się cytuje, wszyscy ściągają od wszystkich. Niestety, naszym twórcom to nie wychodzi. Horror Pora mroku, mający przynajmniej w założeniach przypominać … Czytaj dalej Nieruchomy poruszyciel
Można się śmiać z Patryka Vegi, można mu wypominać kilka nieudanych produkcji, toporne grających aktorów i dziwaczne poglądy, ale trudno nie docenić serialu Pitbull, który nakręcił dla telewizji w połowie pierwszej dekady XXI wieku. Poprzedził go film pod tym samym … Czytaj dalej Pitbull
Emerytowany płatny zabójca pracy do pracy, by wykonać jeszcze jedno zadanie. Cóż, to już było. I to nie raz! Wystarczy wspomnieć 24 godziny po śmierci, niezbyt udany thriller, który kilka miesięcy temu przefrunął przez polskie kina. Podobną historię w 2015 … Czytaj dalej Anatomia zła
W 2003 roku wydawnictwo Croma publikuje debiutancką powieść Krystiana Bali Amok. Jej główny bohater, tłumacz i intelektualista Chris, w dosadny sposób opisuje swoje alkoholowe i erotyczne przygody. Książka zdobywa jednak niewielką popularność. Krytycy wyrażają się o niej niepochlebnie, choć niektórzy … Czytaj dalej Amok (2017)
Polskie kino od lat udawania, że wszyscy są źli, kombinują, oszukują, mordują. W ostatnich latach oberwała już dochodzeniówka i drogówka, ośmieszono wojsko polskie i służby specjalne, a w Po prostu przyjaźń pokazano, że przyjaźń nie jest warta funta kłaków. Konwój … Czytaj dalej Konwój (2016)
