Typowy Vega. Może i wczesny, ale jednocześnie demonstrujący chwyty regularnie pojawiające się w jego późniejszych filmach. Przykład? Podejście do prawdy. Służby specjalne to bowiem political mocno fiction. Tematy z pierwszych stron gazet ubrane zostały w sensacyjne ciuszki, a podkręcone i … Czytaj dalej Służby specjalne
Dzieci i ryby to pochodząca z 1996 roku komedia obyczajowa. Z jednej strony prekursor wszystkich tych romkomów, które zalały polskie kina dekadę później, z drugiej zaś całkiem przyzwoity zapis ówczesnych czasów. Za kamerą stanął nie byle kto – Jacek Bromski, … Czytaj dalej Dzieci i ryby
Różyczka zgarnęła mnóstwo nagród, także poza granicami naszego kraju, i została obwołana polskim filmem roku. Opowiada poruszającą historię inspirowaną losami cenionego pisarza i eseisty Pawła Jasienicy, którego druga żona przez lata donosiła na niego do SB. Oczywiście wydarzenia przedstawione na … Czytaj dalej Różyczka
To kolejna, niepierwsza polska próba zmierzenia się z komedią bazującą na zamianie ciał. Twórcy Na twoim miejscu mieli pewne ambicje, chcieli obśmiać stereotypy płciowe i opowiedzieć o problemach w związkach. Niestety, stereotypy te potraktowali… stereotypowo, w dodatku pogubili się w … Czytaj dalej Na twoim miejscu
Historia z filmu 80 milionów wydarzyła się naprawdę. Brali w niej udział ludzie z pierwszych stron gazet. Józef Pinior, Władysław Frasyniuk czy Stanisław Huskowski w latach 80. należą do Solidarności. Jesienią 1981 roku przeczuwają, że coś się szykuje. Liczne esbeckie … Czytaj dalej 80 milionów
Przykład głupiego, szkodliwego filmu na ważny temat. Banksterzy przyglądają się bowiem problemom frankowiczów i działalności banków z pierwszej dekady XX wieku. Nie robią jednak tego zbyt dogłębnie. Wolą umacniać stereotypy i brnąć w spiskowe teorie, którą wieńczą absurdalną akcją rodem … Czytaj dalej Banksterzy
Francuski numer to kolejna próba nakręcenia w Polsce światowej komedii. Światowej, czyli nowoczesnej, efektownej i oczywiście zabawnej. Zgodniej z obowiązującymi trendami. W przypadku tego akurat filmu trendy te oznaczają wielu bohaterów, których historie przeplatają się i łączą, by stworzyć jedną … Czytaj dalej Francuski numer
O serialu opowiadającym o Agnieszce Osieckiej mówiło się od kilku lat. W końcu udało się. Powstał. Przedstawia historię życia i picia słynnej poetki i autorki piosenek oraz zapewnia gruntowny przegląd jej kochanków. Stanowi jednocześnie panoramę Polski PRL-owskiej od głębokich lat … Czytaj dalej Osiecka (serial)
Żyjemy w erze Vegi. To jego filmy sprzedają się w Polsce najlepiej. Dwie dekady temu monopol na polską publiczność miał Pasikowski, a potem nastała epoka komedii romantycznych. Tylko mnie kochaj też się do nich zalicza, choć w sumie to obraz … Czytaj dalej Tylko mnie kochaj
Nie wszystkim ta produkcja przypadła do gustu. Na Filmwebie ma przeciętną średnią, opinie krytyków też nie powalają. A mnie się podobała i podczas seansu śmiałem się w głos. To nie tak jak myślisz, kotku to polska komedia omyłek, w której … Czytaj dalej To nie tak jak myślisz, kotku
To jedna z tych polskich komedii, które powinny odnieść sukces. Producentom udało się zgromadzić na planie naprawdę dobrych aktorów i wybrać niebanalny temat. Gdyby jeszcze się w niego wgryźli… Niestety, scenarzysta Wyjazdu integracyjnego poszedł w farsę spod znaku Kac Vegas. … Czytaj dalej Wyjazd integracyjny
Nastolatka zakochana w dużo starszym od siebie dziennikarzu to ciekawy temat. Tu mamy jednak pseudorozważania o przeznaczeniu i winie, do tego zapożyczony od Kieślowskiego trik z dwoma nitkami fabularnymi pokazującymi konsekwencje pewnych decyzji. Nie do końca mnie to przekonuje, ale … Czytaj dalej Powiedz to, Gabi
Ponoć to jedna z najsłabszych produkcji pierwszej dekady tego wieku. Nieśmieszna komedia w reżyserii Cezarego Pazury, z jego kumplami w rolach głównych i niepotrzebnymi efektami specjalnymi. Omijać, uciekać, bać się, radzą internetowi znawcy. A ja pamiętam, że w kinie nieźle … Czytaj dalej Weekend
W latach dziewięćdziesiątych polskie kino dogorywało. Nawet pies z kulawą nogą się nim nie interesował. Sprzedawał się Pasikowski, sprzedawały się superprodukcje i ekranizacje lektur szkolnych, poza tym jednak tylko pojedyncze produkcje przyciągały widzów. Taki los spotkał Nocne graffiti. Nie bez … Czytaj dalej Nocne graffiti
Komornik to jeden z tych filmów, które wstrząsnęły polską publicznością. Pokazały słabość państwa, niesprawiedliwość prawa, bezsilność zwykłych ludzi. Jednak w odróżnieniu od Linczu czy Długu reżyser Feliks Falk stworzył obraz wielowymiarowy i dodatkowo pozwolił sobie na promyk nadziei. Zgodnie z … Czytaj dalej Komornik
Ten film nie miał łatwo. Nadgorliwie wręcz promowany przez Telewizję Polską i wyśmiewany przez tak zwaną „warszawkę”, jeszcze przed premierą wzbudził wiele kontrowersji. Więcej, niż powinien, bo biografia Zenka Martyniuka nie jest filmem złym czy dobrym. Jest filmem przeciętnym, w … Czytaj dalej Zenek
Ćwierć wieku przyszło nam czekać na trzecią część kultowych Psów. Długo. Za długo. W tym czasie wszystko się zmieniło: czasy, sposoby opowiadania, tematy. To, co kiedyś bawiło, dziś już na nikim nie robi wrażenia. Zresztą nowych pomysłów Pasikowski nie miał, … Czytaj dalej Psy 3: W imię zasad
Maciej Kawulski, szef KSW, już w zeszłym roku błysnął talentem reżyserskim. Jego Underdog okazał się przecież całkiem znośnym kinem sportowym, polską wersją Rocky’ego. Tegoroczne Jak zostałem gangsterem. Historia prawdziwa to już rozrywka pełną gębą. Brutalna, efektowna, sprawnie odpowiedziana, ze scenami, … Czytaj dalej Jak zostałem gangsterem. Historia prawdziwa
Jeśli Polacy potrafią coś robić, to na pewno biografie. Te wychodzą nam znakomicie. Co roku do kin trafiają dwa, trzy filmy z tego nurtu, które imponują precyzyjną reżyserią, wiarygodnym odtworzeniem realiów, świetnie dobranymi aktorami. Proceder podąża tą samą drogą. Opowiada … Czytaj dalej Proceder
Nie tyle Jeszcze raz, co jeszcze jedna. Polska komedia romantyczna. O tyle ciekawa, że jej bohaterowie należą do grupy 40+. Rodzime kino rzadko o niej opowiada, dlatego producenci dla równowagi dorzucili parę nastolatków i niezawodne zakopiańskie plenery. Wyszło kino najwyżej … Czytaj dalej Jeszcze raz
Przygotowywane od kilku lat Legiony to widowiskowa lekcja patriotyzmu, a zarazem kosztowna filmowa klapa. To również film, który – jak Polityka – nie jest tym, czy się wydawał być. Mimo wszystko warto go obejrzeć. Dla pięknych polskich plenerów, dla kawałka … Czytaj dalej Legiony
Nakręcony w 2008 roku polski horror Pora mroku nie udał się. Ani koncepcyjnie, ani artystycznie nie spełnił oczekiwań widzów. Cztery lata później powstała Ixjana. Z piekła rodem. Odpowiadający za nią bracia Skolimowscy sugerowali, że wymyślona przez nich historia ma olbrzymi … Czytaj dalej Ixjana. Z piekła rodem
Rok 1997. Kryzys w polskim kinie trwa, widzowie chodzą co prawda na superprodukcje, ale inne rodzime filmy omijają szerokim łukiem. W kraju króluje bowiem Aleksander Kwaśniewski, disco polo i „Tankie tango” Budki Suflera. Nic dziwnego, że reżyser Robert Gliński postanawia … Czytaj dalej Kochaj i rób co chcesz
W 1993 roku zadebiutował Filip Zylber, dziś ceniony polski reżyser i dokumentalista. Temat znalazł sobie niełatwy – zdecydował się bowiem przenieść na wielki ekran jedno z wojennych opowiadań Tadeusza Borowskiego, zatytułowane Pożegnanie z Marią. Tekst nieco zmienił, w paru miejscach … Czytaj dalej Pożegnanie z Marią
Władysław Pasikowski nie po raz pierwszy sięgnął po biografię jednego z polskich bohaterów. I dobrze, bo Jack Stong naprawdę mu się udał. To był kawał soczystego kina szpiegowskiego osadzonego w realiach postkomunistycznej Polski. Kurier wymagał kolejnego skoku w przeszłość, ale … Czytaj dalej Kurier
Na ekrany trafiła kolejna nieudana polska komedia romantyczna. W dodatku toczy się w tym samym fikcyjnym świecie co inne nieudane polskie komedie romantyczne. To świat, w którym zawsze świeci słońce (chyba że akurat bohaterowie mają depresję), a pracuje się jedynie … Czytaj dalej Pech to nie grzech
Po 1989 roku polscy filmowcy nie bardzo wiedzieli, o czym opowiadać. Nadal chcieli tworzyć obrazy poświęcone naszej rzeczywistości, ale ta zmieniała się tak szybko, że błyskawicznie traciły one na aktualności. Jedynie niektóre tematy wydawały się wiecznie na czasie. Takie chociażby, … Czytaj dalej Zwolnieni z życia
Całkiem przyzwoity kryminał nakręciło to TVN! Dynamiczny i efektowny, trzymający w napięciu, przygotowany według wszystkich prawideł gatunku. Co istotne, Pułapka nie pachnie tandetą. Przyjemne dla oka plenery i dobrze zaprojektowane wnętrza uwiarygadniają tę historię, nawiązującą podobno do autentycznej zbrodni sprzed … Czytaj dalej Pułapka S01 (serial)
Wojciech Wójcik, autor niezapomnianej Ekstradycji, w 2001 roku zabrał widzów na wycieczkę do PRL-u. Fikcyjną opowieść o trudnych wyborach, przed jakimi stawali zwykli ludzie, połączył z rzeczywistym skokiem na konwój bankowy, do którego doszło w grudniu 1964 roku. Powstał film … Czytaj dalej Tam i z powrotem
Po opowiadanie Kornela Filipowicza Dzień wielkiej ryby sięgnął Andrzej Barański, mistrz nostalgii i polskich krajobrazów. Ekipę filmową zabrał do swojego ukochanego Kazimierza nad Wisłą, któremu poświęcił Dwa Księżyce. Zatrudnił czołówkę polskich aktorów i pozwolił zadebiutować Joannie Brodzik. Nakręcił film niewątpliwie … Czytaj dalej Dzień wielkiej ryby
Czasami dobrze jest podpatrzyć sukcesy zachodnich reżyserów. Rozgryźć ich przyczynę, twórczo wykorzystać, zaproponować swoją wersję. Współczesne kino żyje inspiracjami, samo się cytuje, wszyscy ściągają od wszystkich. Niestety, naszym twórcom to nie wychodzi. Horror Pora mroku, mający przynajmniej w założeniach przypominać … Czytaj dalej Nieruchomy poruszyciel
Pod koniec XIX wieku majętni mieszkańcy Warszawy „odkryli” Kazimierz nad Wisłą. Niewielka miejscowość położona nieopodal Puław w przeciągu kilku lat stała się modnym letniskiem. Jak grzyby po deszczu zaczęły w niej wyrastać malownicze domki i wille. Ludzie docenili malownicze wąwozy … Czytaj dalej Dwa księżyce
To nie jest bryk. Osoby, które chcą dowiedzieć się więcej o życiu słynnej warszawianki, poznać jej dorobek naukowy i zrozumieć, dlaczego uważa się ją za jedną z najwybitniejszych kobiet w historii, nie mają tu czego szukać. Maria Skłodowska-Curie to kameralny … Czytaj dalej Maria Skłodowska-Curie
Karol był człowiekiem, a potem papieżem. Wreszcie został podrywaczem. Chociaż to niewłaściwe słowo… Karol nie musi nikogo podrywać. Pomimo niezbyt wyjściowej aparycji Piotra Adamczyka kobiety lgną do Karola jak muchy do kupy. Rzucają się na niego. Tulą i całują. Po … Czytaj dalej Och, Karol 2
Z dala od polityki 