Stacja to dobrze przyjęty kryminał z domieszką komedii; takie swojskie kino gangsterskie charakterystyczne dla czasów przedunijnych. Wszystko wtedy było „zachodnie”, a jednocześnie siermiężne, prowizoryczne, nieudolne. I nic nie wskazywało, by miało być lepiej. Czuć tu dalekie echa Fargo. Oto mamy … Czytaj dalej Stacja
Enen Feliksa Falka to kryminał, dramat, thriller i kino moralnego niepokoju w jednym skromnym metrażu. Trochę również opowieść o tym, czy dawne grzechy da się wybaczyć, tak innym, jak i sobie. To ciekawa propozycja, choć niewątpliwie nie dla wszystkich. No … Czytaj dalej Enen
Simona Kossak to film dla tych, co kochają las oraz przygodę i chętnie wzięliby do domu świniaczka włochatego, zaś myśliwych powystrzeliwali z tych ich fuzji. W tle pojawia się paskudna rodzina, PRL-owskie cwaniaczki ze swoją zwichrowaną mentalnością, wreszcie uczucie, które … Czytaj dalej Simona Kossak
Smok Diplodok to polski film animowany nakręcony na podstawie klasycznych komiksów autorstwa Tadeusza Baranowskiego. I chyba właśnie dlatego efekt jest niesamowity – to pokaz olbrzymiej fantazji kryjącej się w niemal każdym kadrze. Mało która zachodnia produkcja jest tak kreatywna pod … Czytaj dalej Smok Diplodok
Na przełomie wieków Olaf Lubaszenko dość niespodziewanie wyrósł na króla polskiej komedii. Długo nim nie pobył, ale jednak zdążył nakręcić Chłopaki nie płaczą, te zaś osiągnęły status filmu kultowego. Poranek kojota już tak dobry nie był, ale E=MC² wydawało się … Czytaj dalej E=MC²
To miała być najbardziej niegrzeczna komedia roku. Wyszła komedia najsłabsza i w efekcie legenda polskiego kina. Kac Wawa dziś uchodzi za synonim obrazu tak nieudolnego, że aż wstyd go oglądać. Bywa przytaczana jako dowód na to, że z naszym kinem … Czytaj dalej Kac Wawa
Czwarta część Listów do M miała pecha. Jej premiera zbiegła się w czasie z kolejną falą pandemii i zamknięciem kin w całym kraju. W efekcie ominęła wielkie ekrany i trafiła bezpośrednio na VOD. Dziś obejrzeć ją można również w telewizji. … Czytaj dalej Listy do M. 4
Dla mnie to bardzo nierówny film. Obok scen znakomitych pojawiają się słabe, żeby nie powiedzieć żenujące. Czasami człowiek żałuje, że jakiś wątek nie ciągnie się dłużej, kiedy indziej spogląda na zegarek czekając, aż coś zacznie się dziać. W sumie nic … Czytaj dalej Wojna polsko-ruska
Nie ma jednej Polski, są dwie Polski. Jedna narodowa, katolicka, biała, druga europejska, świecka, tęczowa. Komedia Kryptonim Polska opowiada o ich zderzeniu w pięknym mieście Białymstoku i, jak to komedia, mocno obie strony przerysowuje. Stąd podnoszone w internetach argumenty, że … Czytaj dalej Kryptonim Polska
Ten film trwa 37 minut. Co można powiedzieć w tak krótkim czasie? Okazuje się, że całkiem sporo. Droga wewnętrza udanie portretuje rozedrganie młodego pokolenia, zmęczenie ciągłą rywalizacją i strach przed mocno niepewną rzeczywistością. W dodatku robi to w niepokojący sposób… … Czytaj dalej Droga wewnętrzna
Kiedy film zaczyna się sceną, w której kasjer karmi kotka kanapką z papierka, to musi być to Zanussi. Serio – Serce na dłoni źle się zaczyna, źle rozwija i źle kończy. Opowiada niewiarygodną historię w sposób nieinteresujący, tandetny i moralizatorski. … Czytaj dalej Serce na dłoni
To nie do końca jest biografia czy poruszający dramat poświęcony Kalinie Jędrusik. Bo we mnie jest seks to przede wszystkim przebojowy musical opowiadający o epizodzie z jej życia. Piosenkarka w pewnym momencie zniknęła z ekranów. Znalazła się na cenzurowanym. Autorzy … Czytaj dalej Bo we mnie jest seks
Nie jest to może kontynuacja przebojowego Testosteronu, ale z całą pewnością „damska” odpowiedź na niego. Przygotowana przez ten sam duet Konecki-Saramonowicz i operująca podobnym humorem komedia Lejdis odniosła błyskawiczny sukces. Przez kolorowe czasopisma została wręcz okrzyczana „kobiecym spojrzeniem na męski … Czytaj dalej Lejdis
Jakoś tak się przyjęło w naszym pięknym kraju, że wesele jest motywem chętnie przez artystów wykorzystywanym. Już Wyspiański zauważył, że daje ono okazje do skonfrontowania ze sobą różnych postaw i spojrzeń na życie, zderzenia różnych stanów. Ostatnio po wesele sięgnął … Czytaj dalej Testosteron
To była niespodzianka. I to spora. Oto nagle na platformie Netfliksa zadebiutował serial zatytułowany Kierunek: Noc, zrealizowany na podstawie powieści znanego polskiego pisarza, Jacka Dukaja. Była to produkcja europejska, międzynarodowa, z kilkoma Polakami w obsadzie. Zaczynała się fenomenalnie. Oto Słońce … Czytaj dalej Kierunek: Noc S02 (serial)
Lubicie kawały? No, takie dowcipy, co się opowiada przy piwie albo w biurowej kuchni? Suchary, żarty, teksty z długą brodą? Ja lubię. To znaczy lubię tylko te autentycznie zabawne i tylko wtedy, kiedy słyszę je po raz pierwszy. No, powiedzmy … Czytaj dalej Job czyli ostatnia szara komórka
Początek jest przekozacki. Noc, lotnisko międzynarodowe w Brukseli. Wyraźnie spanikowany mężczyzna kupuje bilet na dowolny lot. Chwilę później wyrywa broń ochroniarzowi i pakuje się do samolotu lecącego do Moskwy. Terroryzuje załogę i garstkę obecnych już na pokładzie pasażerów. Zmusza pilotów … Czytaj dalej Kierunek: Noc S01 (serial)
Ten film nie powinien powstać. Jerzy Hoffman był przecież spełnionym reżyserem. Przeniósł na ekrany całą trylogię Sienkiewicza, nakręcił Znachora i Trędowatą, a wcześniej błysnął talentem w Prawie i pięści. I choć zapisał się złotymi zgłoskami w historii polskiego kina, jego … Czytaj dalej 1920. Bitwa warszawska
Machulski świetnie zaczął. Nakręcił doskonały Vabank, a chwilę później Seksmisję i Vabank 2. Kwartet uzupełnił Kingsajz, jeden z największych przebojów 1988 roku. Później mistrz obniżył loty i nigdy już nie stworzył tak udanego dzieła. Owszem, miewał wzloty (patrz Kiler i … Czytaj dalej Kingsajz
Tam, gdzie rządzi partia, która kontroluje wszystko – od telewizji po wymiar sprawiedliwości – karierę robi się w jeden sposób. Lawirując. Kombinując. Załatwiając różne rzeczy sobie i innym. Tak było pół wieku temu, tak jest dziś, tak pewnie będzie za … Czytaj dalej Mniejsze zło
Przygotowywane od kilku lat Legiony to widowiskowa lekcja patriotyzmu, a zarazem kosztowna filmowa klapa. To również film, który – jak Polityka – nie jest tym, czy się wydawał być. Mimo wszystko warto go obejrzeć. Dla pięknych polskich plenerów, dla kawałka … Czytaj dalej Legiony
Józef Piłsudski, bezsprzecznie jeden z najważniejszych Polaków XX wieku, dotychczas traktowany był przez kino po macoszemu. Amerykanie dawno już nakręciliby kilka filmów o jego życiu, pozwolili mu walczyć o wolność, gromić bolszewików, a nawet lać się z wampirami. U nas … Czytaj dalej Piłsudski
Polskie kino offowe nie cieszy się wielkim zainteresowaniem. Niezależni twórcy kręcą filmy, ale później mało kto je ogląda. W efekcie nawet najciekawsze produkcje, obrazy takie jak Manna czy Dla Ciebie i Ognia, dla przeciętnego kinomana pozostają zagadką. Nie inaczej jest … Czytaj dalej 1409: Afera na zamku Bartenstein
Nakręcony w 2008 roku polski horror Pora mroku nie udał się. Ani koncepcyjnie, ani artystycznie nie spełnił oczekiwań widzów. Cztery lata później powstała Ixjana. Z piekła rodem. Odpowiadający za nią bracia Skolimowscy sugerowali, że wymyślona przez nich historia ma olbrzymi … Czytaj dalej Ixjana. Z piekła rodem
Wielka szkoda, że Juliusz Machulski jest twórcą tak nierównym. W latach osiemdziesiątych zapracował sobie na miano klasyka. Filmami takimi jak Vabank, Seksmisja czy Kingsajz udowodnił olbrzymi talent do kręcenia lekkich, autentycznie zabawnych komedii gatunkowych. Wielu wróżyło mu nawet karierę w … Czytaj dalej Vinci
Zaledwie kilka miesięcy minęło od listopadowej premiery Planety singli 2 i proszę bardzo – część trzecia trafiła do kin. Twórcy zastosowali metodę stosowaną nieraz w Hollywood, to znaczy nakręcili dwa filmy jednocześnie, ograniczając tym samym koszty produkcji i podtrzymując zainteresowanie … Czytaj dalej Planeta singli 3
To nie jest komedia romantyczna. Prędzej dramat. Romantyzmu tu tyle co szympans napłakał, ba, bohaterowie są wręcz jego zaprzeczeniem. Zmieniają się tylko na moment, w krótkiej chwili całkowicie niezrozumiałego szczęścia, a potem… Cóż, nie będę zdradzał, ale odnoszę wrażenie, że … Czytaj dalej Serce nie sługa (2018)
Filip Bajon ma dryg do opowiadania o historii. Udowodnił to takimi produkcjami jak Limuzyna Daimler Benz, Magnat czy Wizja lokalna 1901. W Przedwiośniu popełnił kilka błędów. Starał się poruszyć zbyt wiele tematów i dokonał zbyt drastycznych cięć w oryginalnym tekście. … Czytaj dalej Kamerdyner
Ekranizacja powieści Stefana Żeromskiego – wybranej w 2018 roku na bohaterkę Narodowego Czytania – trafiła na srebrne ekran w 2001 roku. Nie były to dobre czasy dla polskiego kina. Epoka wielkich lektur dobiegała końca i filmowcom z coraz większym trudem … Czytaj dalej Przedwiośnie
Do polskich Zimna wojna dociera opromieniona nagrodą za reżyserię w Cannes. Ponadto to nowy film Pawła Pawlikowskiego, twórcy Idy – chyba najczęściej nagradzanej rodzimej produkcji ostatnich lat. Nic dziwnego, że zainteresowanie jest spore. W kinach tłumy, krytycy rozpływają się w … Czytaj dalej Zimna wojna
Gratka dla tych, co lubią, kiedy w filmie nic się nie dzieje, bohaterowie w milczeniu gapią się w przestrzeń, wloką się gdzieś albo po prostu coś robią. Stepy opowiadają historię Niny (Agnieszka Grochowska), młodej Polki, którą poznajemy, gdy kocha się … Czytaj dalej Stepy
Kiedy Symetria trafiła do kin, porażała. Była donośnym głosem w dyskusji o kondycji polskiego systemu prawnego, a zwłaszcza więziennictwa. Wrażenie robiła też osoba reżysera. Rodzimi filmowcy w 2003 roku wciąż walczyli o swoje dobre imię i nie mieli zbyt dobrej … Czytaj dalej Symetria
Degrengolada. Może brutalne słowo, ale samo ciśnie się na usta podczas projekcji Listów do M. 3. Pierwsza część była naprawdę udana. Druga miała swoje wady, ale dało się ją obejrzeć bez zgrzytania zębami. Część trzecia okazuje się po prostu słaba. … Czytaj dalej Listy do M. 3
Trzydzieści lat temu mieliśmy dość komunizmu i tęskniliśmy za zachodem – także w kinach. Od pewnego czasu sytuacja się odwróciła. Filmy, w których taka Warszawa wygląda jak zachodnia metropolia, wywołują drwiny, z kolei produkcje przywołujące klimat PRL cieszą się sporym … Czytaj dalej Sztos 2
Fascynującą historię Eugeniusza Bodo przeniesiono rok temu na telewizyjne ekrany. Serial spotkał się z ciepłym przyjęciem widzów i raczej wstrzemięźliwym krytyki. Doceniono zwłaszcza rozmach realizacyjny i wodewilową lekkość produkcji, kręcono zaś nosem nad portretem przedwojennego aktora. W opisach współczesnych mu … Czytaj dalej Bodo
Festiwalowy sukces w Berlinie może Pokotowi Agnieszki Holland zaszkodzić. Widz przychodzi do kina, spodziewając się świetnie zagranego, pełnego ukrytych znaczeń arcydzieła. Otrzymuje portret przygranicznej prowincji przemieszany z kryminałem i satyrą, podszyty ekologią, polityką oraz magicznym realizmem. Jednym kojarzy się on … Czytaj dalej Pokot
Z dala od polityki 