Pierwszy raz widziałem ten film na pokazie prasowym w 1998 roku. Podobał mi się, ale po latach pamiętałem tylko oryginalny tytuł – Demony wojny wg Goyi. Błąd w odmianie nazwiska słynnego malarza wywołał wówczas głośną dyskusję o kulturotwórczej roli kina … Czytaj dalej Demony wojny wg Goi
Dobre intencje nie zawsze przekładają się na udany film. Najnowszy tego dowód to 1800 gramów, TVN-owska produkcja mająca wypełnić świąteczną lukę po Listach do M. Niestety, niezbyt udana. Słabo zrealizowana, pełna naciąganych wątków i nachalnego grania na emocjach widzów. Gdyby … Czytaj dalej 1800 gramów
To najsłabszy film Vegi od lat. Najgorszy od czasów Hansa Klossa. Autor – ponoć mistrz marketingu – padł ofiarą promocji właśnie. Polityka kompletnie nie jest tym, czym miała być. Nie jest filmem demaskatorskim, który pogrąży rząd Prawa i Sprawiedliwości. Nie … Czytaj dalej Polityka
Rok 1997. Kryzys w polskim kinie trwa, widzowie chodzą co prawda na superprodukcje, ale inne rodzime filmy omijają szerokim łukiem. W kraju króluje bowiem Aleksander Kwaśniewski, disco polo i „Tankie tango” Budki Suflera. Nic dziwnego, że reżyser Robert Gliński postanawia … Czytaj dalej Kochaj i rób co chcesz
O filmowym Wiedźminie napisano swego czasu wszystko. Wypominano mu kiepskie efekty specjalne i gumowe potwory, paskudne elfy i Malbork w roli Cintry, wreszcie ciężkawą reżyserię Michała Brodzkiego. Scenarzysta Michał Szczerbic wycofał swoje nazwisko z projektu, a Żebrowski i Zamachowski zostali … Czytaj dalej Wiedźmin
Władysław Pasikowski nie po raz pierwszy sięgnął po biografię jednego z polskich bohaterów. I dobrze, bo Jack Stong naprawdę mu się udał. To był kawał soczystego kina szpiegowskiego osadzonego w realiach postkomunistycznej Polski. Kurier wymagał kolejnego skoku w przeszłość, ale … Czytaj dalej Kurier
Rok 2003 raczej nie przejdzie do historii polskiego kina. Co prawda pojawiła się wtedy ciepło przyjęta Symetria, a także takie produkcje jak Pogoda na jutro czy Żurek, ale zabrakło tytułu, który odniósłby sukces tak komercyjny, jak i artystyczny. Na przykład … Czytaj dalej Zmruż oczy
W 1994 roku czekano na premierę przygotowywanego od kilku lat dramatu Kazimierza Kutza, poświęconego pacyfikacji kopalni Wujek. Prace nad filmem Śmierć jak kromka chleba przedłużały się jednak i śląski reżyser znalazł sobie odskocznie. W wolnych chwilach, za niewielkie pieniądze, z … Czytaj dalej Zawrócony
Wielka majówka przeszła do historii polskiego kina z co najmniej dwóch powodów. Przede wszystkim była filmowym debiutem Zbigniewa Zamachowskiego. Nie mniej ważna jest jednak muzyka rozpoczynającego wówczas swoją wielką karierę Maanamu oraz ekranowy występ jego wokalistki, Kory. Sama historia – … Czytaj dalej Wielka majówka
Kiedyś byłem zdania, że jak film budzi kontrowersje, zmusza ludzi do dyskusji, irytuje i boli, to musi być po prostu dobry. Po Smoleńsku zmieniłem zdanie. Nie zmienia to faktu, że wciąż lubię Pokłosie. To ważny obraz, dotykający tego kawałka historii … Czytaj dalej Pokłosie
Zamieszało się z tym Pitbullami. Po pierwszej, ciepło przyjętej części oraz przebojowym serialu telewizyjnym Patryk Vega całkowicie zmienił poetykę opowieści. Zamiast kolejnego realistycznego, mrocznego kryminału nakręcił dwie komedie sensacyjne, wulgarne, prostackie, ale efektowne. Pitbull: Nowe porządki i Pitbull: Niebezpieczne kobiety … Czytaj dalej Pitbull. Ostatni pies
Degrengolada. Może brutalne słowo, ale samo ciśnie się na usta podczas projekcji Listów do M. 3. Pierwsza część była naprawdę udana. Druga miała swoje wady, ale dało się ją obejrzeć bez zgrzytania zębami. Część trzecia okazuje się po prostu słaba. … Czytaj dalej Listy do M. 3
