To trzeci film o żandarmie z Saint-Tropez, nakręcony zaledwie cztery lata po części pierwszej. Tu również intryga kryminalna schodzi na dalszy plan. Najważniejsza jest w Żandarm się żeni miłość, która sprawia, że Cruchot zaczyna zachowywać się jak wariat. Nie tylko … Czytaj dalej Żandarm się żeni
Louis de Funes przyzwyczaił nas do produkcji, których akcja toczy się w czasach mu współczesnych. W Manii wielkości zabiera nas jednak w przeszłość, do siedemnastowiecznego Madrytu, na dwór rządzącego wówczas króla Hiszpanii. Jako poborca podatkowy don Salluste jest prawdziwym krwiopijcą. … Czytaj dalej Mania wielkości
To druga z opowieści o Żandarmie z St Tropez. Nieco inna od pierwszej. Tym razem stróże prawa z malowniczego francuskiego miasteczka wyruszają na kongres żandarmów w Nowym Jorku. Płyną statkiem kompletnie nie zdając sobie sprawy, że zabrała się z nimi … Czytaj dalej Żandarm w Nowym Jorku
To jedna z bardziej nietypowych produkcji w dorobku Louisa de Funesa. Niby komedia, ale przemieszana z musicalem, pełna scen tanecznych i dopracowanych układów choreograficznych, w których bryluje słynne francuski komik. Ba, śpiewa nawet piosenkę, choć talentu wokalnego z całą pewnością … Czytaj dalej Człowiek orkiestra
Fantomas kontra Scotland Yard to trzecia odsłona historii Fantomasa, genialnego przestępcy jakby żywcem wyjętego z filmów o Jamesie Bondzie, niczym specjalnym nie zaskakuje. Bazuje na tych samych pomysłach co poprzednio i nawet powtarza niektóre gagi czy rozwiązania fabularne. Wciąż jednak … Czytaj dalej Fantomas kontra Scotland Yard
To najbardziej znana produkcja najbardziej znanego francuskiego komika. W dodatku jego najważniejszy film. Co prawda Louis de Funes wyrobił sobie nazwisko jeszcze w latach pięćdziesiątych, ale prawdziwą popularność zdobył dzięki Żandarmowi z St. Tropez. Po 1964 roku każda komedia z … Czytaj dalej Żandarm z St. Tropez
Fantomas musiał wrócić! Pierwszy film o genialnym przestępcy i tropiącym go komisarzu oczarował francuską publiczność. Również miejscowi krytycy głośno produkcję chwalili i uznali ją nawet za udaną odpowiedź na amerykańskiego Jamesa Bonda. Decyzja o nakręceniu kontynuacji zapadła bardzo szybko. Sęk … Czytaj dalej Fantomas powraca
Choć Wielkie wakacje w 1967 roku podbiły francuskie kina, nie zaliczyłbym ich do najlepszych komedii z udziałem Louisa de Funesa. Produkcji tej szkodzi mocno naciągana, urywana fabuła, składająca się z mniej lub bardziej udanych epizodów. Ponadto Charles nie budzi sympatii … Czytaj dalej Wielkie wakacje
Louis de Funes był nie tylko aktorem, ale i scenarzystą. Tekst Oscara przygotował na podstawie przebojowej sztuki Claude Magniera pod tym samym tytułem. Czuć zresztą teatralny rodowód tego filmu: akcja toczy się w jednym budynku, dużej posiadłości należącej do wpływowego … Czytaj dalej Oscar
Lata sześćdziesiąte to wielki sukces filmów o Jamesie Bondzie. Francuzi zachwycili się nimi i szybko zaczęli kręcić podobne, choć dużo śmieszniejsze produkcje, choćby Człowieka z Rio czy Fantomasa. W Sławnej restauracji też można doszukać się echa klasycznych bondowskich produkcji. A … Czytaj dalej Sławna restauracja
W 1975 roku Louis de Funès przeszedł podwójny zawał serca. Musiał na wiele miesięcy rzucić teatr i zrezygnować z grania w filmach. Lekarze sugerowali mu, by nieco zwolnił, odpuścił sobie zwłaszcza role wyczerpujące fizycznie i być może również zmienił repertuar. … Czytaj dalej Skrzydełko czy nóżka
W latach sześćdziesiątych Francuzi marzyli o stworzeniu konkurencji dla niesamowicie wówczas popularnego Jamesa Bonda. Wymyślili komediowego Człowieka z Rio, ale i Fantomasa. Pierwsza część trylogii o genialnym przestępcy i upartym komisarzu odniosła olbrzymi sukces. Doskonale sprzedała się nie tylko nad … Czytaj dalej Fantomas
To jedna z najpopularniejszych komedii z udziałem Louisa de Funesa. Zakręcona, wręcz komiksowa, ale nieodparcie śmieszna, błyskawicznie podbiła serca widzów na całym świecie. We Francji została filmem roku, świetnie sprzedała się też we Włoszech i w całym bloku wschodnim. Nawet … Czytaj dalej Przygody rabina Jakuba
Przez całe lata osiemdziesiąte i dziewięćdziesiąte polska telewizja katowała widzów francuskimi komediami z Louisem de Funèsem. Nie przeszkadzało mi to. Uwielbiałem filmy o żandarmie z Saint-Tropez, śmiałem się przy Kapuśniaczku, Zawieszonych na drzewie czy chociażby Hibernatusie. Wydawało mi się, że … Czytaj dalej Hiszpańskie wakacje: Taxi, ruletka i corrida
Jedna z ostatnich komedii króla francuskiej komedii, Louisa de Funesa. Już wtedy zmagał się z chorobą serca, pracował zbyt dużo i zbyt ciężko, nie dbał o siebie. Na planie Kapuśniaczka dawał z siebie wszystko, a jednocześnie przesączył tę opowieść refleksjami … Czytaj dalej Kapuśniaczek
Walt Disney palił trzy paczki papierosów dziennie. Nic dziwnego, że pod koniec życia czuł się coraz gorzej. W listopadzie 1966 roku lekarze wykryli w jego lewym płucu olbrzymiego guza i w ciągu zaledwie kilku dni usunęli mu ten organ. Przy … Czytaj dalej Hibernatus
W jednej ze scen filmu Roma Alfonso Cuarona bohaterowie oglądają starą francuską komedię. Starą dziś, bo wtedy była to produkcja stosunkowo nowa. Nazywała się Wielka włóczęga i w połowie lat sześćdziesiątych odbyła triumfalny pochód przez wszystkie europejskie ekrany. Powtórzyła tym … Czytaj dalej Wielka włóczęga
Gamoń to nie moja nowa ksywka, lecz klasyczna francuska komedia z tamtejszymi gwiazdami – Bourvilem i Louisem de Funesem. I to bardzo dobra komedia. Po premierze odniosła gigantyczny sukces frekwencyjny i do dziś utrzymuje się nad Sekwaną w czołówce najpopularniejszych … Czytaj dalej Gamoń
Podczas ubiegłorocznego zalewu komedii francuskich skarżyłem się, że tamtejsi twórcy opowiadają ciekawe historie już na etapie wstępnego pomysłu, tymczasem nasi twórcy wciąż nie bardzo wiedzą, o czym opowiadać. Okazuje się, że Francuzi ćwiczyli to już od lat. Przykładem niech będą … Czytaj dalej Zawieszeni na drzewie
