Paolo Genovese, autor niezapomnianego Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie, nakręcił bardzo podobny film. Follemente. W tym szaleństwie jest metoda również opowiada o spotkaniu i toczy się w jednym pomieszczeniu w przeciągu jednego wieczora i nocy. Pomysł jest jednak nieco … Czytaj dalej Follemente. W tym szaleństwie jest metoda
Tajemnice Sahary to włoski serial telewizyjny, tamtejsza superprodukcja z udziałem cozłowych aktorów europejskich. Na ekranie pojawiają się więc Michael York, Ben Kingsley, Mathilda May, a nawet Daniel Olbrychski. Kto wie, czy to nie z jego powodu to trwające blisko sześć … Czytaj dalej Tajemnice Sahary (serial)
Z niejasnych powodów klasyczne parodie umarły i dziś niemalże się ich nie kręci. A przecież nawet tak tandetne produkcje jak włoski Park jajcarski potrafiły rozbawić widzów. W zalewie gagów zawsze trafiało się parę żartów nieodparcie śmiesznych, zaskakujących bądź pomysłowych. Do … Czytaj dalej Park jajcarski
Włosi mają niesamowitą przeszłość i potrafią ją sprzedawać. Także dzieciom, czego dowodem niech będzie film animowany Prawie jak gladiator. Nie jest to może lekcja historii, ale na pewno przyjemne, choć niepozbawione przemocy widowisko dla najmłodszych widzów. Tymon jako dziecko traci … Czytaj dalej Prawie jak gladiator
Zima w reżyserii Giulio Mastromauro to włoska krótkometrażówka, którą przepełnia smutek. I ów smutek, wręcz rozpacz, udało się autorowi nieźle uchwycić. Problem w tym, że na tym kończy się ta historia. Nie przynosi niczego więcej. Ale może niczego nie można … Czytaj dalej Zima (2020)
Filmem Tamte dni, tamte noce włoski reżyser Luca Guadagnino powraca do swojego ulubionego tematu, gorącego lata rozpalającego namiętności. Przy czym uczucia postrzega jako dziwaczną grę pomiędzy zaangażowanymi stronami, czego dowiódł już w Nienasyconych czy tenisowym Challengers. W 1983 roku introwertyczny … Czytaj dalej Tamte dni, tamte noce
Nienasyceni zabierają widzów na upalną Pantellerię, by opowiedzieć im o miłości i jej różnych odcieniach. A zwłaszcza o destrukcyjnym aspekcie tego uczucia i konsekwencjach poddawania się emocjom. Co ciekawe, to niezbyt wierny remake Basenu z 1969 roku, jednego z klasyków … Czytaj dalej Nienasyceni
Nanni Moretti, jeden z najwybitniejszych współczesnych włoskich reżyserów, Lepszym jutrem rozlicza się ze swoją twórczością i przeszłością. Na szczęście, podobnie jak Woody Allen, sięga po mocno hermetyczne poczucie humoru, które pozwala i nam dobrze bawić się w kinie. Oczywiście o … Czytaj dalej Lepsze jutro
Gliniarze to dranie to interesujący włoski film policyjny, troszkę chyba niedoceniony, bo zasługujący na uwagę miłośników gatunku. Śledzimy życie prywatne i zawodowe grupki „psów” z wydziału prewencji, ich starcia z kibicami i imigrantami oraz skutki, jakie to wywołuje. Mocne i … Czytaj dalej Gliniarze to dranie
Choć kot pojawia się w filmie Kot w mózgu, ale nie jest to film o kocie. Tytuł jest przenośnią, po polsku też mówi się „mieć kota”. I ma go reżyser nieco tandetnych włoskich horrorów, Lucio Fulci, który tym obrazem rozlicza … Czytaj dalej Kot w mózgu
Hiszpańsko-włoski horror Żywe trupy w Manchester Morgue powstał zaledwie kilka lat po narodzinach współczesnej wersji zombie. Szybko zapracował na miano kultowego klasyka i dziś wciąż jest chętnie oglądany przez miłośników gatunku. To prawda, zestarzał się, nie trzyma w napięciu tak … Czytaj dalej Żywe trupy w Manchester Morgue
Geniusz, kumple i idiota to jeden z lepszych westernów francusko-niemieckich. Sporo ma do zaoferowania miłośnikom gatunku – piękne plenery, dużo humoru, szybką akcją i wspaniałą muzykę autorstwa Ennio Morricone. Paluszki w tym wszystkim maczał Sergio Leone. Głównym bohaterem opowieści jest … Czytaj dalej Geniusz, kumple i idiota
Tragiczna ceremonia to włosko-hiszpański horror z początków lat siedemdziesiątych. Wielkiej popularności nigdy nie zdobył, ale wśród najbardziej zatwardziałych fanów gatunku uchodzi za produkcję znaną i wartościową. W 2004 roku jego odrestaurowaną wersję pokazano w Cannes. Obraz zyskał niezły wygląd, co … Czytaj dalej Tragiczna ceremonia
Pokój syna, zwycięzca festiwalu w Cannes z 2001 roku, to typowy europejski snuj. Film ciężki, ponury, męczący, wgryzający się w psychikę bohaterów do tego stopnia, że zwyczajnie przestajemy ich lubić. Ale w takich filmach nie chodzi o to, by kogoś … Czytaj dalej Pokój syna
Pimi z Krainy Tygrysów to przyjemny film familijny o pozytywnym, ekologicznym przesłaniu. Ma jedną poważną wadę: powstał według schematu. Podobnych produkcji opowiadających o dzieciach, które samotnie prowadzą niezwykłe zwierzęta do sanktuariów, starając się przy okazji wymknąć bardzo złym dorosłym, powstało … Czytaj dalej Pimi z Krainy Tygrysów
Al Bano i Romina Power byli małżeństwem przez 29 lat. W tym czasie nagrali kilkadziesiąt przebojów i w całej Europie cieszyli się olbrzymią popularnością. Poznali się w 1967 roku na planie mało znanej produkcji z gatunku musicarello, zatytułowanej Nel Sole. … Czytaj dalej Nel Sole
Odgłosy w reżyserii Dario Argento – lepiej znane jako Suspiria – to włoski horror z lat 70., pierwsza część Trylogii Trzech Matek. Krytycy uważają go za jeden z najlepszych filmów grozy w historii. Niekoniecznie najstraszniejszych, ale mających własny, niepodrabialny klimat, … Czytaj dalej Odgłosy
To jeden z tych filmów, które rozgrywają się w półmroku. Bo półmrok pomaga budować klimat, a widz nie musi wszystkiego widzieć, bo może sobie dopowiedzieć. I chyba na to dopowiadanie twórcy Opowiedz mi o Lucy mocno liczyli, zwłaszcza że bohaterowie … Czytaj dalej Opowiedz mi o Lucy
Ciekawy tytuł, prawda? Taki amerykańsko-japoński. Co ciekawe, skrywa się pod nim francusko-włoski western nakręcony w Hiszpanii przez Brytyjczyka. Aż dziwne, że Samuraj i kowboje to produkcja niemal zapomniana, z której istnienia młode pokolenie często w ogóle nie zdaje sobie sprawy… … Czytaj dalej Samuraj i kowboje
Na lata 60. ubiegłego wieku przypada rozkwit popularności spaghetti westernów, czyli produkcji, w których włoskie plenery udawały Dziki Zachód, zaś w role kowbojów wcielali się lokalni aktorzy o amerykańskich pseudonimach. Nie inaczej było w przypadku Bóg wybacza… Ja nigdy!, obrazie … Czytaj dalej Bóg wybacza… Ja nigdy!
Achille Lauro był włoskim armatorem o wybujałym ego. Musiał mieć takie, skoro swój flagowy liniowiec nazwał właśnie Achille Lauro. W 1982 roku jego firma popadła w kłopoty finansowe i musiała pozbyć się statku. Trzy lata później na pokład wkroczyli terroryści. … Czytaj dalej Achille Lauro
To jeden z najlepszych filmów jednego z najlepszych włoskich reżyserów, Federico Felliniego. Jednocześnie to jedno z arcydzieł kina, które wciąż inspiruje światowych twórców i budzi dyskusje na uczelniach artystycznych. I głównie tam, bo przeciętny miłośnik X Muzy starannie Osiem i … Czytaj dalej Osiem i pół
Sycylijska Etna należy do najbardziej aktywnych wulkanów na świecie. Regularnie grzmi i wyrzuca lawę, przysłania niebo dymem. Dla turystów stanowi wielką atrakcję, choć powiązaną z ryzykiem – nigdy bowiem nie wiadomo, kiedy przyjezdnym pozwoli się na dotarcie w pobliżu krateru. … Czytaj dalej Wulkan zwany Mama Etna
Główną bohaterką filmu Znałem ją dobrze jest młoda dziewczyna pochodząca z prowincjonalnej Pistoi, która w poszukiwaniu lepszego, słodszego życia uciekła do Rzymu. Jest młoda, nierozważna, ciekawa świata. Ale też – podobnie jak większość przedstawicieli powojennego pokolenia – dość biernie akceptuje … Czytaj dalej Znałem ją dobrze
Noc. Deszcz leje jak z cebra. Grupka policjantów natyka się na skołowanego, zziębniętego, zakrwawionego mężczyznę i przewozi go na komisariat. Stary, rozpadający się budynek o przeciekających sufitach i gołych ścianach robi na nim nieprzyjemne wrażenie. Zwłaszcza że kręcący się dookoła … Czytaj dalej Czysta formalność
To ostatni film Luchino Viscontiego, jednego z klasyków włoskiego kina. Jednych ten film zachwyca. Być może nie jest najlepszym filmem mistrza, ale dla nich złożonym i głębokim. Inni uważają, że Niewinne lądują niebezpiecznie blisko wenezuelskich seriali obyczajowych, tych durnych tasiemców … Czytaj dalej Niewinne (1976)
W tym włoskim klasyku z 1954 roku Miseria e nobiltà przenosimy się do Neapolu, w którym powoli dobiega końca XIX wiek. Panuje wielki głód i ludzie z trudem wiążą koniec z końcem. Dwaj przyjaciele, Felice i Don Pasquale, mieszkają wraz … Czytaj dalej Miseria e nobiltà
Paolo Genovese podbił światową publiczność głośnym Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie. Potem nakręcił The Place właśnie – film pod wieloma względami podobny, choć już nie tak dobry. Przede wszystkim wymyślny tam, gdzie poprzedni zbliżał się do zwykłego życia. The … Czytaj dalej The Place
Netflix od pewnego czasu walczy o rząd dusz kobiecych. Chce skusić je komediami romantycznymi, łzawymi romansami i produkcjami pokroju 365 dni, wreszcie serialami kręconymi z myślą o płci pięknej. I właśnie taką produkcją jest włoski Czarny Księżyc, kobiece fantasy pełne … Czytaj dalej Czarny Księżyc S01 (serial)
Donato Carrisi specjalizował się w kryminologii i behawiorystyce, ale po zakończeniu studiów zajął się teatrem. Pisał scenariusze popularnych seriali telewizyjnych, a także książki. Dwa lata temu debiutował jako reżyser mrocznym, wręcz skandynawskim kryminałem Dziewczyna we mgle. Jego kolejny film już … Czytaj dalej W labiryncie
Prato leży na północy Toskanii, około siedemnastu kilometrów od Florencji. W miejscowej katerze zobaczyć można pasek Matki Boskiej, wrażenie robi też kilka starych kościołów, trzynastowieczny zamek Castello dell’Imperatore i charakterystyczny dla regionu leniwy klimat, trudny do uchwycenia w bardziej turystycznych … Czytaj dalej Chińczycy czy Włosi?
Włochy? Wiadomo, Rzym. Do tego piękne Alpy zimą i nadmorskie kurorty latem. Jednak również w Mediolanie, drugim co do wielkości włoskim mieście, nie brakuje turystów. Przyjeżdżają zobaczyć słynne Duomo, najlepszą scenę operową na świecie, kupić parę drobiazgów w dzielnicy mody. … Czytaj dalej Miasto na miarę człowieka: Mediolan
Okazuje się, że nie tylko w Polsce skarb państwa jest instytucją niewiarygodną i potrafi mocno dokuczyć obywatelowi. We Włoszech jest równie ciężko! Przekonuje się o tym Claudia, bohaterka czarnej komedii Babcia w zamrażarce. Kobieta prowadzi niewielką firmę zajmującą się konserwacją … Czytaj dalej Babcia w zamrażarce
Kiedyś Krystyna Janda kojarzyła się z najlepszymi polskimi filmami. Była synonimem kina niebanalnego, starającego się przekazać coś widzowi. Dziś kojarzy się głównie ze swoją działalnością teatralną (czy wręcz dyrektorską) oraz polityczną. Niewielu aktorów ma przecież odwagę przeciwstawić się „reżimowi”, powiedzieć … Czytaj dalej Słodki koniec dnia
Andriej Tarkowski, jeden z najwybitniejszych rosyjskich reżyserów, pod koniec lat siedemdziesiątych pracował nad Pierwszym dniem, opowieścią z czasów osiemnastowiecznego cara Piotra Wielkiego. Zamierzał poruszyć w nim kwestie ateizmu panującego w ZSRR, jednak sceny krytyczne wobec władzy usunął ze scenariusza, który … Czytaj dalej Nostalgia
Tytułowy Jacek to Jacek Pałasiński, znany dziennikarz radiowy i telewizyjny, który spędził w Rzymie kilkanaście lat. Stamtąd miał naprawdę niedaleko na swoją ukochaną Sycylię, gdzie do dziś lubi odpoczywać. W dwuodcinkowym dokumencie telewizyjnym Sycylia według Jacka postanowił nam ją pokazać … Czytaj dalej Sycylia według Jacka S01 (serial)
Z dala od polityki 