Nie wiem, o jakie święta chodzi polskiemu dystrybutorowi horroru Terrifier 2. Masakra w święta. Film trafił do kin w Boże Narodzenie, ale jego akcja toczy się w halloweenową noc. Znany z pierwszej części klaun powraca i znów morduje kilka osób. … Czytaj dalej Terrifier 2. Masakra w święta
Zasada jest prosta. Film odnosi sukces, film dostaje część drugą. A że Critters z 1986 roku dość nieoczekiwanie zdobył wierne grono fanów, prace na planie ruszyły z kopyta. Scenariusz napisał nie byle kto, bo sam David Twohy, zaś za reżyserię … Czytaj dalej Critters 2
Poltergeist z 2015 roku to remake filmu Duch. Projekt przygotowywany przez siedem lat, dość kosztowny jak na horror (35 milionów dolarów), z doskonały aktorem Samem Rockwellem w roli głównej. A jednak nieudany… Fabularnie historia nikogo nie zaskoczy. Przenosimy się na … Czytaj dalej Poltergeist
Oryginalne Martwe zło było wyprodukowanym za grosze horrorem, który dzięki sprawnej realizacji, sporej dawce makabry i czarnego humoru okazał się wielkim sukcesem. Z reżysera, Sama Raimiego, zrobił gwiazdę i zapoczątkował całą serię równie obrzydliwych filmów. Martwe zło z 2013 roku … Czytaj dalej Martwe zło (2013)
Mroczna połowa, ekranizacja powieści Stephena Kinga pod tym samym tytułem, to jeden z najdroższych filmów w dorobku George’a A. Romero. To niezły film. Niestety, historia trochę straciła po przeniesieniu na wielki ekran. Nonsensowność głównego wątku, który kupowało się w książce … Czytaj dalej Mroczna połowa
Brytyjski horror Przebudzenie, debiut reżyserski Mike’a Newella, bazuje na mało znanej powieści Brama Stokera Klejnot siedmiu gwiazd i stanowi gratkę dla wszystkich tych, którzy boją się starożytnych egipskich tajemnic. Krytyka przyjęła go co prawda niechętnie, ale wśród widzów cieszył się … Czytaj dalej Przebudzenie
Wydawać by się mogło, że australijski Ładunek proponuje kolejną standardową historię o świecie, w którym zaraza zamienia ludzi w krwiożercze bestie. Na szczęście, dzięki umiejętnemu przesunięciu akcentów, film Bena Howlinga i Yolandy Ramke intrygującą opowiada historię poświęcenia i rodzicielskiej miłości. … Czytaj dalej Ładunek (2017)
Nosferatu: Symfonia grozy to liczący sobie już sto lat klasyk kina niemieckiego ekspresjonizmu, a jednocześnie jeden z najstarszych i najbardziej znanych filmów grozy. Niesamowita charakteryzacja Maksa Schrecka do dziś robi wrażenie, podobnie jak i doskonałe, świetnie operujące światłem zdjęcia. Szkoda, … Czytaj dalej Nosferatu: Symfonia grozy
Nie ma co ukrywać – Critters to tania „podróbka” filmu Gremliny rozrabiają. Jej twórcy nie mieli zbyt wiele pieniędzy, ale mieli fantazję. Dzięki niej stworzyli szaloną komedię science-fiction o agresywnej rasie krwiożerczych stworków, która sieje spustoszenie gdzieś na amerykańskiej prowincji. … Czytaj dalej Critters
Appendage to sześciominutowa miniaturka zrealizowana przez Annę Zloković. Utrzymana w stylistyce body horroru, tak naprawdę opowiada o zwykłym, ludzkim braku pewności siebie, poczuciu zagubienia, łatwości, jakimi manipulują nami autorytety. A robi to ze sporą dawką poczucia humoru. Główną bohaterką jest … Czytaj dalej Appendage
Martwi i potępieni to kolejny – obok Bloodrayne 2 czy Dolina śmierci: Bloody Bill – tandetny western wymieszany z horrorem. Większość budżetu twórcy przeznaczyli na wynajęcie taniego westernowego miasteczka. Resztę wydali na rozbierające się aktorki i tego jednego grafika, dzięki … Czytaj dalej Martwi i potępieni
Egzorcyzmy siostry Ann niewiele wnoszą do świata horrorów o egzorcyzmach. Jedyną nowością okazuje się to, że księży zastępuje zakonnica, tytułowa siostra Ann. To siwowłosa, atrakcyjna dziewczyna, która często paraduje w cywilnych ciuchach. Widać na takie postacie jest we współczesnym, politycznie … Czytaj dalej Egzorcyzmy siostry Ann
Carrie należy do najbardziej znanych horrorów z lat 70., a także nielicznych udanych ekranizacji dzieł Stephena Kinga. Reżyserowi Brianowi de Palmie udało się uchwycić duszną atmosferę oryginału, a spory udział w tym miała świetna Sissy Spacek. Szesnastoletnia Carrie (Sissy Spacek … Czytaj dalej Carrie (1976)
W mroku pod schodami to nakręcony w 1991 roku komediohorror zainspirowany prawdziwymi wydarzeniami. Mimo stosunkowo niewielkiego budżetu, odniósł spory sukces i został doceniony przez krytyków. Głównym bohaterem W mroku pod schodami jest Głupek (Brandon Quintin Adams), czarnoskóry dzieciak z ubogiej … Czytaj dalej W mroku pod schodami
Koreańczycy kręcą znakomite filmy. Większość z nich nie dociera do naszego kraju, a część pojawia się w kinach studyjnych, jednak szybko z nich znika. Tylko nieliczne produkcje zdobywają większą popularność i niekiedy nawet uchodzą za kultowe. Należy do nich R-Point. … Czytaj dalej R-Point
Myers jest jak Chrystus. Co film zmartwychwstaje. W filmie Halloween Laurie go przecież postrzeliła, następnie uwięziła i spaliła. Okazuje się jednak, że facet wstał, otrzepał się, zabił kilku strażaków i wydostał się z płonącego budynku. Następnie ruszył mordować… Halloween zabija, … Czytaj dalej Halloween zabija
Art, nowa gwiazda horroru, po raz pierwszy pojawił się w etiudzie The 9th Circle autorstwa Damiena Leone. Wtedy jeszcze nie zabłysnął. Na dobrą sprawę przeszedł niezauważony. Dopiero pochodzący z 2011 roku krótkometrażowy Terrifier przyniósł mu popularność i pomógł reżyserowi podpisać … Czytaj dalej Terrifier (2011)
Było trochę szumu. Apokawixa zdobyła kilka nagród na festiwalu w Gdyni, zebrała ciepłe recenzje, a do kin wkroczyła jako „pierwsza poważna polska produkcja o zombie”. W rzeczywistości to nieskomplikowana, ale całkiem niezła komedia, która z wielu klisz składa coś odrobinę … Czytaj dalej Apokawixa
O ile pierwsza część Lake Placid była całkiem niezłym thrillerem, to jej kontynuacja wpisała się w nurt typowej telewizyjnej tandety. „Trójka” niewiele się od niej różni. Aligator – Lake Placid 3 to marny horror z animowanymi komputerowo gadami, kilkoma rozebranymi … Czytaj dalej Aligator – Lake Placid 3
Jakoś tak się przyjęło w horrorach, że niektóre rzeczy zabijają ludzi w nie więcej niż siedem dni. Czasami są to mordercze kasety wideo, kiedy indziej nieodebrane bądź odebrane połączenia czy zdjęcia zrobione Polaroidem. W Uśmiechnij się zabijają samobójstwa. Kto je … Czytaj dalej Uśmiechnij się
Inni to głośny i świetnie przyjęty horror autorstwa Alejandro Amenábara. Pojawił się na przełomie wieku, w okresie znakomitym dla tego gatunku. Właściwie co rok na ekrany trafiało kilka tytułów, które oczarowywały publiczność. Kompletnie nie rozumiem, dlaczego ten okres już się … Czytaj dalej Inni (2001)
W 1972 roku George A. Romero miał już na koncie sukces Nocy żywych trupów. Uchodził za zdolnego reżysera horrorów, twórcę nieszablonowego i potrafiącego zaskoczyć publiczność świeżymi pomysłami. Jednak Jack’s Wife nie do końca mu wyszedł. Dystrybutor tego obrazu ratował się, … Czytaj dalej Season of the Witch
Bodies Bodies Bodies to amerykański komediohorror wytwórni A24. Kolejny film, w którym grupka młodych ludzi po kolei umiera. Jednocześnie to mało odkrywczy portret patointeligencji, rodzaj satyry społecznej, niby próbującej zaskoczyć widza efektownym finałem, ale jednak bez powodzenia. Dwie lesbijki, skromna … Czytaj dalej Bodies Bodies Bodies
Nie! to trzeci film jednego z najciekawszych współczesnych twórców horrorów, Jordana Peele. Jego wcześniejsze produkcje, Uciekaj! i To My, pokazały przede wszystkim, że ma własny, niepodrabialny styl. W nieśpieszny, ale ciekawy sposób opowiada o problemach czarnoskórej mniejszości w USA. W … Czytaj dalej Nie!
Pierwsza część Lake Placid – takie Szczęki z krokodylem w roli głównej – odniosła spory sukces finansowy i spodobała się widzom. Część druga nie miała już takich szans. To niskobudżetowy horror z kiepskimi efektami specjalnymi, niezbyt inteligentnymi bohaterami i tabunami … Czytaj dalej Aligator – Lake Placid 2
Powrót żywych trupów to jeden z najlepszych filmów o zombie. Mroczny horror, ale i przewrotna komedia, która… jako pierwsza pokazała żwawo poruszające się żywe trupy. Jako pierwsza zasugerowała, że uwielbiają jeść ludzkie mózgi, a także potrafią mówić i działać w … Czytaj dalej Powrót żywych trupów
Pirania 3D remake horroru z końca lat 70, a zarazem hołd złożony starym, campowym produkcjom. Tym z nonsensowną fabułą, sporą ilością nagich biustów i krwią tryskającą na wszystkie strony. Jednocześnie to obraz nakręcony w technologii 3D na fali jej rosnącej … Czytaj dalej Pirania 3D
Wyreżyserowany przez Dana Curtisa horror Spalone ofiary powstał na podstawie powieści Roberta Marasco pod tym samym tytułem. Przez krytykę został przyjęty z rezerwą, ale doczekał się kilku nagród, zwłaszcza na festiwalach gatunkowych. Do dziś uchodzi za pozycję ważną dla gatunku. … Czytaj dalej Spalone ofiary
Na anonimowe, betonowe osiedle sprowadza się nowa rodzina. Ojciec, matka i dwie dziewczynki: autystyczna Anna, z którą nie ma właściwie żadnego kontaktu, i nieco młodsza, bo dziewięcioletnia Ida. Są wakacje, bez przerwy świeci słonce, więc dzieci spędzają wolny czas na … Czytaj dalej Niewiniątka
Filmem Zbrodnie przyszłości reżyser David Cronenberg wraca do swojego ulubionego body horroru i po raz kolejny mierzy się z ludzką fizycznością. Przestawia sugestywną, choć nieco bezsensowną wizję świata, w którym operacje chirurgiczne stały się nowym seksem, a deformacje ciała sztuką. … Czytaj dalej Zbrodnie przyszłości
W paszczy szaleństwa to horror niedoceniony. Próżno szukać go na listach najlepszych produkcji gatunku, podejrzewam, że nawet w zestawieniach najlepszych filmów Johna Carpentera znalazłby się poza pierwszą dziesiątką. A przecież jest to obraz niezwykle sugestywny i udany, jeden z nielicznych, … Czytaj dalej W paszczy szaleństwa
To trzecia i ostatnia część jednej z najlepszych serii horrorów lat 80. Ucięła ją tragiczna śmierć nastoletniej aktorki Heather O’Rourke, u której zbyt późno zdiagnozowano kolkę jelit. Być może z tego powodu film nie został należycie doceniony i po premierze … Czytaj dalej Duch 3
Resident Evil: Wieczny mrok to czteroczęściowa animacja komputerowa inspirowana grami komputerowymi z serii Resident Evil. Realistyczna i efektowna, choć pozbawiona odpowiednej ilości… treści. Twórcy wyraźnie wolą sceny akcji niż rozmowy mogące uwiarygodnić postacie. Z tworzeniem ich nie do końca sobie … Czytaj dalej Resident Evil: Wieczny mrok (serial)
W kręgu tych fanów horrorów, którzy interesują się historią gatunku, Mesjasz zła uchodzi za pozycję kultową. Zresztą zachodni teoretycy kina chętnie poddają go analizie, dyskutują o jego surrealizmie, rwanej narracji. Doszukują się nawiązań do Lovecrafta, ale i angielskich powieści gotyckich… … Czytaj dalej Mesjasz zła
To już zupełnie inny Creepshow. Nakręcony wiele lat po dwóch pierwszych częściach, pozbawiony zarówno Stephena Kinga, jak i George’a A. Romero. Pozostał jedynie mroczny klimat, tu niezbyt dobrze oddany, i dość drewniane aktorstwo. W rezultacie większość historii rozczarowuje zarówno pod … Czytaj dalej Creepshow 3
Czarny telefon jest adaptacją opowiadania syna Stephena Kinga, niejakiego Joe’ego Hilla. Opowiadania ponoć bardzo przeciętnego. Na szczęście reżyser Scott Derrickson zmienia część wątków, a pozostałe umiejętnie opakowuje atrakcjami. Dba o tło, o rysunek postaci, o związki przyczynowo – skutkowe. W … Czytaj dalej Czarny telefon
Z dala od polityki 