Nam, Polakom, nakręcenie filmu o problemie alkoholizmu nie powinno sprawiać większych problemów. W końcu procenty mamy we krwi. Przyszli aktorzy uczą się grania pijaków, jeszcze zanim trafią do szkół teatralnych. Później korzystają już z własnego doświadczenia lub doświadczenia kolegów, z … Czytaj dalej Pod Mocnym Aniołem
To kolejny mocny film w dorobku Wojciecha Smarzowskiego, w dodatku podejmujący temat w Polsce przemilczany. Chodzi o powojenne losy Mazurów, którzy podczas plebiscytu z 1920 roku zdecydowali się dołączyć do Niemiec i w związku z tym za Niemców byli w … Czytaj dalej Róża
To drugi kinowy film Wojciecha Smarzowskiego. Nie przypomina Wesela. Dom zły jest jeszcze bardziej surowy w ocenie naszych rodaków. Do tego mroczniejszy, bardziej ponury, pozbawiony jakiejkolwiek nadziei. Pokazuje bowiem świat, w którym nie ma miejsca na dobro. Wszyscy są źli, … Czytaj dalej Dom zły
Dublerzy to nakręcona z rozmachem – jak na polskie warunki – rasowa komedia sensacyjna, która miała oczarować widzów szybkim tempem, świetnym humorem oraz „hollywoodzkimi” efektami specjalnymi. Nienajlepszy scenariusz nie pozwolił jej jednak zdobyć większej popularności. A szkoda, bo niektóre pomysły … Czytaj dalej Dublerzy
Kiedy światowe kina podbijał Wall Street, polska publiczność niewiele wiedziała o giełdzie. Dekadę później warszawski parkiet działał już na tyle prężnie, żeby powstał Amok znanej dokumentalistki Natali Korynckiej-Gruz – obraz młodych rekinów finansjery odkrywających, że aby ktoś mógł zarobić, ktoś … Czytaj dalej Amok (1998)
W 2000 roku najwyraźniej nie byliśmy jeszcze zmęczeni polityką. Polskie kino kręciło bowiem filmy polityczne i aktywnie brało udział w dyskursie. Oczywiście najbardziej ekscytującym tematem były wybory prezydenckie i związana z nimi gra służb. Tego dotyczyli Gracze, tego dotyczył też … Czytaj dalej Bajland
To nietypowy film w karierze Wojciecha Smarzowskiego. Reżyser ten przyzwyczaił nas do mrocznych, bardzo mocnych dramatów, które sprawiają, że widownia w kinie milknie i w skupieniu przełyka raz po raz ślinę. Drogówka tymczasem to… komedia. Też mroczna, bardzo niepokojąca, wydobywająca … Czytaj dalej Drogówka
Głośny kinowy debiut Wojciecha Smarzowskiego, dosadny obraz swojskiej mentalności, wiecznie żywej kołtunerii, ale i różnych warstw społecznych. Ich przedstawiciele spotykają się na wiejskim weselu gdzieś na Podkarpaciu. Początkowo jeszcze się krygują, pozują, jednak z każdą kolejną butelką prawda coraz mocniej … Czytaj dalej Wesele (2004)
To jedna z tych polskich komedii, które powinny odnieść sukces. Producentom udało się zgromadzić na planie naprawdę dobrych aktorów i wybrać niebanalny temat. Gdyby jeszcze się w niego wgryźli… Niestety, scenarzysta Wyjazdu integracyjnego poszedł w farsę spod znaku Kac Vegas. … Czytaj dalej Wyjazd integracyjny
To taki niepozorny i wciąż mało znany film, kolejny udany reprezentant polskich komedii wiejskich. Janusz Zaorski nakręcił go w 2004 roku jako pierwszą część większego cyklu realizowanego na podstawie Polskich miłości Andrzeja Mularczyka. Z cyklu, jak to często bywa, nic … Czytaj dalej Cudownie ocalony
Dobry rodzimy kryminał jest jak szynka bez wody w czasach PRL-u. Niby czasami się trafiała, ale na tyle rzadko, że nieliczni wierzyli w jej istnienie. Tymczasem Jeziorak jest dobry. Może nie bardzo dobry, ale to rasowy thriller o mrocznym, skandynawskim … Czytaj dalej Jeziorak
Rok 1992 – a więc rok premiery Psów – był najgorszym w historii rodzimego rynku kinowego. Sprzedano wówczas nieco ponad 13 milionów biletów, z czego najwięcej, 926 tysięcy, na Kevina samego w domu. Film Władysława Pasikowskiego z wynikiem 400 tysięcy … Czytaj dalej Psy 2. Ostatnia krew
Rok 1991. Dwa lata wcześniej upadł w Polsce komunizm, a twórcy zyskali pełną wolność artystyczną. Póki co nie bardzo sobie z nią radzą, szukają ciekawych tematów, z trudem dopinają budżety. W tych właśnie warunkach swój pierwszy film kręci 32-letni Władysław … Czytaj dalej Kroll
Jerzy Drewnowski, współzałożyciel konspiracyjnej organizacji socjalistyczno-niepodległościowej PLAN, tuż po rozpoczęciu wojny wpadł w ręce Rosjan i wylądował w łagrze. Spędził tam kilka lat, co później szczegółowo opisał w głośnej książce zatytułowanej Cynga. Wspomnienia z łagrów północy 1940-1944. W 1991 o … Czytaj dalej Cynga
No i się nie udało. Film, który miał być połączeniem kultowego Vabanku z W starym, dobrym stylu, okazuje się rozczarowaniem. Nie porażką, nie kpiną z widza, ale na pewno strzałem chybionym. Pomysł w Na bank się uda może i był … Czytaj dalej Na bank się uda
Choć film Agnieszki Holland Julia wraca do domu jest mniej znany, zasługuje na uwagę. To ciekawy dramat obyczajowy opowiadający poruszającą historię kobiety, która w trudnym momencie życia nieco się gubi. W sumie można ją zrozumieć. Ja też się pogubiłem – … Czytaj dalej Julia wraca do domu
Siermiężne. Takie kiedyś było polskie kino, i to zarówno te komercyjne, jak i artystyczne. Rodzimi reżyserzy najzwyczajniej w świecie nie potrafili opowiadać w efektowny sposób zarówno banalnych, jak i głębokich historii. Męczyli się, plątali, tonęli w szarzyźnie, a przede wszystkim … Czytaj dalej Chce się żyć
Ekranizacja powieści Stefana Żeromskiego – wybranej w 2018 roku na bohaterkę Narodowego Czytania – trafiła na srebrne ekran w 2001 roku. Nie były to dobre czasy dla polskiego kina. Epoka wielkich lektur dobiegała końca i filmowcom z coraz większym trudem … Czytaj dalej Przedwiośnie
Kiedyś byłem zdania, że jak film budzi kontrowersje, zmusza ludzi do dyskusji, irytuje i boli, to musi być po prostu dobry. Po Smoleńsku zmieniłem zdanie. Nie zmienia to faktu, że wciąż lubię Pokłosie. To ważny obraz, dotykający tego kawałka historii … Czytaj dalej Pokłosie
Jonathan Cold (Steven Seagal – Liberator, Bestia) pracował niegdyś jako tajny agent. Ze swoich dawnych obowiązków zrezygnował i obecnie zajmuje się dostarczaniem paczek. Od zwykłego kuriera przewożącego nakładki od glebogryzarki różni się jedynie tym, że paczki nie mogą wpaść w … Czytaj dalej Cudzoziemiec
Tego filmu nie trzeba się bać. Owszem, na ekranie nie brakuje okrucieństwa, ale Smarzowski pokazuje je tylko tam, gdzie rzeczywiście jest konieczne. Wielu scen nam oszczędza, choć pokazuje obdzieranie ze skóry, rozdzieranie końmi, mordowanie dzieci, obcinanie głów. Nie skupia się … Czytaj dalej Wołyń
Z dala od polityki 