To chyba najlepsza z filmowych adaptacji Draculi Brama Stokera. Wystawna, efektowna, dopracowana w najmniejszych szczegółach, a przy tym niepozbawiona ambicji. Francis Ford Coppola został za nią obsypany nagrodami, parę wyróżnień otrzymał również kompozytor niezapomnianej ścieżki dźwiękowej, Wojciech Kilar. O czym … Czytaj dalej Dracula (1992)
To kolejny ważny serial dla pokolenia wychowanego w latach dziewięćdziesiątych. Kto wie, może nawet ważniejszy od Alfa, Dynastii czy Gliniarza i prokuratora. Beverly Hills, 90210 opowiadało bowiem o życiu amerykańskich nastolatków. Jasne, bardzo wyjątkowych, bo mieszkających w jednej z najbardziej … Czytaj dalej Beverly Hills, 90210 (serial)
Dickens należy do klasyków anglojęzycznej lektury. To taki ichni Prus. Nic dziwnego, że filmowcy chętnie się nim mierzą i starają się nakręcić dzieło efektowne, przystępne i… nieco inne niż poprzednicy. W 1992 roku po Opowieść wigilijną Muppetów sięgnęli twórcy ze … Czytaj dalej Opowieść wigilijna Muppetów
Niewidzialnego człowieka wymyślił stary, dobry H. G. Wells, ten od Wojny światów, Wehikułu czasu i Wyspy doktora Moreau. Po raz pierwszy adaptowano ją w 1933 roku, kręcąc nieco staroświecki z dzisiejszego punktu widzenia horror. Potem jeszcze wielokrotnie po nią sięgano … Czytaj dalej Wspomnienia niewidzialnego człowieka
Jeden z największych przebojów 1992 roku. Niezwykle „randkowa” produkcja, choć jakże daleka od klasycznej komedii romantycznej, na które zazwyczaj pary chodziły do kina. To dzięki niej dziewczyny pokochały Whitney Houston i jej wielki przebój I will always love you, zaś … Czytaj dalej Bodyguard (1992)
Polska, początek lat dziewięćdziesiątych. Cały kraj zachłystuje się odzyskaną dopiero co wolnością, kapitalizmem i Ameryką. Jak grzyby po deszczu wyrastają wypożyczalnie kaset video, w których największą popularnością cieszą się filmy sensacyjne. Takie, jakich Polacy jeszcze nie umieją robić. Z jednym … Czytaj dalej Psy
Idealny film na Gwiazdkę? To chyba oczywiste – Kevin sam w domu. I to nie tylko w Polsce, ale i na Ukrainie czy w Stanach Zjednoczonych. A skoro Kevin sam w domu, to również Kevin sam w Nowym Jorku, jedyna … Czytaj dalej Kevin sam w Nowym Jorku
Po 1989 roku polscy filmowcy nie bardzo wiedzieli, o czym opowiadać. Nadal chcieli tworzyć obrazy poświęcone naszej rzeczywistości, ale ta zmieniała się tak szybko, że błyskawicznie traciły one na aktualności. Jedynie niektóre tematy wydawały się wiecznie na czasie. Takie chociażby, … Czytaj dalej Zwolnieni z życia
Rzut oka na obsadę i na Twoich ustach pojawia się uśmiech politowania. W końcu za reżyserię Uniwersalnego żołnierza odpowiada Roland Emmerich, specjalista od wysokobudżetowych szmir pokroju 2012 czy Dzień niepodległości: Odrodzenie. Do tego w rolach głównych występują starsi panowie dwaj … Czytaj dalej Uniwersalny żołnierz
Jean-Jacques Annaud po mistrzowsku buduje nastrój. Operuje pięknymi kadrami i w przyjemny, niekiedy wręcz zjawiskowy sposób opowiada o naturze. O Niedźwiadku, o wilkach z Wilczego totemu. W Kochanku z 1992 roku postanowił przyjrzeć się bliżej ludziom. A ściślej młodej dziewczynie … Czytaj dalej Kochanek
Co prawda i obecnie do kin trafiają produkcje erotyczne – dość wspomnieć Podwójnego kochanka czy 50 twarzy Greya – to jednak daleko im do przebojów sprzed trzech dekad. Przełom lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych obfitował w tego typu tytuły i zawsze … Czytaj dalej Nagi instynkt
W Hollywood pewne rzeczy są niezmienne. Dlatego kiedy film odnosi sukces finansowy, jego twórcy od razu rozpoczynają pracę nad kontynuacją. Tym samym nie dziwi, że zaledwie po pół roku od premiery Zabójczej broni 2 scenariusz „trójki” wylądował na biurku Joela … Czytaj dalej Zabójcza broń 3
Zanussi zawsze był twórcą nierównym. Obok produkcji znakomitych albo przynajmniej bardzo dobrych, nagradzanych na światowych festiwalach, kręcił obraz zwyczajnie słabe, nieciekawe i niezbyt poruszające. Mimo to zawsze pozostanie klasykiem polskiego kina. Autorem cenionej Struktury kryształu, Życia rodzinnego, Barw ochronnych czy … Czytaj dalej Dotknięcie ręki
Ten film uchodzi za szczytowy punkt kariery Stevena Seagala (Naznaczony śmiercią, Nico: Ponad prawem). Nie bez powodu. Aktor wreszcie otrzymał do dyspozycji spory budżet i reżysera znającego się na kinie akcji, któremu zresztą zawdzięcza karierę. Mógł zatrudnić prawdziwe gwiazdy – … Czytaj dalej Liberator
Z dala od polityki 