To miał być horror i jest horror. Jednak miała to być również – jeśli wierzyć plakatom i zwiastunom – opowieść o przeklętym domu. Nie jest to opowieść o przeklętym domu i film tylko na tym zyskuje. Napięcia w Mrocznych niebach … Czytaj dalej Mroczne nieba
Tytuł sensacyjny, jednak przynoszący wielkie rozczarowanie. Taśmy Watykanu niewiele mają wspólnego ze Stolicą Apostolską – to kolejna wariacja na temat opętania, zdecydowanie bliższa tandetnemu Znakowi diabła niż klasycznemu Egzorcyście. Przede wszystkim nie straszy, nie szokuje, nie trzyma w napięciu. I … Czytaj dalej Taśmy Watykanu
Wśród amerykańskich koneserów horroru Lemora uchodzi za film klasyczny; jedną z bardziej nastrojowych produkcji lat siedemdziesiątych. Opóźniona o ponad rok premiera i protesty Kościoła pomogły zapewne w uzyskaniu tegoż statusu, podobnie jak ograniczona dystrybucja w epoce VHS-u. Dopiero wydanie wersji … Czytaj dalej Lemora
Cat Sick Blues to nie jest horror, który trzyma w napięciu bądź straszy. To jeden z tych filmów, które mają wywołać obrzydzenie bądź przynajmniej wrażenie obcowania z chorą, zdegradowaną innością. Na krótką metę to działa. Na dłuższą wydaje się męczące. … Czytaj dalej Cat Sick Blues
To jedna z najstarszych i najmniej udanych produkcji studia Asylum. Tego samego, któremu zawdzięczamy Rekinado, Dolinę śmierci i Scarecrow. Nonsensowna fabuła i tandetna realizacja sprawiły, że dystrybutor cztery lata po premierze postanowił zmienić tytuł filmu. I tak Wampiry kontra zombie … Czytaj dalej Wampiry kontra zombie. Carmilla – lesbijska wampirzyca
Jeśli Brahms chce dołączyć do panteonu najbardziej przerażających laleczek i zająć miejsce tuż obok Chuckiego czy Annabelle, to musi bardziej się postarać. Druga część ciepło przyjętego horroru The Boy jest bowiem sztampowym i niezbyt strasznym filmem, który miłośnikom gatunku nie … Czytaj dalej Brahms: The Boy 2
To siódma, ostatnia, ale i nie ostatnia część serii Piła. Niby nosi podtytuł Ostatni rozdział, ale po siedmiu latach nakręcono jeszcze Dziedzictwo. Być może po to, by zmazać plamę, jaką jest Piła 3D, zdecydowanie najsłabsza odsłona serii. Przeładowana pułapkami, pozbawiona … Czytaj dalej Piła 3D
Czy widziałeś poprzednie części Piły? Jeśli tak, to wyobrażenie sobie filmu Piła 6 nie powinno sprawić ci najmniejszych problemów. To na dobrą sprawę nowy etap tej samej gry. Zmieniają się zagadki, niektóre postacie, ale tekstury są już takie same. Także … Czytaj dalej Piła 6
Skazany za morderstwo Seth budzi się przykuty łańcuchem do stołu, tuż pod wielkim i ostro zakończonym wahadłem. Z nagrania video dowiaduje się, że może uratować się, o ile wsunie dłonie w prasę hydrauliczną będącą częścią mechanizmu tortur. Mężczyzna oczywiście próbuje … Czytaj dalej Piła 5
Decyzja o nakręceniu czwartej części Piły zapadła dzień po premierze części trzeciej. Wynik finansowy był po prostu na tyle dobry, że cykl należało kontynuować. I to szybko, zanim widzowie się nim znudzą. Scenariusz powstał w trzy miesiące, błyskawicznie też zakontraktowano … Czytaj dalej Piła 4
Do dziś uważam Silent Hill za jedną z najlepszych ekranizacji gry komputerowej. Jej autorom udało się wykreować niesamowity klimat i opowiedzieć nową, ciekawą historię, a przy okazji pozostać w świecie stworzonym przez autorów konsolowego oryginału. Przerażająca syrena wyjąca w nocy … Czytaj dalej Silent Hill
Pierwsza część Piły była naprawdę dobrym thrillerem. Zaskakującym, trzymającym w napięciu, podejmującym temat odpowiedzialności za błędy. Druga powędrowała w stronę body horroru i bliższa była reportażowi o torturach niż temu, co prezentował oryginał. Trzecia część podąża tą samą drogą. Są … Czytaj dalej Piła 3
Ten film miał w Polsce pecha. Po tragicznym pożarze w escape roomie w Koszalinie dystrybutor zdecydował się odwołać jego premierę. W efekcie obraz Adam Robitela ominął rodzime kina i nie odniósł spodziewanego sukcesu. Tymczasem jest widowiskiem o wiele lepszym niż … Czytaj dalej Escape Room (2019)
To przyzwoita antologia. Owszem, nierówna, ale intrygująca, z co najmniej dwoma przyzwoitymi propozycjami. Łącznie są cztery, każda trwa około dwudziestu minut, każdą napisała i wyreżyserowała kobieta. Poszczególne składowe XX spina poklatkowy film animowany utrzymany w pasującym do całości klimacie. Fani … Czytaj dalej XX
Pierwsza Piła bardzo mi się podobała. Miała zaskakujący punkt wyjścia i ciekawie poprowadzoną fabułę, umiejętnie łączyła horror z kryminałem i próbowała grać w tej samej lidze co na przykład Cube. Niestety, później seria powędrowała w najbardziej oczywistym kierunku, w stronę … Czytaj dalej Piła 2
Noc, ale i dzień. Rekiny z filmu Noc rekinów atakują bez względu na porę dnia i nie gardzą żadnym posiłkiem. Choć nie da się ukryć, że najbardziej się rozsmakowały w młodych i atrakcyjnych dziewczynach w bikini oraz ich nieco mniej … Czytaj dalej Noc rekinów
Gwiazdą Spustoszenie. Cry Havoc, kolejnej części serii tandetnych horrorów opowiadających o okrutnym mordercy Havoku, jest węgierski aktor Robert Bronzi. Facet od kilku lat zarabia na życie dzięki swojemu podobieństwu do nieżyjącego już gwiazdora kina akcji, Ch. Bronsona (Siedmiu wspaniałych, Telefon). … Czytaj dalej Spustoszenie. Cry Havoc
Joseph Hillström King może się ukrywać pod pseudonimem Joe Hill, ale i tak wszyscy wiedzą, że jest synem Stephena Kinga. Facetem, który odziedziczył po ojcu talent do tworzenia niezwykłych światów i snucia niesamowitych opowieści. Locke & Key, ekranizacja komiksowej serii … Czytaj dalej Locke & Key S01 (serial)
Await Further Instructions to film science-fiction, ale i horror, dramat społeczny, wreszcie liberalna polityczna agitka skierowana przeciwko konserwatystom. Miks całkiem niezły, utrzymany w dusznym klimacie lat osiemdziesiątych i wykorzystujący rozwiązania techniczne właśnie z tamtych czasów. Niektórzy dostrzegą tu przewrotne kino … Czytaj dalej Await Further Instructions
Dobry horror powinien straszyć lub przynajmniej czarować gęstym klimatem. Amityville: Przebudzenie tego nie robi. Wykorzystuje legendarną serię do opowiedzenia niezbyt zaskakującej historii, a meta-zabawy bardzo szybko porzuca pomimo tkwiącego w nich potencjału. Dom przy 112 Ocean Avenue w Amityville na … Czytaj dalej Amityville: Przebudzenie
Na początku były gry video, nastrojowe horrory opowiadające o grupce śmiałków mierzących się ze skutkami zarazy, która zamieniała ludzi w zombie. Na przełomie wieków cieszyły się tak dużą popularnością, że postanowiono przenieść je na duży ekran. Tak narodził się Resident … Czytaj dalej Resident Evil 2: Apokalipsa
Dwie amerykańskie turystki, Lindsay (Ashley C. Williams – Willow, Empty) i Jenny (Ashlynn Yennie), na skutek awarii samochodu trafiają do stojącego na odludziu domu należącego do starszego, eleganckiego mężczyzny (Dieter Laser – Listopad). Ten podaje im mocny narkotyk i zamyka … Czytaj dalej Ludzka stonoga
To pierwszy samodzielny projekt The Asylum, wytwórni słynącej dziś z tandetnych horrorów w stylu Dwugłowego rekina czy Rekinada. Studio rozpoczęło swoją burzliwą karierę od produkcji nieco ambitniejszych, realizowanych we współpracy z innymi firmami. Po finansowej porażce Kwartetu zwróciło się jednak … Czytaj dalej Dolina śmierci: Bloody Bill
To pierwsza ekranizacja gry video w reżyserii Uwe Bolla. Nakręcona w 2003 za stosunkowo niewielkie pieniądze, nie przypadła do gustu tak widzom, jak i krytykom. Na płytach DVD sprzedała się wystarczająco dobrze, by niesławny niemiecki reżyser zaangażował się w podobne … Czytaj dalej Dom śmierci
Ta historia wydarzyła się naprawdę. W listopadzie 1974 roku w miejscowości Amityville Ronald DeFeo Jr. zamordował swoich rodziców oraz rodzeństwo. Trzy lata później na rynku ukazała się książka, której autor postawił zaskakującą tezę – jego zdaniem za tragedię odpowiadały siły … Czytaj dalej Amityville (2005)
Horror Belzebub udowodnił, że w Meksyku też powstają ciekawe horrory. Klimatyczne, zaskakujące, pokazujące doskonale znane widzom schematy z zupełnie innej perspektywy. Niestety, netfliksowy Znak diabła rozczarowuje pod niemal każdym względem. Oferuje wszystko, co złe we współczesnym kinie, od siermiężnej realizacji … Czytaj dalej Znak diabła
Najpierw umiejętnie budowane napięcie, efektowne zwiastuny i bullshitowe hasła w rodzaju „pierwszy polski slasher”. Potem nagły atak koronawirusa i odwołanie premiery dosłownie „za pięć dwunasta”. Wreszcie niespodzianka – W lesie dziś nie zaśnie nikt trafia na Netfliksa! Działo się, prawda? … Czytaj dalej W lesie dziś nie zaśnie nikt
Niewidzialny człowiek z powieści H. G. Wellsa od lat trzydziestych ubiegłego wieku należy do katalogu klasycznych potworów wytwórni Universal. Zajmuje zaszczytne miejsce tuż obok hrabiego Draculi, monstrum doktora Frankensteina czy na przykład potwora z Czarnej Laguny. A wytwórnia próbuje ostatnio … Czytaj dalej Niewidzialny człowiek (2020)
Dziś, w dobie światowej epidemii koronawirusa, zupełnie inaczej patrzymy na tę adaptację znanej serii gier video. Nie bez powodu zresztą. Resident Evil opowiada o wybuchu groźnej pandemii, w dodatku angielskie słowo „Corona” jest anagramem „Racoon”, czyli miasta, pod którym toczy … Czytaj dalej Resident Evil
Jason Blum i jego wytwórnia Blumhouse powoli monopolizują rynek kinowych horrorów. Produkują coraz więcej filmów i to za niewielkie pieniądze. Tyle że z pośpiechu coraz częściej zapominają o ich jakości, czego dobrym przykładem jest właśnie Wyspa Fantazji. Obraz bazuje na … Czytaj dalej Wyspa Fantazji
Inwazja zombie? Była. Była, ale się zmyła. Ludziom udało się powstrzymać zarazę i pokonać trupy. Oczywiście nie bez szkód własnych. ONZ szacuje, że podczas pandemii zginęło około dwóch miliardów ludzi, innymi słowy niemal każdy stracił kogoś bliskiego, kogo kochał i … Czytaj dalej The Rezort
Kilkanaście lat temu wybuchła ogólnoświatowa moda na azjatyckie horrory. Fani gatunku maniakalnie oglądali produkcje z Japonii, Tajlandii czy Korei, zaś hollywoodzkie wytwórnie kręciły ich nowe wersje. Wielki sukces odniosły dwie części Ringu, podobały się też adaptacje Dark Water i właśnie … Czytaj dalej The Grudge: Klątwa (2020)
Nie, to nie jest pogodny obraz czarnoskórej rodziny spotykającej się na święta. To – przynajmniej w założeniach – gwiazdkowy horror, remake kanadyjskiej produkcji z 1974 roku, która doczekała się remake’u w 2006 roku. W sumie więc mamy do czynienia z … Czytaj dalej Czarne święta (2019)
Z oryginalnymi pomysłami nie jest w kinie najlepiej. Zwłaszcza horrory klasy C rażą wtórnością. Tu grupka młodych ludzi musi walczyć z polującym na nim potworem, tam potwór poluje na grupkę młodych ludzi, a jeszcze gdzie indziej pojawia się grupa potworów, … Czytaj dalej Owłosiony facet
Tytuł jest absurdalny. Cudownie głupi i już z daleka pachnący szrotem. Co prawda Rekin zombie próbuje się bronić fabułą oraz nietypowymi dla gatunku poważnymi rozmowami, ale robi to niezbyt skutecznie. W rezultacie nie ma najmniejszych szans, by zająć zaszczytne miejsce … Czytaj dalej Rekin zombie
Argentyński horror Nocne istoty przypomina produkcje z serii Obecność, opowiadające o badaczach spraw niewyjaśnionych, czyli znanym wszystkim miłośnikom gatunku małżeństwie Warrenów. Tu też mamy badaczy, który z namaszczeniem godnym lepszej sprawy i z dziwacznym sprzętem pod ręką starają się dociec, … Czytaj dalej Nocne istoty
Z dala od polityki 