Film Stowarzyszenie umarłych poetów trafił do Polski rok po amerykańskiej premierze. We właściwym czasie. W kraju, który dopiero co odzyskał wolność, opowiadał o wolności jednostki. O marzeniach, indywidualizmie, wreszcie o systemie edukacji. I właśnie z tych względów dziś jest może … Czytaj dalej Stowarzyszenie umarłych poetów
Można się spierać, czy wydarzenia z 11 września 2001 roku zmieniły historię świata. Bez wątpienia doprowadziły do zmiany polityki Stanów Zjednoczonych i wzrostu napięć na wschodzie. Przyniosły konflikty w Iraku i Afganistanie, zmieniły postrzeganie muzułmanów, no i panoramę Nowego Jorku. … Czytaj dalej Lot 93
Życie ukryte w słowach to ceniony hiszpańsko-irlandzki dramat, historia nietypowej przyjaźni okraszona bardzo dobrymi rolami Sarah Polley i Tima Robbinsa. To opowieść o samotności, ale i bliskości, sposobach na godzenie się z okrutnym losem. Niedosłysząca Hanna (Sarah Polley) zostaje zatrudniona … Czytaj dalej Życie ukryte w słowach
Kiedy film kręci Madonna, automatycznie wszyscy się nim interesują. Zapraszają go na festiwale, opisują w mediach, reklamują na wszystkie możliwe sposoby. W.E. Królewski romans sporo dzięki temu zyskał. Pytanie, czy to film dobry. W.E. Królewski romans podgląda życie dwóch kobiet, … Czytaj dalej W.E. Królewski romans
Ptactwo powietrzne to niezależny amerykański melodramat opowiadający o uczuciu rodzącym się pomiędzy dwójką ludzi, w czym istotną rolę odgrywa tu tytułowa papuga. Osoby stęsknione za ciepłym, kameralnym kinem gadanym będą z tej produkcji zadowolone. Lyman (Jackson Hurst) nie jest przebojowym … Czytaj dalej Ptactwo powietrzne
Po katastrofie to kolejna dramatyczna próba Arnolda Schwarzeneggera i kolejny dowód na to, że nie jest wybitnym aktorem. Choć może po prostu film nie jest dobry – co prawda bazuje na autentycznych wydarzeniach, jednak zwyczajnie nie przekonuje. Nie porusza. Romana … Czytaj dalej Po katastrofie
Tytuł Oko cyklonu pasowałby do filmu katastroficznego. W rzeczywistości to australijski dramat obyczajowy, ekranizacja pochodzącej z 1973 roku powieści jedynego lokalnego noblisty, Patricka White’a. Bardzo dobrze przyjęty przez tamtejszą prasę, obsypany lokalnymi nominacjami… Przenosimy się do Sydney, a ściślej na … Czytaj dalej Oko cyklonu
Toomelah to nakręcony w 2011 roku australijski dramat, który był pokazywany na festiwalu w Cannes w sekcji Un Certain Regard. Pozytywne recenzje zdobył, przede wszystkim zaś przypomniał światu o Skradzionych Pokoleniach – temat ten pojawia się w tle opowieści. Akcja … Czytaj dalej Toomelah
Kolejny polski patofilm, może i naciągany fabularnie, za to nieźle zagrany i chwilami poruszający. Szkoda tylko, że sposobu myślenia bohaterów Moja krew zwyczajnie nie rozumiem. Ich mózgi funkcjonują inaczej niż mój. Igor (Eryk Lubos – Pod Mocnym Aniołem) jest dobrze … Czytaj dalej Moja krew
Pokój syna, zwycięzca festiwalu w Cannes z 2001 roku, to typowy europejski snuj. Film ciężki, ponury, męczący, wgryzający się w psychikę bohaterów do tego stopnia, że zwyczajnie przestajemy ich lubić. Ale w takich filmach nie chodzi o to, by kogoś … Czytaj dalej Pokój syna
Abel Ferrara ma opinię reżysera tyleż zdolnego, co nierównego i kontrowersyjnego. Tworzy zarówno filmy cenione, pokazywane i oklaskiwane na festiwalach, jak i koszmarne szmiry, które nie nadają się do oglądania. 4:44. Ostatni dzień na Ziemi należy chyba do tej drugiej … Czytaj dalej 4:44. Ostatni dzień na Ziemi
Okrzyknięty jednym z najlepszych filmów 2022 roku Aftersun mnie osobiście rozczarował. Jego odbiór zależy bowiem od osobistych doświadczeń widza, także od tego, co sobie dopisze i wymyśli. Treści jest tu niewiele, wiele wątków zostało zaledwie mgliście zasygnalizowanych. Można dostrzec w … Czytaj dalej Aftersun
Cud w celi nr 7 to turecki wyciskacz łez, tamtejsza wersja koreańskiej superprodukcji z 2013 roku. Podobna historia wydarzyła się bowiem w Korei w głębokich latach 70., choć oczywiście została przez tamtejszych filmowców mocno podkręcona. Turcy dorzucili swoje, skutkiem czego … Czytaj dalej Cud w celi nr 7
Różyczka zgarnęła mnóstwo nagród, także poza granicami naszego kraju, i została obwołana polskim filmem roku. Opowiada poruszającą historię inspirowaną losami cenionego pisarza i eseisty Pawła Jasienicy, którego druga żona przez lata donosiła na niego do SB. Oczywiście wydarzenia przedstawione na … Czytaj dalej Różyczka
To film festiwalowy. Zdobył Złotą Palmę i kilka Europejskich Nagród Filmowych, wywalczył nominację do Oscara. A jednak W trójkącie do pewnego stopnia rozczarowuje. Jako satyra społeczna operuje nadmiernymi oczywistościami bądź pogrąża się w jałowych, bezsensownych dyskusjach bez treści. Śmieszy, bawi, … Czytaj dalej W trójkącie
Znana i wielokrotnie nagradzana scenarzystka Diablo Cody zadebiutowała w 2013 roku jako reżyserka. Jej Raj – nakręcony według własnego scenariusza – okazał się zadziwiająco konserwatywnym filmem. O tyle ciekawym, że przypominającym widzom, iż pełne drogich hoteli i kasyn The Strip … Czytaj dalej Raj (2013)
Lunana. Szkoła na końcu świata to przedstawiciel rzadko goszczącej na naszych ekranach kinematografii bhutańskiej. Stąd już na starcie zyskuje – stanowi okazję do spojrzenia na życie w tamtym kraju, poznania miejscowej kultury czy problemów, z jakimi zmagają się ludzie. Niestety, … Czytaj dalej Lunana. Szkoła na końcu świata
Wiedźma, która wyszła z morza powstała w połowie lat 70. i z miejsca została uznana za film niepokojący. Mroczny horror psychologiczny, który pokazuje najmroczniejsze problemy społeczne – morderstwa, gwałty, pedofilię. W Wielkiej Brytanii trafiła nawet na listę „video nasties”, choć … Czytaj dalej Wiedźma, która wyszła z morza
One More Time to amerykański komediodramat telewizji Starz. Niczego nowego nie wnosi do świata filmu, nie wzrusza i nie za bardzo śmieszy, w dodatku ma powolne, chwilami melancholijne tempo. Jeśli go oglądać, to dla Christophera Walkena, który wykonuje tu kilka … Czytaj dalej One More Time
Gwiazdy muzyki często pojawiały się na wielkim ekranie. Producenci filmowi widzieli w nich szansę przyciągnięcia nowej publiczności, one same zaś okazję do sprawdzenia się, zmierzenia z aktorskimi wyzwaniami. Mam wrażenie, że w przypadku 8 Mili było trochę inaczej. Do pewnego … Czytaj dalej 8 Mila
Melodramat kryminalny Smart Girls Don’t Talk powstał trzy lata po wojnie i stanowił dla współczesnych, często samotnych kobiet ostrzeżenie. Lepiej nie zadawać się z facetami z półświatka. Kryminalistami, oszustami, hazardzistami. Nic z tego dobrego nie będzie. Grupka bandziorów okrada gości … Czytaj dalej Smart Girls Don’t Talk
Ojciec to jeden z najlepszych filmów 2020 roku. Nie tylko świetnie zagrany i okraszony poruszającą historią, ale również ciekawy pod względem formalnym. Reżyser Florian Zeller zadbał, żebyśmy poczuli się jak bohater. Zrozumieli, czym jest demencja. Anthony (Anthony Hopkins – Dziewczyna … Czytaj dalej Ojciec
Nakręcone w 1940 roku Grona gniewu, ekranizacja wydanej rok wcześniej powieści Johna Steinbecka, uchodzi za jedno z arcydzieł amerykańskiego kina. To aktualny do dziś obraz Wielkiego Kryzysu i losów zwykłych rodzin, którym historia postanowiła odebrać niemal wszystko. Tom opuszcza więzienie … Czytaj dalej Grona gniewu (1940)
Pamiętnik znaleziony w garbie w reżyserii Jana Kidawy-Błońskiego to typowa dla polskiego kina historia przeciętnej-nieprzeciętnej rodziny, rozciągająca się od roku wybuchu drugiej wojny światowej po lata wczesne 90. Oglądamy ją w pięciu odsłonach, a centralną postacią jest garbaty Janek… Pierwsza … Czytaj dalej Pamiętnik znaleziony w garbie
Rodzinny dom wariatów to amerykański komediodramat świąteczny w doskonałej obsadzie. Historię może i opowiada standardową, za to proponuje mnóstwo niewymuszonego humoru polanego celnymi obserwacjami i niegłupimi wnioskami. Nie tak łatwo wkupić się w nową rodzinę. Zwłaszcza taką jak Stone’owie. Everett … Czytaj dalej Rodzinny dom wariatów
Prezydent Abraham Lincoln prowadził fascynujące życie, o którym dałoby się nakręcić wiele niezwykłych filmów. Spielberg postanowił jednak zanurzyć się w politykę. Nakręcił film, których jednych oczaruje świetnym aktorstwem, bogactwem treści i niesamowitą dbałością o detale, innych zaś zanudzi na śmierć. … Czytaj dalej Lincoln (2012)
Dziwny to film. Ale Las nie mógł być niedziwny, skoro wyreżyserował go Piotr Dumała, specjalista od nastrojowych, choć jednocześnie bardzo dziwnych animacji. Do pracy nad lasem zaprosił zaledwie dwóch aktorów, a także znakomitego operatora Andrzeja Sikorę. To oni budują ten … Czytaj dalej Las (2009)
Dobra obsada nie wystarczy, by nakręcić dobry film. W 2011 roku przekonał się o tym Dito Montiel, autor książki Sprawa zamknięta, którą sam przeniósł na wielki ekran. I choć zatrudnił Ala Pacino, Channinga Tatuma, Raya Liottę, Juliette Binoche i Katie … Czytaj dalej Sprawa zamknięta
Tam, gdzie rosną poziomki to jeden z najwybitniejszych filmów Ingmara Bergmana i zarazem obraz, który uchodzi za arcydzieło światowego kina. Oryginalny tytuł Smultronstället oznacza miejsce, w którym rosną poziomki, ale jednocześnie zakątek o sporej wartości sentymentalnej. Warto o tym pamiętać, … Czytaj dalej Tam, gdzie rosną poziomki
Reżyserski debiut Stevena Soderbergha powstał w prowizorycznych warunkach. Osiem dni na napisanie scenariusza, skromny budżet w wysokości 1,2 milliona dolarów, niecały miesiąc na zdjęcia i wstępny montaż. A jednak Seks, kłamstwa i kasety video przyniosły młodemu twórcy Złotą Palmę i … Czytaj dalej Seks, kłamstwa i kasety video
Z pewnością słyszeliście o ludziach, który wybrali życie z dala od ludzkich sadyb. Pustelnikach żyjących w jaskiniach bądź w zbitych z desek domach gdzieś w głębi lasu, unikających towarzystwa i tylko czasami korzystających z dorobku cywilizacji. Dramat Zatrzyj ślady przygląda … Czytaj dalej Zatrzyj ślady
Choć angielski tytuł filmu Super Dark Times sugeruje jakieś wyjątkowo mroczne czasy, to nie o czasy tu chodzi, a o młodych ludzi. Podobnie jak w Koszmarze minionego lata, bohaterowie popełniają nieodwracalny błąd i w obawie przed konsekwencjami postanawiają go ukryć … Czytaj dalej Super Dark Times
Manderlay to kolejny głośny film Larsa von Triera. Kolejny obraz obsypany nagrodami i uważany przez niektórych widzów za arcydzieło. Niestety, pomysłów trafionych i błyskotliwie zagranych scen trafiają się rozczarowujące pomysły bądź takie, które należy uznać za niskich lotów polityczną agitkę. … Czytaj dalej Manderlay
Droga do szczęścia to kolejny z katorżniczych filmów Sama Mendesa. Katorżniczych, czyli ciężkich i poważnych. Po seansie człowiek nie ma najmniejszej ochoty na jakiekolwiek związki czy znajomości. Bo ludzie – także ci, którzy zawsze mówią ci „dzień dobry” – bywają … Czytaj dalej Droga do szczęścia
To jeden z najlepszych filmów 1999 roku. Głęboki, poruszający dramat o kryzysie wieku średniego, świetnie nakręcony i doskonale zagrany. Do tego stawiający ważne pytania i dający sensowne odpowiedzi. Kontrowersyjne? Nie sądzę. American Beauty to tylko głos w dyskusji o sensie … Czytaj dalej American Beauty
Nakręcony z okazji stulecia kina film Sto i jedna noc to hołd oddany dziesiątej muzie. Magiczny, nastrojowy, pełen gwiazd obsadzonych w drobnych epizodach bądź wręcz przewijających się jedynie przez ekran, pozostaje produkcją niezwykłą. Wielka szkoda, że przeszedł niezauważony i dziś … Czytaj dalej Sto i jedna noc
Z dala od polityki 