Stanisław Bareja, klasyk polskiej komedii, nakręcił w 1974 roku film Nie ma róży bez ognia. Sportretował w nim trudności, jakie mają małżeństwa marzące o własnym mieszkaniu. Pewnie nie spodziewał się, że pół wieku później problemy wcale nie będą mniejsze… Janek … Czytaj dalej Nie ma róży bez ognia
Poszukiwany, poszukiwana to kolejny klasyk polskiej komedii w reżyserii Stanisława Barei, historia bazująca na klasycznej „zmianie płci” znanej chociażby z głośnego Pół żartem pół serio. Jednocześnie to zawoalowana krytyka systemu, ale też narodowych przywar, które narażają nas na śmieszność. Sami … Czytaj dalej Poszukiwany, poszukiwana
Rodzina Leśniewskich to siedmioodcinkowy serial inspirowany powieścią autorstwa Krystyny Boglar i okraszony muzyką skomponowaną przez Czesława Niemena. Nakręcono go w Warszawie i Łodzi z udziałem ówczesnych gwiazd. Oglądany po latach, nie robi już większego wrażenia. A kiedyś przecież zbierał laury … Czytaj dalej Rodzina Leśniewskich (serial)
Na przełomie wieków największą popularnością cieszyły się polskie superprodukcje oraz ekranizacje lektur szkolnych. Swoje sukcesy zawdzięczały zwłaszcza wycieczkom przyprowadzanym do przybytków X Muzy przez zdesperowanych nauczycieli. Powstanie Szatana z siódmej klasy nie dziwi więc, choć niewielka popularność filmu dziwić już … Czytaj dalej Szatan z siódmej klasy (2006)
Skąpani w ogniu to kolejna – obok Prawa i pięści – emocjonująca opowieść o tym, co działo się tuż po wojnie. Niemcy odeszli, a do ich miast i miasteczek zaczęli nadciągać Polacy. Niektórzy mieszkali tu już wcześniej, inni zostali przesiedleni … Czytaj dalej Skąpani w ogniu
Bareja, klasyk PRL-owskiej komedii, od zawsze miał problemy z cenzurą. Kiedy więc w połowie lat 70. na śmietnik powędrował projekt Trójka do bicia, nad którym pracował z Jackiem Fedorowiczem, nie załamał się i nie tupał nogami. Sięgnął za to po … Czytaj dalej Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz
Eroica to jeden z kilku zaledwie filmów fabularnych Andrzeja Munka, tragicznie zmarłego polskiego reżysera uważanego za olbrzymi talent. Każdy z jego filmów – czy to Człowiek na torze, Zezowate szczęście czy Pasażerka – do dziś robi wrażenie. Także Eroica, symfonia … Czytaj dalej Eroica
To jeden z klasycznych PRL-owskich seriali. Produkcji, które – podobnie jak Wojna domowa czy Stawka większa niż życie – powtarzane są po sto razy i wciąż cieszą się zainteresowaniem. W przypadku Alternatywy 4 zupełnie to nie dziwi. To inteligentna komedia … Czytaj dalej Alternatywy 4 S01 (serial)
Ostatnia akcja to również ostatnia szansa na zobaczenie wspaniałych aktorów sprzed lat w jednym filmie. Sporo ich tutaj – jest Jan Machulski, Barbara Krafftówna, Marian Kociniak, Alina Janowska i Wojciech Siemion, a także nieco młodsi Fronczewski, Pawlicki, Gorczyca, Chabior czy … Czytaj dalej Ostatnia akcja
Sukces pierwszego polskiego serialu – Barbara i Jan – uruchomił telewizyjną machinę produkcyjną. Nie minął rok, a na ekranach czarno-białych odbiorników pojawiły się pierwsze odcinki kolejnej rodzimej produkcji. Łącznie powstało ich piętnaście i miały nieregularną długość – od dwudziestu trzech … Czytaj dalej Wojna domowa S01 (serial)
Pamiętam, że gdy po raz pierwszy obejrzałem Niezawodny system, poczułem smutek. Świat staruszki z tego filmu odchodzi już do przeszłości. Coraz mniej jest takich domów, takich ludzi, takich rozmów. Mam bowiem wrażenie, że teraz starzeje się inne pokolenie. Już nie … Czytaj dalej Niezawodny system
Jakoś tak się przyjęło w narodzie, że budynki z wielkiej płyty to jakiś dramat. Budowane na sztandarowych osiedlach PRL-u takich jak filmowy Wawrzyszew, zniechęcały zarówno architekturą, jak i sąsiedztwem czy liczbą niedoróbek. Dziś mówi się, że za chwilę się rozpadną, … Czytaj dalej Filip z konopi
Ekranizacja powieści Stefana Żeromskiego – wybranej w 2018 roku na bohaterkę Narodowego Czytania – trafiła na srebrne ekran w 2001 roku. Nie były to dobre czasy dla polskiego kina. Epoka wielkich lektur dobiegała końca i filmowcom z coraz większym trudem … Czytaj dalej Przedwiośnie
Druga wojna światowa była życiowym doświadczeniem co najmniej kilku pokoleń Polaków. Nic dziwnego, że tuż po niej – i przez kolejne ćwierć wieku – chętnie kręcono o niej filmy i seriale. Przyglądano się wojennym i powojennym losom anonimowych żołnierzy, śledzono … Czytaj dalej Kierunek Berlin
Nie lubię takich sytuacji. Oto mam zaledwie kilka akapitów – celowe założenie tego bloga – na opisanie filmu, o którym dałoby się napisać książkę. Zezowate szczęście to przecież klasyka polskiego kina, jedna z naszych najwybitniejszych komedii, w dodatku wyreżyserowana przez … Czytaj dalej Zezowate szczęście
Z dala od polityki 