Trzecia część trylogii hoffmanowsko-sienkiewiczowskiej powstała ćwierć wieku po Potopie. Hoffman był już innym reżyserem, starszym, mającym za sobą dłuższy rozbrat z kinem. To również się zmieniło. Nie tylko dlatego, że upadł komunizm, zmalały budżety, nastało nowe pokolenie aktorów. Także dlatego, … Czytaj dalej Ogniem i mieczem
Operacja Samum to drugi po Demonach wojny wg Goi film, w którym Pasikowski opowiada o współczesnych międzynarodowych konfliktach zbrojnych. Tam była wojna w Jugosławii, tu jest interwencja w Iraku, w której wzięli udział również i polscy żołnierze. Nieco wcześniej, tuż … Czytaj dalej Operacja Samum
Sztuka Upiór w kuchni autorstwa Janusza Majewskiego (ukrywającego się pod pseudonimem Patrick G. Clark) po raz pierwszy pojawiła się w Teatrze Telewizji w 1976 roku. Okazała się rasową „kobrą”. Zaskakującą, trzymającą w napięciu, ale też bawiącą dzięki wspólnym wysiłkom czołówki … Czytaj dalej Upiór w kuchni
W latach dziewięćdziesiątych polskie kino dogorywało. Nawet pies z kulawą nogą się nim nie interesował. Sprzedawał się Pasikowski, sprzedawały się superprodukcje i ekranizacje lektur szkolnych, poza tym jednak tylko pojedyncze produkcje przyciągały widzów. Taki los spotkał Nocne graffiti. Nie bez … Czytaj dalej Nocne graffiti
Słodko gorzki, obraz dość nietypowy dla twórczości Władysława Pasikowskiego, trafił do kin w 1996 roku. Miałem to szczęście, że zdawałem wtedy maturę. Tym samym byłem w podobnym wieku co bohaterowie filmu. Rozumiałem ich bolączki i znałem filozofię życiową, którą wyznawali. … Czytaj dalej Słodko gorzki
Polska, początek lat dziewięćdziesiątych. Cały kraj zachłystuje się odzyskaną dopiero co wolnością, kapitalizmem i Ameryką. Jak grzyby po deszczu wyrastają wypożyczalnie kaset video, w których największą popularnością cieszą się filmy sensacyjne. Takie, jakich Polacy jeszcze nie umieją robić. Z jednym … Czytaj dalej Psy
Wielka wsypa była sukcesem. Może niezbyt wielkim, ale w trudnych dla polskiego kina czasach, jakim był początek lat dziewięćdziesiątych, każdy tysiąc widzów miał swój gatunkowy ciężar. Jan Łomnicki postanowił kuć żelazo póki gorące i nakręcił kontynuację losów Jarka, polskiego cwaniaka, … Czytaj dalej Szczur
Marek Koterski to w polskim kinie człowiek instytucja. Specjalista od walki ze złośliwościami otaczającego świata, z durnym pechem dławiącym podupadającą inteligencję od czasów obywatela Piszczyka. Twórca postaci Miauczyńskiego, który może i miał wiele twarzy, ale nigdy nie dogadał się z … Czytaj dalej Nic śmiesznego
W 1994 roku czekano na premierę przygotowywanego od kilku lat dramatu Kazimierza Kutza, poświęconego pacyfikacji kopalni Wujek. Prace nad filmem Śmierć jak kromka chleba przedłużały się jednak i śląski reżyser znalazł sobie odskocznie. W wolnych chwilach, za niewielkie pieniądze, z … Czytaj dalej Zawrócony
Dwadzieścia pięć lat po wydarzeniach sierpnia 1980 roku Andrzej Wajda wpadł na ciekawy pomysł. Postanowił namówić czołowych polskich reżyserów do nakręcenia krótkich, kilkuminutowych nowel związanych z przemianami, do których doszło w Polsce. Nie wszyscy zdecydowali się wziąć udział w projekcie. … Czytaj dalej Solidarność, Solidarność…
Z dala od polityki 