Pierwsza połowa lat 90. nie była zbyt dobra dla polskiego kina, które nie radziło sobie z przemianami gospodarczymi w kraju. Tylko nieliczne filmy przyciągnęły publiczność i pokazały niedowiarkom, że rodzime kino może konkurować z tym amerykańskim. Wśród nich Młode wilki … Czytaj dalej Młode wilki
Na przełomie wieków Olaf Lubaszenko dość niespodziewanie wyrósł na króla polskiej komedii. Długo nim nie pobył, ale jednak zdążył nakręcić Chłopaki nie płaczą, te zaś osiągnęły status filmu kultowego. Poranek kojota już tak dobry nie był, ale E=MC² wydawało się … Czytaj dalej E=MC²
To jedna z najlepszych polskich komedii przełomu wieków, prawdziwy klasyk dla jednych, przereklamowany i idiotyczny chłam dla drugich. Chłopaki nie płaczą z pewnością nie dorasta poziomem Barei, chociażby z uwagi na oderwanie od rzeczywistości, ale też nie jest to tvn-owska … Czytaj dalej Chłopaki nie płaczą
Pamiętnik znaleziony w garbie w reżyserii Jana Kidawy-Błońskiego to typowa dla polskiego kina historia przeciętnej-nieprzeciętnej rodziny, rozciągająca się od roku wybuchu drugiej wojny światowej po lata wczesne 90. Oglądamy ją w pięciu odsłonach, a centralną postacią jest garbaty Janek… Pierwsza … Czytaj dalej Pamiętnik znaleziony w garbie
To kolejny mocny film w dorobku Wojciecha Smarzowskiego, w dodatku podejmujący temat w Polsce przemilczany. Chodzi o powojenne losy Mazurów, którzy podczas plebiscytu z 1920 roku zdecydowali się dołączyć do Niemiec i w związku z tym za Niemców byli w … Czytaj dalej Róża
To jeden z najważniejszych filmów w karierze Stevena Spielberga oraz, co trzeba zaznaczyć, w historii współczesnej polskiej kinematografii. Obsypany nagrodami obraz życia w niemieckim getcie trwa ponad trzy godziny i na długo zapada w pamięć. Lista Schindlera przeraża, porusza i … Czytaj dalej Lista Schindlera
Skoro w Poszukiwany, poszukiwana wyszło znakomicie i w Tootsie się udało, a nawet w Pani Doubtfire, to czemu nie powtórzyć patentu po raz kolejny? Komedia Złoty środek bazuje zatem na prosty pomyśle – Anna Przybylska przebiera się za faceta. Wygląda … Czytaj dalej Złoty środek
Operacja Samum to drugi po Demonach wojny wg Goi film, w którym Pasikowski opowiada o współczesnych międzynarodowych konfliktach zbrojnych. Tam była wojna w Jugosławii, tu jest interwencja w Iraku, w której wzięli udział również i polscy żołnierze. Nieco wcześniej, tuż … Czytaj dalej Operacja Samum
Słodko gorzki, obraz dość nietypowy dla twórczości Władysława Pasikowskiego, trafił do kin w 1996 roku. Miałem to szczęście, że zdawałem wtedy maturę. Tym samym byłem w podobnym wieku co bohaterowie filmu. Rozumiałem ich bolączki i znałem filozofię życiową, którą wyznawali. … Czytaj dalej Słodko gorzki
Ćwierć wieku przyszło nam czekać na trzecią część kultowych Psów. Długo. Za długo. W tym czasie wszystko się zmieniło: czasy, sposoby opowiadania, tematy. To, co kiedyś bawiło, dziś już na nikim nie robi wrażenia. Zresztą nowych pomysłów Pasikowski nie miał, … Czytaj dalej Psy 3: W imię zasad
Rok 1992 – a więc rok premiery Psów – był najgorszym w historii rodzimego rynku kinowego. Sprzedano wówczas nieco ponad 13 milionów biletów, z czego najwięcej, 926 tysięcy, na Kevina samego w domu. Film Władysława Pasikowskiego z wynikiem 400 tysięcy … Czytaj dalej Psy 2. Ostatnia krew
Polska, początek lat dziewięćdziesiątych. Cały kraj zachłystuje się odzyskaną dopiero co wolnością, kapitalizmem i Ameryką. Jak grzyby po deszczu wyrastają wypożyczalnie kaset video, w których największą popularnością cieszą się filmy sensacyjne. Takie, jakich Polacy jeszcze nie umieją robić. Z jednym … Czytaj dalej Psy
To miały być nowe Chłopaki nie płaczą. Reżyser Michał Milowicz chciał nakręcić komedię sensacyjną o gangsterach-idiotach i w tym celu zgromadził przed kamerą drugi garnitur aktorów ze wspomnianego przeboju. Zadbał też o przyzwoity budżet, przyjemne dla oka plenery i dobrą … Czytaj dalej Futro z misia
Rok 1991. Dwa lata wcześniej upadł w Polsce komunizm, a twórcy zyskali pełną wolność artystyczną. Póki co nie bardzo sobie z nią radzą, szukają ciekawych tematów, z trudem dopinają budżety. W tych właśnie warunkach swój pierwszy film kręci 32-letni Władysław … Czytaj dalej Kroll
Jeśli Polacy potrafią coś robić, to na pewno biografie. Te wychodzą nam znakomicie. Co roku do kin trafiają dwa, trzy filmy z tego nurtu, które imponują precyzyjną reżyserią, wiarygodnym odtworzeniem realiów, świetnie dobranymi aktorami. Proceder podąża tą samą drogą. Opowiada … Czytaj dalej Proceder
Piękne są polskie góry, ale i piękne są każde inne góry, które widziałem. W ogóle góry są piękne. Z tych naszych zaskakująco rzadko polscy filmowcy korzystają. W Legendzie Tatr na motywach opowiadań Kazimierza Przerwy-Tetmajera reżyser Wojciech Solorz postanowił przyjrzeć się … Czytaj dalej Legenda Tatr
Moda na kryminały trwa w najlepsze. Polskie telewizje również próbują ją wykorzystać, kręcąc kolejne seriale z trupami w tle. Do najciekawiej zapowiadających się tytułów należało Belle Epoque. Na papierze wyglądało znakomicie – Kraków, początek XX wieku, zdolny, niezwykle inteligentny policjant … Czytaj dalej Belle Epoque S01 (serial)
Czy chciałbyś, by losy świata zależały od Mariusza Pujszo? No, tego siwowłosego komika, który wsławił się występami w takich produkcjach jak Kac Wawa, Polisz Kicz Projekt czy Skorumowani? No dobra, przyznaję, zawsze to lepsze niż Marian Dzięgiel na stanowisku Ministra … Czytaj dalej Komisarz Blond i Oko sprawiedliwości
Pewnie nigdy się nie dowiem, czy jestem naiwny czy też nie, ale wydaje mi się, że te czasy już minęły. Że mecze w polskiej lidze nie są ustawiane, że nikt nie drukuje wyników. Piłkarze naprawdę się starają i boją się … Czytaj dalej Piłkarski poker
Trzydzieści lat temu mieliśmy dość komunizmu i tęskniliśmy za zachodem – także w kinach. Od pewnego czasu sytuacja się odwróciła. Filmy, w których taka Warszawa wygląda jak zachodnia metropolia, wywołują drwiny, z kolei produkcje przywołujące klimat PRL cieszą się sporym … Czytaj dalej Sztos 2
Z dala od polityki 