To niby film dla dzieci, ale nie wiem, czy chciałbym, by zaprzyjaźnione ze mną dzieci go oglądały. Pewnie niewiele z niego zrozumieją i będą zadawać po seansie bardzo dziwne pytania. Pogubią się albo wpadną w depresję. Na pewno nie poczują … Czytaj dalej Dzień czekolady
Czytałem książkę, na podstawie której Borys Lankosz nakręcił ten film. Podejrzewam, że to sporo zmienia. Przez cały seans brakowało mi treści. Wyjaśnienia pewnych sytuacji czy zjawisk, wprowadzenia niektórych istotnych wątków, literackiego piękna kryjącego się w słowach Joanny Bator. Być może … Czytaj dalej Ciemno, prawie noc
Siermiężne. Takie kiedyś było polskie kino, i to zarówno te komercyjne, jak i artystyczne. Rodzimi reżyserzy najzwyczajniej w świecie nie potrafili opowiadać w efektowny sposób zarówno banalnych, jak i głębokich historii. Męczyli się, plątali, tonęli w szarzyźnie, a przede wszystkim … Czytaj dalej Chce się żyć
Dziwię się, że prawicowe portaliki nie okrzyknęły jeszcze tego filmu antypolskim. Bo Polska w nim przedstawiona jest naprawdę ohydnym krajem. Brudnym, dołującym, z przetrąconym kręgosłupem moralnym. Przekonuje się o tym Adam, który po kilku latach pracy za granicą wraca do … Czytaj dalej Cicha noc
Największe wrażenie ten film robi na ludziach, którzy o Beksińskich niewiele wiedzą. Kojarzą jedynie, że starszy malował futurystyczne obrazy, młodszy zaś prowadził audycje radiowe oraz tłumaczył Bonda czy Monty Pythona. Ot, zwykła rodzina, dwóch utalentowanych facetów, których los potraktował niezbyt … Czytaj dalej Ostatnia rodzina
