Ćwierć wieku przyszło nam czekać na trzecią część kultowych Psów. Długo. Za długo. W tym czasie wszystko się zmieniło: czasy, sposoby opowiadania, tematy. To, co kiedyś bawiło, dziś już na nikim nie robi wrażenia. Zresztą nowych pomysłów Pasikowski nie miał, … Czytaj dalej Psy 3: W imię zasad
To film antyharcerski i antyakowski, stwierdzili zaraz po premierze przedstawiciele jednej z harcerskich organizacji. Ich zdaniem w filmie Kamienie na szaniec brakowało „etosu polskiej konspiracji niepodległościowej oraz polskiego inteligenta zmagającego się z najeźdźcą i okupantem”, nie wspominając o harcerskich ideałach. … Czytaj dalej Kamienie na szaniec
Dobre intencje nie zawsze przekładają się na udany film. Najnowszy tego dowód to 1800 gramów, TVN-owska produkcja mająca wypełnić świąteczną lukę po Listach do M. Niestety, niezbyt udana. Słabo zrealizowana, pełna naciąganych wątków i nachalnego grania na emocjach widzów. Gdyby … Czytaj dalej 1800 gramów
Władysław Pasikowski nie po raz pierwszy sięgnął po biografię jednego z polskich bohaterów. I dobrze, bo Jack Stong naprawdę mu się udał. To był kawał soczystego kina szpiegowskiego osadzonego w realiach postkomunistycznej Polski. Kurier wymagał kolejnego skoku w przeszłość, ale … Czytaj dalej Kurier
Kiedyś byłem zdania, że jak film budzi kontrowersje, zmusza ludzi do dyskusji, irytuje i boli, to musi być po prostu dobry. Po Smoleńsku zmieniłem zdanie. Nie zmienia to faktu, że wciąż lubię Pokłosie. To ważny obraz, dotykający tego kawałka historii … Czytaj dalej Pokłosie
Sprawne żonglowanie cytatami, ciekawie pomyślany wątek podróży w czasie oraz interesujący, choć niezbyt spójny koncept Warszawy przyszłości to atrakcje, jakie czekają na widzów romansu science-fiction Człowiek z magicznym pudełkiem w reżyserii Bodo Koxa. Skojarzenia z kinem Piotra Szulkina nasuwają się … Czytaj dalej Człowiek z magicznym pudełkiem
Czasami fajnie jest poudawać, że nakręciło się zupełnie inny film. Taki Czerwony pająk na przykład. Dałbym głowę sobie uciąć, że to rasowy kryminał o Karolu Kocie, wampirze z Krakowa, który w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku zabił dwie osoby, a przynajmniej … Czytaj dalej Czerwony pająk
Tego filmu nie trzeba się bać. Owszem, na ekranie nie brakuje okrucieństwa, ale Smarzowski pokazuje je tylko tam, gdzie rzeczywiście jest konieczne. Wielu scen nam oszczędza, choć pokazuje obdzieranie ze skóry, rozdzieranie końmi, mordowanie dzieci, obcinanie głów. Nie skupia się … Czytaj dalej Wołyń
