W 2016 Steven Seagal wystąpił w sześciu filmach. W większości zagrał tylko epizody, drobne, kilkuminutowe rólki, które pozwalały twórcom umieścić jego nazwisko na plakacie. W Triumf sprawiedliwości musiał się bardziej wysilić, choć i tak zaprzyjaźniony reżyser Keoni Waxman zastąpił go … Czytaj dalej Triumf sprawiedliwości
Ten film Steven Seagal musiał nakręcić zaraz po Człowieku zasad. W obu wygląda tak samo i nosi takie same ciemne ciuchy (wiadomo – czarny wyszczupla). Oba wyreżyserował Keoni Waxman, kilka lokacji też się powtarza, choć przemeblowano je dla niepoznaki. Byłemu … Czytaj dalej Śmiertelna rozgrywka
To kolejny film, w którym ociężały Steven Seagal nakręcił z Keoni Waxmanem. Znów pracował w Europie wschodniej, znów korzystał z dublerów w niemal każdej scenie akcji, znów mówił wszystkie kwestie jednym i tym samym tonem, nawet nie próbując zmienić miny. … Czytaj dalej Człowiek zasad
Ten film rozpoczął kolejny etap w karierze Stevena Seagala. Aktor po raz pierwszy pojawił się na ekranie z charakterystyczną, starannie wypielęgnowaną bródką oraz okularami słonecznymi – ten image będzie się starał utrzymywać przez kilka następnych lat. Co więcej, w Demonstracji … Czytaj dalej Demonstracja siły
Steven Seagal od lat nie kręci zbyt dobrych filmów i Najwyższy wyrok tego nie zmieni. To klasyczny aż do bólu film sensacyjny, chaotyczny zlepek oklepanych bijatyk i niezbyt wystrzałowych wymian ognia połączonych nonsensowną fabułą. Ogląda się tę produkcję z rosnącym … Czytaj dalej Najwyższy wyrok
Steven Seagal od lat nie kręci dobrych filmów. Niektórzy nawet twierdzą, że nie kręcił ich nigdy. Jednak na początku lat dziewięćdziesiątych lżejszy o kilkadziesiąt kilogramów i znacznie młodszy aktor przyciągał widzów do kin. Teraz nie ma im wiele do zaoferowania. … Czytaj dalej Niebezpieczny człowiek
To chyba miało być niskobudżetowe Bez litości. Przynajmniej to sugeruje jedna z pierwszych scen, w której do baru wchodzi dwóch rozwydrzonych kolesi. Pyskują kelnerowi, obrażają barmana, wreszcie czepiają się nowego właściciela lokalu Payne’a (Michael Jai White – Bezlitosny, Philly Kid). … Czytaj dalej The Hard Way
Płyną lata, a Steven Seagal wciąż kręci tandetne filmy sensacyjne. Stawia na naciągane historyjki, banalne dialogi i niewiarygodne sceny akcji. Bije się z pomocą montażysty. Robi wciąż te same trzy miny, ale przynajmniej nie zna litości. I tak widz przeżywa … Czytaj dalej Cena powrotu
Śmiejemy się z tego Seagala, wypominamy mu tandetne filmy, kilogramy nadwagi oraz triki montażowe wspomagające wszystkie te kopnięcia, z których kiedyś słynął, tymczasem on wciąż dzielnie się trzyma. Ma już ponad sześćdziesiąt lat, fatalną fryzurę, zapuchnięte, kaprawe oczka, a mimo … Czytaj dalej W imię zasad
Z dala od polityki 