To kolejny mocny film w dorobku Wojciecha Smarzowskiego, w dodatku podejmujący temat w Polsce przemilczany. Chodzi o powojenne losy Mazurów, którzy podczas plebiscytu z 1920 roku zdecydowali się dołączyć do Niemiec i w związku z tym za Niemców byli w … Czytaj dalej Róża
To nietypowy film w karierze Wojciecha Smarzowskiego. Reżyser ten przyzwyczaił nas do mrocznych, bardzo mocnych dramatów, które sprawiają, że widownia w kinie milknie i w skupieniu przełyka raz po raz ślinę. Drogówka tymczasem to… komedia. Też mroczna, bardzo niepokojąca, wydobywająca … Czytaj dalej Drogówka
Głośny kinowy debiut Wojciecha Smarzowskiego, dosadny obraz swojskiej mentalności, wiecznie żywej kołtunerii, ale i różnych warstw społecznych. Ich przedstawiciele spotykają się na wiejskim weselu gdzieś na Podkarpaciu. Początkowo jeszcze się krygują, pozują, jednak z każdą kolejną butelką prawda coraz mocniej … Czytaj dalej Wesele (2004)
Za pierwszym razem wszystko smakuje najlepiej. Oczywiście poza wódką oraz śledziami serwowanymi z ziemniakami. Także życie smakuje fajnie, kiedy dopiero się je zaczyna. I to właśnie sentyment do lat młodości zachęcił Jacka Bromskiego do nakręcenia Biletu na księżyc. Jest rok … Czytaj dalej Bilet na księżyc
U Pana Boga za miedzą to trzecia i ostatnia część sagi Jacka Bromskiego, zapoczątkowanej przez U Pana Boga za piecem i kontynuowanej w U Pana Boga w ogródku. Nad Królowym Mostem, malowniczym podlaskim miasteczkiem, gromadzą się ciemne chmury. Nawet proboszcz … Czytaj dalej U Pana Boga za miedzą
Film U Pana Boga za piecem stał się nieoczekiwanie kulturowym fenomenem. Zarówno widzowie, jak i krytycy docenili ten sielski obraz polskiej wsi. Pokochali malownicze plenery rodem z Pana Tadeusza, charakternego księdza trzęsącego okolicą, komendanta, burmistrza i uroczą handlarkę zza Buga, … Czytaj dalej U Pana Boga w ogródku
Lata dziewięćdziesiąte nie były dobre dla polskiego kina. Przyniosły co prawda Pasikowskiego oraz kilka przebojowych ekranizacji lektur szkolnych, ale brakowało kina masowego. Takiego lekkiego, przyjemnego, przeznaczonego dla widzów w każdym wieku. W tę lukę ze sporą finezją zdołał wepchnąć się … Czytaj dalej U Pana Boga za piecem
Tam, gdzie rządzi partia, która kontroluje wszystko – od telewizji po wymiar sprawiedliwości – karierę robi się w jeden sposób. Lawirując. Kombinując. Załatwiając różne rzeczy sobie i innym. Tak było pół wieku temu, tak jest dziś, tak pewnie będzie za … Czytaj dalej Mniejsze zło
Rok 2018 przejdzie do historii jako ten, w którym w polskim światku serialowym naprawdę mocno drgnęło. Do tej pory mieliśmy pojedyncze udane produkcje, jakąś Watahę, Belfra, Ultraviolet czy Artystów. Aż tu nagle rozsypało się. W ciągu zaledwie kilku miesięcy debiutowały … Czytaj dalej Kruk. Szepty słychać po zmroku S01 (serial)
Docierające do polskich kin francuskie komedie zbudowane są z reguły wokół jakiegoś wyrazistego pomysłu. W Facecie na miarę mamy karłowatego kochanka, w Dusigroszu gościa, który na wszystkim oszczędza, zaś w Czym chata bogata! Cyganów wprowadzających się do domu wpływowego polityka. … Czytaj dalej Słaba płeć?
Polskie kino od lat udawania, że wszyscy są źli, kombinują, oszukują, mordują. W ostatnich latach oberwała już dochodzeniówka i drogówka, ośmieszono wojsko polskie i służby specjalne, a w Po prostu przyjaźń pokazano, że przyjaźń nie jest warta funta kłaków. Konwój … Czytaj dalej Konwój (2016)
Z dala od polityki 