Układ warszawski to polski serial kryminalny, który miał być perłą w ramówce TVN-u. Nie spodobał się i nie przyciągnął przed ekrany zbyt wielu widzów. Z perspektywy lat nie bardzo to rozumiem, bo to przyzwoita produkcja. Dobrze nakręcona, nieźle zagrana, z … Czytaj dalej Układ warszawski (serial)
Pochodząca z 2006 roku Fundacja to polska komedia sensacyjna inspirowana prawdziwą historią i całkiem skutecznie próbująca obśmiać przekręty III RP. Szkoda więc, że nie wszystkie żarty wypalają, niektóre dialogi brzmią sztucznie, a całość… wydaje się naciągana. Mieczysław Małecki (Jan Nowicki … Czytaj dalej Fundacja (2006)
Sukces Młodych wilków był duży. Nawet bardzo duży. Właśnie ktoś mądry wpadł na pomysł, by „pójść za ciosem” i nakręcić jeszcze jedną historię o obrotnych chłopakach ze Szczecina. Stąd właśnie ten niepotrzebny prequel, dużo słabszy od części pierwszej… Akcja filmu … Czytaj dalej Młode wilki 1/2
Pierwsza połowa lat 90. nie była zbyt dobra dla polskiego kina, które nie radziło sobie z przemianami gospodarczymi w kraju. Tylko nieliczne filmy przyciągnęły publiczność i pokazały niedowiarkom, że rodzime kino może konkurować z tym amerykańskim. Wśród nich Młode wilki … Czytaj dalej Młode wilki
Na przełomie wieków Olaf Lubaszenko dość niespodziewanie wyrósł na króla polskiej komedii. Długo nim nie pobył, ale jednak zdążył nakręcić Chłopaki nie płaczą, te zaś osiągnęły status filmu kultowego. Poranek kojota już tak dobry nie był, ale E=MC² wydawało się … Czytaj dalej E=MC²
Jan Jakub Kolski w pierwszej połowie lat 90. Zapracował na miano reżysera niezwykłego. Takiego, który pokazuje Polskę prowincjonalną, na poły magiczną, a jednocześnie mocno osadzoną w nieco siermiężnej, ponurej rzeczywistości. Magneto miał być częścią sześcioodcinkowego cyklu Autrement. Cykl nie powstał, … Czytaj dalej Magneto
Dzieci i ryby to pochodząca z 1996 roku komedia obyczajowa. Z jednej strony prekursor wszystkich tych romkomów, które zalały polskie kina dekadę później, z drugiej zaś całkiem przyzwoity zapis ówczesnych czasów. Za kamerą stanął nie byle kto – Jacek Bromski, … Czytaj dalej Dzieci i ryby
Rok 1989 musiał być dla wielu Polaków szokiem. Oto po dwustu latach ograniczeń, z którą przerwą na sanacyjną dyktaturę, kraj nasz stał się wreszcie niepodległy. Wybuchł kapitalizm, stare symbole legły w gruzach. Ludzie wreszcie mogli z tego piekiełka wyjechać, mogli … Czytaj dalej Kraj świata
Film Pan Wołodyjowski powstał na podstawie ostatniej części trylogii Henryka Sienkiewicza, pozycji dla wielu pokoleń kultowej i uważanej za kanon polskiej literatury historyczno-przygodowej. Nic dziwnego, że to jedna z najważniejszych produkcji końca lat sześćdziesiątych. Dopracowana i efektowna, wciąż chwytająca za … Czytaj dalej Pan Wołodyjowski
„Mój stary to fanatyk wędkarstwa. Pół mieszkania zajebane wędkami, najgorzej. Średnio raz w miesiącu ktoś wdepnie w leżący na ziemi haczyk czy kotwicę i trzeba wyciągać w szpitalu, bo mają zadziory na końcu. W swoim dwudziestodwuletnim życiu już z 10 … Czytaj dalej Fanatyk (2017)
Nakręcony z okazji czterdziestej rocznicy wydarzeń poznańskich dramat Filipa Bajona wywołał na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych wielką dyskusję. Krytycy spodziewali się laurki, grzecznej, czarno-białej opowieści o bohaterach tamtych dni. I rzeczywiście dostali film czarno-biały, ale niepokorny, zdecydowanie antyrocznicowy, daleki od … Czytaj dalej Poznań ’56
Najpierw gruchnęła plotka, że powstaje film o Tyrmandzie, być może nawet ekranizacja jego dzienników. Potem, już całkiem niedawno, zaczęło się pisać o tym, że w Panu T. nie ma za wiele Tyrmanda, że to obraz jedynie inspirowany jego życiorysem, a … Czytaj dalej Pan T.
Fajny miał ten debiut reżyserski Olaf Lubaszenko. Czuć, że siedział nad tym projektem, że włożył w niego całe swoje serce. Ściągnął na plan Sztosu przyjaciół, zadbał o efektowne cameosy (Olaf Deriglasoff, Przemysław Saleta, Nikodem Stokarczak), a przede wszystkim sięgnął po klasykę … Czytaj dalej Sztos
Filip Bajon ma dryg do opowiadania o historii. Udowodnił to takimi produkcjami jak Limuzyna Daimler Benz, Magnat czy Wizja lokalna 1901. W Przedwiośniu popełnił kilka błędów. Starał się poruszyć zbyt wiele tematów i dokonał zbyt drastycznych cięć w oryginalnym tekście. … Czytaj dalej Kamerdyner
Ekranizacja powieści Stefana Żeromskiego – wybranej w 2018 roku na bohaterkę Narodowego Czytania – trafiła na srebrne ekran w 2001 roku. Nie były to dobre czasy dla polskiego kina. Epoka wielkich lektur dobiegała końca i filmowcom z coraz większym trudem … Czytaj dalej Przedwiośnie
Film Jacka Borcucha Tulipany stoi w rozkroku pomiędzy klasyczną produkcją fabularną a kinem offowym, mocno niezależnym i nakręconym za niewielkie pieniądze. Widać to charakterystycznych, szarych kadrach przedwiośnia, ciągnących się niepotrzebnie scenach czy poszczególnych ujęciach, wreszcie nienajlepiej zgranym dźwięku. Rekompensuje to … Czytaj dalej Tulipany
Trzydzieści lat temu mieliśmy dość komunizmu i tęskniliśmy za zachodem – także w kinach. Od pewnego czasu sytuacja się odwróciła. Filmy, w których taka Warszawa wygląda jak zachodnia metropolia, wywołują drwiny, z kolei produkcje przywołujące klimat PRL cieszą się sporym … Czytaj dalej Sztos 2
Aktorzy nie mają łatwego życia. Przez długie lata pozostają w centrum zainteresowania. Grają w filmach, udzielają wywiadów, jeżdżą na gale i spotykają się z fanami. Są obiektem jeśli nie uwielbienia, to przynajmniej szacunku. Potem jednak starzeją się, tracą siły, przestają … Czytaj dalej Jeszcze nie wieczór
Z dala od polityki 