Zołza to niezbyt zabawna polska komedia obyczajowa inspirowana życiem królowej polskich seriali, czyli Ilony Łepkowskiej. Mniej bardziej się kojarzył ten film z Opowieścią wigilijną Karola Dickensa, gdyż nawiązania do niej widać gołym okiem. Z kolei życie bohaterki wydaje się tak … Czytaj dalej Zołza
Trzecia i ostatnia część klasycznej trylogii Sami swoi – Kochaj albo rzuć – to dziecko czasów Gierka. W kraju powiało wówczas zachodem, to i w kinie musieliśmy mieć zachód. A przy okazji na własne oczy przekonać się, że jednak nasza … Czytaj dalej Kochaj albo rzuć
Nie ma mocnych to kontynuacja Samych swoich, jednej z najpopularniejszych polskich komedii lat 60. Zrealizował ją ten sam zespół co część pierwszą, opowiadając dalsze losy sąsiadów zza miedzy. I choć moim zdaniem powstał film nieco słabszy, to wciąż zabawny. Pełen … Czytaj dalej Nie ma mocnych
Sami swoi. Początek podzielił publiczność już na wstępie. Część widzów zastanawiała się, po co kręcić prequel tak zasłużonej serii, po co „niszczyć” ludziom wspomnienia kolejnym szrotem. Inni – i to setki tysięcy ludzi – po prostu czekali i wkrótce po … Czytaj dalej Sami swoi. Początek
Wielka woda to kolejny znakomity polski serial, żaden tam skromniejszy brat zachodnich produkcji. Przenosimy się w czasie do 1997 roku, kiedy to przez kraje Europy Środkowowschodniej przeszła powódź tysiąclecia, zalewając wiele miast. Nas jednak interesuje Wrocław i to, jak jego … Czytaj dalej Wielka woda (serial)
Johnny okazał się jednym z największych przebojów jesieni 2022 roku. Opowieść o księdzu Janie Kaczkowskim była przez wielu wyczekiwana i przyciągnęła do kin tłumy. Mam jednak wrażenie, że film mógłby być lepszy. Składa się bowiem z banałów, kalek i tanich … Czytaj dalej Johnny
Kinowa premiera Wiedźmina nie była do końca udana. Film cieszył się zainteresowaniem, ale zbierał fatalne recenzje. Krytykowano chaotycznie opowiedzianą historię, słabą charakteryzację, koszmarne efekty specjalne i słynne już gumowe stwory. Narzekano, że zniknęła gdzieś książkowa magia zaszyta w słowach Sapkowskiego. … Czytaj dalej Wiedźmin (serial)
Janosik to kinowa wersja przebojowego serialu pod tym samym tytułem. Siłą rzeczą skrótowa. Wiele kapitalnych scen zniknęło, kilka ważnych wątków wypadło. Trochę też zmieniła się tonacja całej produkcji. Obraz jest nieco poważniejszy, cięższy, co wcale mu nie służy. Brakuje tu … Czytaj dalej Janosik (1974)
Czarna komedia Alana Ayckbourna – jednego z najpopularniejszych brytyjskich dramaturgów – trafiła na deski polskich teatrów jeszcze w latach osiemdziesiątych. Cieszyła się sporą popularnością, dlatego w 2002 roku sięgnął po nią Gustaw Holoubek. Nakręcił spektakl dla Teatru Telewizji, co prawda … Czytaj dalej Wesołych Świąt (2002)
Powieść Janusza Leona Wiśniewskiego była bestsellerem. Książką czytaną chętnie przez kobiety, chwaloną, komentowaną, cytowaną. Wiśniewski stał się nawet lokalnym guru od internetowej miłości, udzielał wielu wywiadów i chętnie opisywał rodzącą się e-rzeczywistość. Decyzja o przeniesieniu powieści na wielki ekran wydawała … Czytaj dalej Samotność w sieci
Wybitny kardiochirurg, profesor Rafał Wilczur, po kolejnej udanej operacji zamierza świętować z żoną ósmą rocznicę ślubu. W domu znajduje jedynie liścik, z którego wynika, iż przytłoczona jego sukcesami kobieta wyprowadziła się razem z córką i nie chce, by jej szukano. … Czytaj dalej Znachor
Nie byłoby tego filmu, gdyby nie Ryszard Riedel, charyzmatyczny wokalista blues-rockowego zespołu Dżem. Był genialnym samoukiem. Nigdy nie uczył się śpiewu, szkoły podstawowej też nie skończył. Pod koniec lat siedemdziesiątych zaczął eksperymentować z narkotykami. To one doprowadziły do jego przedwczesnej … Czytaj dalej Skazany na bluesa
Janusz Majewski uchodzi za mistrza kina historycznego. Jego najlepsze produkcje – C.K. Dezerterzy, Zaklęte rewiry czy Lokis – działy się w przeszłości i wręcz bazowały na klimacie epoki. Nie inaczej jest w przypadku filmu Excentrycy, czyli po słonecznej stronie ulicy, … Czytaj dalej Excentrycy, czyli po słonecznej stronie ulicy
O filmowym Wiedźminie napisano swego czasu wszystko. Wypominano mu kiepskie efekty specjalne i gumowe potwory, paskudne elfy i Malbork w roli Cintry, wreszcie ciężkawą reżyserię Michała Brodzkiego. Scenarzysta Michał Szczerbic wycofał swoje nazwisko z projektu, a Żebrowski i Zamachowski zostali … Czytaj dalej Wiedźmin
Dwa grzyby w barszcz to czasami za dużo, a twórcy Szkoły uwodzenia Czesława M. chcieli ich upchnąć jeszcze więcej. Pewnie dlatego trochę miotali się pomiędzy różnymi odmianami komedii, przy żadnej nie zatrzymując się na dłużej. Najdziwniejsze, że nakręcili film, który … Czytaj dalej Szkoła uwodzenia Czesława M
Z dala od polityki 