Janosik (1974)

Janosik to kinowa wersja przebojowego serialu pod tym samym tytułem. Siłą rzeczą skrótowa. Wiele kapitalnych scen zniknęło, kilka ważnych wątków wypadło. Trochę też zmieniła się tonacja całej produkcji. Obraz jest nieco poważniejszy, cięższy, co wcale mu nie służy. Brakuje tu tego komediowo-przygodowego zacięcia, które zapewniło sukces serialowi.

Film wbrew pozorom nie opowiada historii legendarnego słowackiego zbójnika, który grasował niegdyś w Tatrach. Bohaterem jest młody polski góral noszący to samo imię, który wpada w kłopoty i ląduje w lochach. Tam poznaje członków zbójeckiej bandy i z pomocą córki hrabiego ucieka w góry. Dołącza do bandy i z czasem zostaje harnasiem. Skutecznie łupi bogatych, dobrze żyje z biednymi. Staje się swojskim Robin Hoodem, przystojnym, kochliwym, ale i dzielnym.

U Passendorfera Janosik zyskał twarz Marka Perepeczki i była to jedna z najbardziej trafnych decyzji castingowych tamtych czasów. Atletycznie zbudowany aktor o charakterystycznych, długich i jasnych włosach, wyglądał imponująco i w mig stał się idolem ówczesnych Polaków. Świetnie pasował do roli. Zresztą cały Janosik jest znakomicie obsadzony. Pyzdra czy Kwiczoł jeszcze po dwóch dekadach powracali w reklamach, chwaląc się „sercem jak dzwon”. Niektóre ich teksty – choćby „Co ci powiem, to ci powiem, ale ci powiem” – weszły zaś do języka codziennego.

Kolejnym atutem Janosika były zdjęcia i to trzeba powiedzieć jasno. Chodzi o pięknie pokazane góry. Sfilmowane w kolorze, ze starannie dobranymi kadrami, wpłynęły na wzrost popularności turystyki górskiej. Co ciekawe, zdjęcia powstawały nie tylko w Tatrach, ale na niemal całym Podkarpaciu, nawet w Ojcowskim Parku Narodowym. I tamtejsi mieszkańcy tylko na tym zyskali. Przez lata reklamowali się Janosikiem i przy każdym wznowieniu filmu czy serialu cieszyli się z nowych klientów.

Janosik to również muzyka Jerzego Matuszkiewicza, efektowne końskie galopady, popisy najlepszych ówczesnych kaskaderów. Tyle że zdecydowanie lepiej obejrzeć serial. Film jest zbyt krótki, zbyt pobieżny, żeby nacieszyć się polskim zbójnikiem.

Zobacz, jeśli:      
– Nie masz czasu na serial
– Chcesz posłuchać Janosika mówiącego gwarą (w serialu tego nie robi)

Odpuść sobie, jeśli:
– Znasz i wolisz serial
– Nie przepadasz za górami, bo tam wszędzie trzeba pod górę chodzić…

Michał Zacharzewski

Janosik, 1974, reż. Jerzy Passendorfer, wyst. Marek Perepeczko, Witold Pyrkosz, Bogusz Bilewski, Ewa Lemańska, Marian Kociniak, Janusz Kłosiński, August Kowalczyk, Ludwik Benoit, Mieczysław Czechowicz, Zbigniew Koczanowicz, Bolesław Płotnicki, Szymon Szurmiej, Zdzisław Leśniak, Janusz Bukowski, Jerzy Cnota, Anna Dymna, Wacław Kowalski, Marian Łącz, Czesław Jaroszyński, Cezary Julski, Lech Ordon, Wiktor Sadecki, Jerzy Wasiuczyński, Jerzy Turek, Mieczysław Waśkowski, Jerzy Trela, Jerzy Bińczycki, Sylwester Przedwojewski, Tadeusz Somogi, Marian Dziędziel

Ocena: 6,5/10

Polub nas na Facebooku i Twitterze.
Polub nas w serwisie Media Krytyk.
Sprawdź dostępność na platformach filmowych i VOD.

Jedna uwaga do wpisu “Janosik (1974)

Dodaj komentarz

Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.