Mam świadomość, że to nie jest dobry film. Nie jest dobry od strony technicznej i nie jest również dobry aktorsko, gdyż wiele ról grają tu naturszczycy. Twórcy popełnili kilka błędów aktorskich, kilka scenariuszowych, parę scen spokojnie mogliby usunąć. Cóż z … Czytaj dalej Czas surferów
Ten film nie miał łatwo. Nadgorliwie wręcz promowany przez Telewizję Polską i wyśmiewany przez tak zwaną „warszawkę”, jeszcze przed premierą wzbudził wiele kontrowersji. Więcej, niż powinien, bo biografia Zenka Martyniuka nie jest filmem złym czy dobrym. Jest filmem przeciętnym, w … Czytaj dalej Zenek
Nie tyle Jeszcze raz, co jeszcze jedna. Polska komedia romantyczna. O tyle ciekawa, że jej bohaterowie należą do grupy 40+. Rodzime kino rzadko o niej opowiada, dlatego producenci dla równowagi dorzucili parę nastolatków i niezawodne zakopiańskie plenery. Wyszło kino najwyżej … Czytaj dalej Jeszcze raz
To najsłabszy film Vegi od lat. Najgorszy od czasów Hansa Klossa. Autor – ponoć mistrz marketingu – padł ofiarą promocji właśnie. Polityka kompletnie nie jest tym, czym miała być. Nie jest filmem demaskatorskim, który pogrąży rząd Prawa i Sprawiedliwości. Nie … Czytaj dalej Polityka
Przez blisko pół Całego szczęścia miałem wrażenie, że oglądam najbardziej niewiarygodną i absurdalną polską komedię romantyczną w historii naszej kinematografii. Siedziałem i czekałem, aż wszystko to runie jak domek z kart. Potem reżyser podpowiedział (zdecydowanie zbyt wcześnie) czekający widzów zwrot … Czytaj dalej Całe szczęście
Spore zaskoczenie. Oto Maciej Kawulski, jeden z szefów KSW, wziął się za nakręcenie filmu. I nie ograniczył do wyłożenia pieniędzy czy choćby nadzorowania całej produkcji. Kawulski Underdoga wyreżyserował i zrobił to lepiej niż niejeden fachura po szkole filmowej! Jasne, otoczył … Czytaj dalej Underdog
W 1996 roku ten film mógł robić wrażenie. Komunizm dopiero co upadł, a już krajem zaczęły wstrząsać kolejne afery gospodarcze. Do władzy wrócili postkomuniści, w polityce zaczęło rządzić słowo „układ”, a w kinach królowały Psy i palenie akt. Opowieść o … Czytaj dalej Gry uliczne
Degrengolada. Może brutalne słowo, ale samo ciśnie się na usta podczas projekcji Listów do M. 3. Pierwsza część była naprawdę udana. Druga miała swoje wady, ale dało się ją obejrzeć bez zgrzytania zębami. Część trzecia okazuje się po prostu słaba. … Czytaj dalej Listy do M. 3
Docierające do polskich kin francuskie komedie zbudowane są z reguły wokół jakiegoś wyrazistego pomysłu. W Facecie na miarę mamy karłowatego kochanka, w Dusigroszu gościa, który na wszystkim oszczędza, zaś w Czym chata bogata! Cyganów wprowadzających się do domu wpływowego polityka. … Czytaj dalej Słaba płeć?
