W kręgu tych fanów horrorów, którzy interesują się historią gatunku, Mesjasz zła uchodzi za pozycję kultową. Zresztą zachodni teoretycy kina chętnie poddają go analizie, dyskutują o jego surrealizmie, rwanej narracji. Doszukują się nawiązań do Lovecrafta, ale i angielskich powieści gotyckich…

Arletty (Marianna Hill) przyjeżdża do nadmorskiego miasteczka w Kalifornii. Planuje odwiedzić swojego ojca, lokalnego artystę, ale nie zastaje go w domu. Z leżącego na wierzchu pamiętnika wynika, że mężczyzna obawiał się o ciemność, która powoli pożera osadę i dręczy go pod postacią nocnych koszmarów. Coraz bardziej zaniepokojona Arletty postanawia go odnaleźć.

A ciemność rzeczywiście pożera osadę. Przyciąga dziwnych ludzi z całego świata, takich jak Thom (Michael Greer), arystokrata o portugalskich korzeniach, podróżujący z dwoma towarzyszkami. Senna, wręcz oniryczna atmosfera, potęgowana przez niepokojącą oprawę dźwiękową oraz nietypowe twarze mało znanych aktorów nie pozostawiają wątpliwości. Tam naprawdę dzieje się coś złego.

Film Mesjasz zła ma swoje lata i swoje wady. Współczesnych widzów może zniechęcić niezbyt szybkim tempem akcji i licznymi niedopowiedzeniami, scenami nie do końca jasnymi. Trafi do tych widzów, którzy cenią atmosferę i te surrealistyczne dziwności, zwłaszcza jeśli pachną Lovecraftem.

Zobacz, jeśli:
– Lubisz stare horrory
– Potrafisz docenić atmosferę
– Chcesz dowiedzieć się, skąd wzięła się fraza „nikt nie usłyszy twojego krzyku”…

Odpuść sobie, jeśli:
– Lubisz, jak pierwsza scena ma jakikolwiek związek z kolejnymi
– Nie lubisz powolnej, niejasnej narracji
– Nie trawisz surrealizmu

Michał Zacharzewski

Mesjasz zła, Messiah of Evil, Dead People, 1973, reż. Willard Huyck, Gloria Katz, wyst. Marianna Hill, Anitra Ford, Royal Dano, Joy Bang, Michael Greer, Elisha Cook Jr., Charles Dierkop, Walter Hill, Bennie Robinson

Ocena: 6/10

Polub nas na Facebooku i Twitterze.
Polub nas w serwisie Media Krytyk.
Sprawdź dostępność na platformach filmowych i VOD.