Czwarta część serii Straszny film ma się tak do trzeciej, jak trzecia do drugiej, a druga do pierwszej. Każda jest słabsza od swojej poprzedniczki. Głupsza, bardziej wulgarna czy wtórna. Każda ma coraz więcej dłużyzn i z upływem czasu staje się … Czytaj dalej Straszny film 4
Nakręcona w 1982 roku antologia horroru Creepshow to bardzo dziwna produkcja. Niby stoją za nią gwiazdy gatunku, reżyser George A. Romero i scenarzysta Stephen King. A jednak całość jest cringe’owa, taka trochę tandetna, no i balansuje na granicy śmieszności i … Czytaj dalej Creepshow
Eddie Murphy – jedna z największych gwiazd lat 80. – zaliczył dekadę później koszmarny spadek formy. Nagle zaczął występować w głupich, wulgarnych i niesmacznych komediach adresowanych do czarnoskórej publiczności. Kwintesencją tego typu produkcji jest Norbit z 2007 roku. Niby hit, … Czytaj dalej Norbit
Nie tylko Bruce Willis ratował świat przed nadlatującym kosmicznym głazem. Także Dennis Hopper wziął udział w podobnej akcji. Niestety, Tycus: Kometa śmierci ma się nijak do efektownego Armageddonu. To tandetny film katastroficzny zrealizowany niewielkim nakładem środków, z fabułą, która nie … Czytaj dalej Tycus: Kometa śmierci
Droga do szczęścia to kolejny z katorżniczych filmów Sama Mendesa. Katorżniczych, czyli ciężkich i poważnych. Po seansie człowiek nie ma najmniejszej ochoty na jakiekolwiek związki czy znajomości. Bo ludzie – także ci, którzy zawsze mówią ci „dzień dobry” – bywają … Czytaj dalej Droga do szczęścia
Coś drgnęło. Przecież kiedyś adaptacje gier komputerowych nie cieszyły się zbyt wielkim zainteresowaniem. W Hollywood uchodziły za towar ryzykowny, niemalże gwarancję kosztownej klapy. Od dobrych kilku lat cieszą się tymczasem sporą popularnością i zapewne wciąż będą cieszyć, gdyż powstaje ich … Czytaj dalej Sonic 2: Szybki jak błyskawica
Matt Damon studiował kiedyś na Harvadzie. Na zajęcia ze dramatopisarstwa miał przygotować jednoaktówkę, zamiast tego napisał czterdziestostronicowy scenariusz z myślą o swojej ówczesnej dziewczynie. Tekst spodobał się, lecz – jak się okazało – miał sporo wad. W rezultacie Damon postanowił … Czytaj dalej Buntownik z wyboru
Ten film mnie zauroczył. Oczarował klimatem, strojami, stylem życia. Opowiada o Club Kids, grupie odjechanych młodych ludzi, którzy starali się odmienić imprezową scenę Nowego Jorku. Ich działania – mające niekiedy charakter performance’u, kiedy indziej narkotycznego tripu – przerwało brutalne morderstwo. … Czytaj dalej Party Monster
O nakręceniu remake’u sensacyjnego Dopaść Cartera z 1971 roku Sylvester Stallone myślał przez lata. Zdecydował się na to późno. Zbyt późno. W 2000 roku nie był już tak wielką gwiazdą jak dekadę wcześniej. I choć zgromadził na planie kilka ciekawych … Czytaj dalej Dorwać Cartera
W Avengers: Czas Ultrona bohaterowie Marvela po raz drugi spotkali się w kupie. Wielkiej kupie. I choć towarzyszący temu zapach nie jest idealny, a film ma swoje niedociągnięcia, to stanowi godne domknięcie drugiej fazy uniwersum. Mam jednak wrażenie, że po … Czytaj dalej Avengers: Czas Ultrona
W latach 80. widzowie kochali Goldie Hawn, Kurta Russella i takie właśnie komedie. Nierealne, zakręcone, pokazujące bogatych w krzywym zwierciadle, naśmiewające się z kobiet. Tak przynajmniej twierdzą znane mi feministki, które uważają Damę za burtą za produkcję szkodliwą i seksistowską. … Czytaj dalej Dama za burtą
Nieznośny ciężar wielkiego talentu już na etapie zdjęć budził zainteresowanie kilofili. Oto bowiem zagrać miał przeżywający renesans kariery zawodowej Nicolas Cage. No i zagrał, i to nie byle kogo, bo samego siebie. Kręcony w pastiszowej tonacji obraz gwarantuje niezłą rozrywkę, … Czytaj dalej Nieznośny ciężar wielkiego talentu
Swój chłopak to jeden z tych melancholijnych i w gruncie rzeczy smutnych filmów, na których Mickey Rourke budował w latach osiemdziesiątych swoją karierę. Nie grał wtedy słodkich przystojniaków. Wcielał się w postacie pęknięte, mające jakąś skazę. Noszące w sobie ten … Czytaj dalej Swój chłopak
Zastanawiam się, jak twórcy amerykańskich blockbusterów oceniają policjantów. Bo opisują ich na dwa różne sposoby. Jedni widzą w nich samotnych twardzieli codziennie nastawiających karku i zarywających noce, byleby tylko dopaść przestępców. Inni postrzegają ich jako skończonych idiotów, którzy podczas pościgu … Czytaj dalej Styczniowy człowiek
W życiu jedyną stałą rzeczą jest zmiana, twierdził Heraklit z Efezu. No to proszę bardzo – mamy zmianę! Związany z serią Straszny film od samego początku Keenen Ivory Wayans wyleciał ze stanowiska reżysera, a wraz z nim wszyscy jego bracia. … Czytaj dalej Straszny film 3
W krajach anglojęzycznych powieści Roalda Dahla uchodzą za kultowe. Z reguły poznają je te maluchy, których rodzice nie wstydzą się czytać dzieciom książek. Pozostałe zdane są na filmowe adaptacje. Charlie i fabryka czekolady doczekało się ich dwóch – tej z … Czytaj dalej Charlie i fabryka czekolady (2005)
Podobno najtrudniej jest nakręcić drugą część trylogii. Zabawę w przedstawianie świata i zawiązywanie akcji ma się już za sobą, z kolei do efektownego finału zostało jeszcze trochę czasu. Co można zrobić? Ano pójść w ślady Irvina Kershnera, którego Imperium kontratakuje … Czytaj dalej Imperium kontratakuje
Choć trudno w to uwierzyć, Wuzzle – przebojowa disneyowska dobranocka z czasów PRL-u – doczekała się zaledwie trzynastu odcinków. Od początku do końca stanowiła eksperyment nowego studia animacji telewizyjnej WDTVA i była jego pierwszą poważną produkcją. Całkiem udaną, ale chyba … Czytaj dalej Wuzzle (serial)
Krótkometrażówka Dzień świstaka dla czarnoskórego trwa zaledwie cztery minuty. Niby niewiele, ale wystarczająco, żeby rozśmieszyć widza i jednocześnie zwrócić jego uwagę na problem traktowania osób czarnoskórych przez policję. Fascynujące jest to, że w Polsce wzbudził on znacznie większe kontrowersje niż … Czytaj dalej Dzień świstaka dla czarnoskórego
Co za paka! Na planie Labiryntu z 1986 roku spotkało się pięć niezwykłych osobowości. Reżyser Jim Henson, a więc twórca Muppetów. Scenarzysta Terry Jones, jeden z członków trupy Monty Pythona. Producent George Lucas, autor Gwiezdnych wojen. Do tego znakomity i … Czytaj dalej Labirynt (1986)
Mumia to jeden z klasycznych horrorów wytwórni Universal. W odróżnieniu od Draculi i Frankensteina, nie miał literackiego pierwowzoru. Scenarzyści zainspirowali się wydarzeniem, do którego doszło zaledwie dziesięć lat wcześniej – Theodore Carter odnalazł w Dolinie Królów grobowiec faraona Tutanchamona. W … Czytaj dalej Mumia (1932)
Życie dealera narkotykowego niskiego szczebla nie jest łatwe. Policja przychrzania się z byle powodu, szefowie nie bardzo szanują, a sąsiedzi mają za łobuza i awanturnika. Nawet własne dzieci takim gościem gardzą, a inni przestępcy próbują oszwabić. David Clark, główny bohater … Czytaj dalej Millerowie
Tak, wiem, Matrix i Doktor Strange to oczywiste skojarzenia. Zapewne to właśnie te filmy będą najczęściej pojawiać się w recenzjach Wszystko wszędzie naraz, zaraz obok takiego Ratatuja. Jeśli jednak ten obraz coś mi przypomina, to dzieła takie jak Tajemnice Silver … Czytaj dalej Wszystko wszędzie naraz
Nie mieli łatwo z tym Ant-Manem. Przecież to nie jest superbohater na miarę Spider-Mana. W Polsce niezbyt znany, a już na pewno niezbyt lubiany, także w Ameryce uchodził za tego gorszego. Siłą rzeczy film Peytona Reeda Ant-Man sprawia wrażenie skromniejszego, … Czytaj dalej Ant-Man
Jeśli to „mroczny obraz gangsterski z czarnej dzielnicy”, to ja jestem miś koala. Get Rich or Die Tryin’ miał być częściowo autobiograficzną opowieścią o młodości 50 Centa, niezwykle popularnego amerykańskiego muzyka, który przez lata uparcie lansował się na przestępcę i … Czytaj dalej Get Rich or Die Tryin’
Do tragedii na przełęczy Diatłowa doszło naprawdę. W styczniu 1959 roku grupka studentów i absolwentów Uralskiego Instytutu Politechnicznego w Jekaterynburgu zdecydowała się na wyprawę narciarską w Ural. Trasę wybrali trudną, prowadzącą na Otorten, ale zabrali ze sobą przewodnika. Po tygodniu … Czytaj dalej Tragedia na przełęczy Diatłowa
Pamiętam jak dziś. „Epoka lodowcowa: Odliż”, powiedziało dziecko stojące przede mną w kolejce do kinowych kas. Najpierw wybuchłem śmiechem, a potem stwierdziłem, że nawet niegłupio kojarzyło. W końcu to epoka lodowcowa. A skoro lodowcowa, to należy lizać. Odwilż? To w … Czytaj dalej Epoka lodowcowa 2: Odwilż
To jeden z najlepszych filmów 1999 roku. Głęboki, poruszający dramat o kryzysie wieku średniego, świetnie nakręcony i doskonale zagrany. Do tego stawiający ważne pytania i dający sensowne odpowiedzi. Kontrowersyjne? Nie sądzę. American Beauty to tylko głos w dyskusji o sensie … Czytaj dalej American Beauty
Słyszałeś o Saturnach, nagrodach, które wręcza się najlepszym filmom fantasy i science-fiction? Pierwszą, historyczną statuetkę zdobył w 1973 roku film Podróż Sindbada do Złotej Krainy. To wysokobudżetowe widowisko fantasy, które dzięki dopracowanej animacji poklatkowej zdobyło wówczas sporą popularność. Tajemnicze latające … Czytaj dalej Podróż Sindbada do Złotej Krainy
Niektórzy fani slasherów twierdzą, że spektakularny sukces pierwszego Strasznego filmu zabił cały gatunek. Że nagle takie produkcje jak Krzyk czy Koszmar minionego lata zaczęły widzów śmieszyć i winić za to należy braci Wayans. Trudno ocenić, czy tak rzeczywiście było. Na … Czytaj dalej Straszny film 2
Dobre filmy katastroficzne wymagają sporych nakładów finansowych i dlatego powstają stosunkowo rzadko. Lukę tę starają się wypełnić stacje telewizyjne, które zamawiają tytuły tanie, tandetne i głupie. Takie jak Krytyczne 24 godziny, kolejny z „hitów” wytwórni The Asylum. Gdzieś w Zachodniej … Czytaj dalej Krytyczne 24 godziny
Aż trudno uwierzyć w to, że Nic nie widziałem, nic nie słyszałem został dość chłodno przyjęty przez krytykę. Publiczność kinowa na szczęście nie nawaliła, a premiera video zakończyła się sukcesem. Dziś ta produkcja uchodzi za jedną z najlepszych komedii lat … Czytaj dalej Nic nie widziałem, nic nie słyszałem
Dobre filmy poznaje się po tym, jak się zaczynają czy jak konczą? Cóż, Czworo z Teksasu świetnie się zaczyna i całkiem nieźle kończy, a jednak jest obrazem przeciętnym. Nie pomogła mu nawet doskonała obsada i doświadczony reżyser. W 1870 roku … Czytaj dalej Czworo z Teksasu
Przebojowy komiks o przygodach seksownej reporterki Brendy Starr zadebiutował w chicagowskich gazetach w 1940 roku. Zdobył taką popularność, że już pięć lat później doczekał się wersji filmowej. Najgłośniejsza ekranizacja powstała w 1989 roku i okazała się kosmiczną klapą. Zawinili nie … Czytaj dalej Brenda Starr
Gdyby ktoś mnie zapytał, czy w epoce komputerowych efektów specjalnych powstał film, który można by nazwać duchowym spadkobiercą Gwiezdnych wojen, wskazałbym właśnie Strażników galaktyki. To obłędnie widowiskowa i pozbawiona zadęcia produkcja, która miała bawić i bawi doskonale. Nic dziwnego, że … Czytaj dalej Strażnicy galaktyki
W Oregonie osoby chore mogą popełnić samobójstwo. Legalnie, z pomocą lekarzy i stanu, odchodzą godnie i wygodnie, na swoich warunkach. Film Jak umrzeć w Oregonie pokazuje zwolenników tego rozwiązania oraz ludzi, którzy je wybierają. To cenny głos w dyskusji o … Czytaj dalej Jak umrzeć w Oregonie
Z dala od polityki 