W 2011 roku Roman Polański sięgnął po Rzeź, komediodramat autorstwa Yasminy Rezy. Polski reżyser nakręcił dobrą adaptację, nie tylko zapewniającą świetną rozrywkę, ale i dającą do myślenia. Sztuki teatralne częściej powinno przenosić się na wielki ekran! Niepozorna sprzeczka dwóch dzieciaków … Czytaj dalej Rzeź (2011)
Do amerykańskiego Biura też długo się przekonywałem. Pierwsze odcinki zupełnie do mnie nie trafiały i dopiero po piątym czy szóstym zauważyłem, że lubię bohaterów. Na szczęście miałem jeszcze ponad sto w zapasie – więc zmagania z pierwszymi opłaciło się. Baza … Czytaj dalej Baza księżycowa 8 (serial)
Gniew oceanu to jeden z największych komercyjnych hitów 2000 roku. Bazująca na faktach opowieść o dzielnej załodze kutra rybackiego, stawiającej czoła olbrzymiemu sztormowi, ustąpiła pola jedynie Grinchowi, Gladiatorowi i Mission: Impossible 2. Aż się nie chce wierzyć, że dziś kino … Czytaj dalej Gniew oceanu
Gdyby ktoś mnie zapytał, czy w epoce komputerowych efektów specjalnych powstał film, który można by nazwać duchowym spadkobiercą Gwiezdnych wojen, wskazałbym właśnie Strażników galaktyki. To obłędnie widowiskowa i pozbawiona zadęcia produkcja, która miała bawić i bawi doskonale. Nic dziwnego, że … Czytaj dalej Strażnicy galaktyki
Nie mogę powiedzieć, że jestem filmem Holmes i Watson zawiedziony. W sumie wiedziałem, czego się spodziewać. Głupawej komedii o niezbyt rozgarniętych facetach, w dodatku bazującej na żartach masturbacyjno-wymiocinowych. Wcześniejsze produkcje duetu Will Ferrell – John C. Reilly też szły w … Czytaj dalej Holmes i Watson
Na początku tego tysiąclecia naukowcy zaczęli opisywać nowe zjawisko, szczególnie widoczne we Włoszech. Otóż młodzi ludzie nie wyprowadzali się od rodziców. Nie usamodzielniali się. Zostawali w swoich dziecinnych pokojach i jedli obiadki przygotowywane przez mamusie, choć jednocześnie normalnie pracowali, ba, … Czytaj dalej Bracia przyrodni
Nie lubię musicali, ale Chicago mnie kupiło. Przede wszystkim swoim niesamowitym klimatem z pogranicza kina noir i burleski, ale również doskonałym wykonaniem, świetną choreografią, perfekcyjnie dobranymi aktorami. Czuć tu również rękę genialnego Boba Fosse, autora broadwayowskiego oryginału z 1975 roku. … Czytaj dalej Chicago
Nieśmieszny stand-up. Czy istnieje coś takiego? Czy istnieją komicy, którzy wychodzą na scenę i opowiadają żenujące dowcipy, z których zupełnie nikt się nie śmieje? Szczerze mówiąc, nie natknąłem się na takich. Oczywiście poza bohaterem filmu Rozrywka – ale to ewidentnie … Czytaj dalej Rozrywka
To film typowy dla Roberta Altmana, wręcz zasypany bohaterami, a przy okazji przyjemnie nostalgiczny. Jedni dostrzegą w nim klasyczny dramat, inni nietypowy musical, choć znajdą się i tacy, co uznają Ostatnią audycję za wzorcową komedię w doborowej obsadzie. W rzeczywistości … Czytaj dalej Ostatnia audycja
Woody Allen nakręcił wiele znakomitych dramatów i nawet w komediach starał się przemycić ważne prawdy o życiu. Cienie i mgłę od początku traktował jako filmowy żart, rodzaj zabawy z formą i konwencją. Obrazem tym – nakręconym w czerni i bieli … Czytaj dalej Cienie i mgła
Chcecie bajki? Oto bajka. A nawet trzy wzajemnie przeplatające się historie. W pierwszej z nich poznajemy parę królewską, która od lat stara się o potomka. Wreszcie alchemik radzi władcy zabić potwora morskiego i podać królowej jego serce na obiad. Król … Czytaj dalej Pentameron
Raptem dwanaście lat minęło od premiery poprzedniego filmu o Kongu. Obraz przygotowany przez Petera Jacksona był wzorcowym remake’em, biorącym na warsztat klasyczną wersję z 1933 roku. Jordan Vogt-Roberts punkt wyjścia przyjął taki sam, ale pchnął opowieść w zupełnie innym kierunku. … Czytaj dalej Kong: Wyspa Czaszki
Z dala od polityki 