Moda na filmowe adaptacje powieści Johna Grishama zniknęła tak szybko, jak się pojawiła. Trwała pięć lat i na dobrą sprawę nie wiadomo, dlaczego się skończyła. Niby po serii naprawdę dobrych obrazów pojawiły się dwa przeciętne, ale… przeciętne nie znaczy przecież złe. Tymczasem po 1998 roku Hollywood przestało się interesować książkami tego poczytnego autora, a Ława przysięgłych stanowi jeden z nielicznych wyjątków od tej reguły.

W Nowym Orleanie pewien załamany makler zaczyna strzelać do przypadkowych osób. Zabija jedenaście osób i rani kilka kolejnych. Dwa lata później Celeste (Joanna Going), żona jednego z zamordowanych mężczyzn, składa pozew przeciwko firmie produkującej broń. Oskarża ją o zaniedbania przy sprzedaży, które – pośrednio – doprowadziły do śmierci jej małżonka. Jej adwokatem zostaje idealista Wendell Rohr (Dustin Hoffman – Zebra z klasą, Absolwent).

Producent broni sięga po Rankina Fincha (Gene Hackman – Firma, Mexican), który bardzo starannie prześwietla potencjalnych ławników. Chce ich tak dobrać, żeby podczas procesu dało się nimi manipulować i zgrabnie przeciągnąć na swoją stronę. Nieoczekiwanie ich przewodniczący, niejaki Nicholas Easter (John Cusack – Jutro będzie futro, Kruk. Zagadka zbrodni) zaczyna rozgrywać swoją partię szachów. Wspiera go dziewczyna, Marlee (Rachel Weisz – Żar tropików, Wróg u bram), która zamierza na całej sprawie dobrze zarobić.

Ława przysięgłych porusza ważną kwestię odpowiedzialności za obrót bronią, choć nie do końca ów temat wykorzystuje – prawdopodobnie dlatego, że jest on dużo bardziej złożony od kwestii poruszanych w poprzednich filmach. Gary Fleder nie buduje też głębokiego dylematu moralnego u bohaterów i nie potrafi dyrygować napięciem tak, jak chociażby Lumet w Dwunastu gniewnych ludziach. Nie czuć też, że dysponował nieco większym budżetem niż poprzednicy, być może dlatego, że nie miał czasu na należyte przygotowanie produkcji.

W odróżnieniu od poprzednich ekranizacji powieści Grishama, w Ławie przysięgłych bardzo dużo uwagi poświęca się temu, co dzieje się wśród tytułowych przysięgłych. W jaki sposób się ich dobiera? Jak się urabia? Czym kierują się przy podejmowaniu decyzji i czy mogą realizować własne cele? Tego wszystkiego można się dowiedzieć z filmu. I choć może Ława przysięgłych nie dorównuje najlepszym produkcjom sądowym, to jednak gwarantuje sporo emocji.

Zobacz, jeśli:
– Lubisz filmy na bazie powieści Grishama
– Kręci cię kino prawniczo-sądowe

Odpuść sobie, jeśli:
– Oczekujesz równie udanego filmu co Firma
– Kompletnie nie znasz się na amerykańskim systemie sądowym

Michał Zacharzewski

Ława przysięgłych, Runaway Jury, 2003, reż. Gary Fleder, wyst. John Cusack, Dustin Hoffman, Gene Hackman, Rachel Weisz, Jeremy Piven, Bruce McGill, Stanley Anderson, Cliff Curtis, Nick Searcy, Bruce Davison, Elliott Street, Deacon Dawson, Nestor Serrano, Marguerite Moreau, Bill Nunn, Joanna Going, Rhoda Griffis, Jennifer Beals, Orlando Jones, Irene Ziegler, Margo Moorer, Ted Manson, Mike Pniewski

Ocena: 6,5/10

Polub nas na Facebooku i Twitterze.
Polub nas w serwisie Media Krytyk.
Sprawdź dostępność na platformach filmowych i VOD.