Kto czytał Baśniobór, zna już sytuację. Kendra i Seth spędzili wakacje u dziadków. Myśleli, że to normalni staruszkowie mieszkający na prowincji, a okazało się, że w rzeczywistości są strażnikami lasu zamieszkałego przez istoty magiczne. Wakacje dobiegły jednak końca i rodzeństwo wróciło do domu z obawami, że ich niezwykła przygoda właśnie dobiegła końca. Nie dobiegła. Czekają ich jeszcze cztery tomy.

W tomie drugim do gry wkracza stowarzyszenie Gwiazda Wieczorna, które chce odnaleźć ukryte w rezerwatach artefakty mogące ułatwić im przejęcie władzy nad światem. W tym samym czasie w szkole, do której chodzą Kendra i Seth, pojawia się goblin. Ponieważ udaje zwykłego ucznia i wszystkim wokół wydaje się zwykłym chłopcem, rodzeństwo podejrzewa podstęp. Z pomocą przychodzi im spotkany na ulic magik Errol, znajomy znajomego ich dziadka. Ale czy na pewno można im zaufać?

Tom drugi Baśnioboru, zatytułowany Gwiazda Wieczorna wschodzi, trzyma poziom oryginału. A więc posiada te składowe, które zadecydowały o jego sukcesie – niezwykły i wiarygodny świat, dobrze napisane dialogi, sympatycznych bohaterów, szybkie tempo i odpowiednią dawkę humoru. Nie jest to może lektura, którą – niczym Harrym Potterem – będą zachwycać się dorośli, ale młodsi czytelnicy powinni być zadowoleni. Tu nie ma bowiem miejsca na nudę.

Oczywiście można się zastanawiać, czy jest to powieść z morałem czy też nie. Nie da się ukryć, że o ile w pierwszym tomie nie słuchanie się dorosłych zostało ukarane, w drugim wręcz przeciwnie, wiąże się z nagrodą. Cóż, może to i dobrze, nachalne moralizowanie zawsze mnie irytowało. Z drugiej jednak strony książki lansują postawy. A czy naprawdę chcemy, by dzieci robiły to, na co mają ochotę?

Joel

Baśniobór. Tom 2. Gwiazda Wieczorna wschodzi, Brandon Mull

Polub nas na Facebooku!