Amerykanie też mają swoje snuje. Te niepozorne, powolne filmy, w których właściwie nic się nie dzieje. Z pozornie nieznaczących scen, rozmów o niczym i rozmyślań bohaterów rodzi się klimat, ale też opowieść o ludziach. LittleRock to ma.

Bohaterami filmu jest młode japońskie rodzeństwo, Atsuko i Rintaro. Poznajemy ich, gdy przemierzają Stany Zjednoczone. Niedawno byli w Los Angeles, teraz zmierzają do San Francisco. Po drodze chcą zwiedzić obóz w Manzanar, gdzie ich dziadek był przetrzymywany w czasie drugiej wojny światowej. Niestety, psuje im się samochód, zmuszając do pozostania w przydrożnym motelu w LittleRock. Naprawa zajmie trzy dni…

Tym samym na tą małą mieścinę spoglądamy oczami przyjezdnych z zupełnie innego świata. I to przyjezdnych nieco oderwanych od rzeczywistości – Atsuko w ogóle nie mówi po angielsku, z kolei Rintato zna jedynie podstawy tego języka. A rzeczywistość skrzeczy, podkręcana narkotykami i zapijana tanim alkoholem. Pozbawieni perspektyw młodzi ludzie wydają się zainteresowani przybyszami, ale być może to tylko pozory.

LittleRock to nieśpieszne, niezależne kino o zderzeniu różnych kultur, o ludzkich pragnieniach i potrzebach. Klasyczne mumblecore – tak zwany mamroczący realizm. Nie wszystkim tego typu produkcje się podobają i jestem w stanie to zrozumieć. Ta konkretna ujęła mnie swoim klimatem, spojrzeniem na międzyludzkie relacje, jakąś taką zwyczajnością. Fajna rzecz.

Zobacz, jeśli:
– Lubisz nieśpieszne kino
– Cenisz mumblecore
– Ciekawią cię międzyludzkie relacje

Odpuść sobie, jeśli:
– Nie lubisz snujów

Michał Zacharzewski

LittleRock, 2010, reż. Mike Ott, wyst. Atsuko Okatsuka, Cory Zacharia, Rintaro Sawamoto, Roberto ‚Sanz’ Sanchez, Ryan Dillon, Matthew Fling, Ivy Khan, Markiss McFadden, Sarah Chang Tadayon

Ocena: 7/10

Polub nas na Facebooku i Twitterze.
Polub nas w serwisie Media Krytyk.
Sprawdź dostępność na platformach filmowych i VOD.