W horrorach opowiadających o duchach i demonach często irytuje mnie niewiara bohaterów. Oto doświadczają niezwykłych fenomenów, włącznie z trzaskającymi drzwiami, trzęsącymi się meblami czy lewitującymi na ich oczach ludźmi, a mimo to wciąż nie podejmują żadnych przemyślanych działań. Ba, często nawet nie potrafią przekonać swoich partnerów, że w domu dzieje się coś dziwnego. Tacy bohaterowie Paranormal Activity bardzo późno reagują na to, co dzieje się w ich domu. Zaczynają działać, kiedy już jest za późno.
Pod tym względem Naznaczony jest bardzo przemyślanym filmem. Bohaterowie – rodzina Lambertów – przeprowadzają się do wymarzonego domu. Wkrótce później ich syn spada z drabiny na strychu i następnego dnia zapada w śpiączkę. Od tej pory w budynku zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Zauważa je głównie matka chłopca, jej mąż początkowo jej nie dowierza. Na szczęście ona (co nietypowe dla horrorów) nie odpuszcza. Przeprowadzają się. Wraz z nimi przeprowadzają się dziwne zjawiska…
Przez długi czas film trzyma więc w napięciu. Reżyser umiejętnie buduje atmosferę i nie robi ze swoich bohaterów idiotów. Pozwala im dość szybko uwierzyć w istnienie sił nadprzyrodzonych. Problem pojawia się, gdy do nowego domu sprowadzają ekipę świeckich egzorcystów. Dwóch panów wraz z ich nawiedzoną szefową wprowadzają do filmu elementy komediowe i skutecznie burzą nastrój. Ich metody, reakcje, sposób działania zwyczajnie bawią. Naznaczony odzyskuje wysoki poziom dopiero pod koniec projekcji, wraz z imponującą, niepokojącą wizją alternatywnego świata.
Docenić trzeba pracę reżysera, który umiejętnie ominął wszechobecne w horrorach rafy czystej głupoty i zdołał stworzyć film w miarę sensowny (przynajmniej w ramach gatunku). Na pochwały zasługują również stonowane efekty specjalne, wykorzystujące charakteryzację w miejsce CGI. Jasne, historia nie jest specjalnie oryginalna, powtarza schematy znane z innych filmów, ale broni się wewnętrzną logiką opowieści. To ona sprawia, że obraz doczekał się już trzech kontynuacji i uchodzi za jedną z ciekawszych hollywoodzkich produkcji tego gatunku.
Zobacz, jeśli:
– Lubisz horrory o domach, w których straszy
– I demonach, które są bardzo, bardzo złe
– Wyżej niż krew stawiasz atmosferę zagrożenia
Odpuść sobie, jeśli:
– Myślisz, że Naznaczony jest naprawdę logiczny
– Nie lubisz schematów
– Boisz się bać.
Michał Zacharzewski
Naznaczony, Insidious, 2010, reż. James Wan, wyst. Patrick Wilson, Rose Byrne, Ty Simpkins, Andrew Astor, Lin Shaye, Barbara Hershey
Ocena: 6/10
Polub nas na Facebooku!
7 uwag do wpisu “Naznaczony”