Jedno się twórcom Linka do zbrodni udało: nakręcili film dziejący się w całości na ekranie monitora. Ich kamera przesuwa się pomiędzy kolejnymi otwartymi oknami, pokazując obrazy z komórek, laptopów czy systemów ochrony. Efekt przypomina ten, który znamy z produkcji typu found footage, tyle że poszerzony o podgląd komunikatorów tekstowych.

Nick (Elijah Wood) jest wielkim fanem aktorki Jill Goddard (Sasha Grey) i prowadzi o niej bloga. Niedawno wygrał w konkursie na jej najlepszą fanowską stronę i lada moment ma się z nią spotkać. Na razie jednak siedzi w pokoju hotelowym i śledzi jej konferencję prasową. Nieoczekiwanie kontaktuje się z nim jeden z organizatorów imprezy i informuje go, że konkurs został unieważniony. Nieznajomy współczuje Nickowi i… udostępnia mu podgląd z kamer, do których obecni na konferencji nie mają dostępu. A potem z aparatu w komórce Jill. Nick nawet się nie zorientuje, kiedy stanie się pionkiem w rozgrywce pomiędzy hackerami, której stawką jest ludzkie życie.

Niebezpieczeństwa związane z wszechobecnymi kamerami i dostępem, jaki mają do nich hakerzy, to niebanalny temat. Niestety, w Linku do zbrodni został potraktowany po macoszemu. Bohater jest naiwny i popełnia masę głupich błędów, których średnio doświadczony użytkownik komputerów nigdy by nie zrobił. Daje sobą manipulować niczym jakaś marionetka. Kontaktujący się z nim człowiek okazuje się hakerem wybitnym, bliskim niemal Bogu. Wszystko przewiduje i wszystko może zrobić. Ma plan idealny, dopracowany co do minuty. W efekcie film śmieszy i jest kompletnie nierealistyczny.

Cóż z tego, że Elijah Wood wciąż potrafi robić minę cielątka, którą podbijał serca fanów Władcy pierścieni? Cóż z tego, że Sasha Grey, była gwiazda filmów dla dorosłych, wciąż ma piękne ciało i nie waha się go użyć? Link do zbrodni pogrąża niewiarygodny scenariusz i zaskakujące, bo absurdalne zwroty akcji. Obejrzeć go powinni jedynie koneserzy głupoty.

Wojciech Kąkol

Link do zbrodni, Open Windows, 100 minut, reż.: Nacho Vigalondo, wyst.: Elijah Wood, Sasha Grey, Neil Maskell

Ocena: 4/10