Film 38,5 to trwająca zaledwie dziesięć minut szkolna etiuda dokumentalna Grzegorza Dębowskiego, człowieka, który w ostatnich latach utknął w Barwach szczęścia. Tą krótką produkcją potwierdza jednak, że ma talent i zmysł do opowiadania historii zwykłych, a jednocześnie nieoczywistych.

Tytułowe 38,5 nie jest temperaturą ludzkiego ciałą, jak początkowo sądziłem, a wagą piętnastoletniego Mariusza. Drobny, niewysoki chłopak mieszka w Rudzie Pabianickiej, a więc w południowej części Łodzi. Nie jest ideałem, regularnie spóźnia się do szkoły, uczy się zapewne przeciętnie, zresztą klasę ma przeciętną. To nie są orły i z tych kilku scenek nagranych podczas lekcji można to wychwycić. Takich placówek było w kraju mnóstwo. Hurtowo produkowały przeciętnie wykształconych ludzi.

Ale Mariusz ma też pasję, którą jest boks. Do ćwiczeń zachęca go trener, chłopak pojawia się na kilku zajęciach i od razu łapie bakcyla. Zaczyna biegać, trenować, walczyć. Tak na ringu w klubie, jak i w każdym innym miejscu, w jakim da się powiesić bokserski worek. Sprawnie zmontowaną sekwencję treningową wzbogacają tu komentarze z offu, wypowiedzi jego trenera, matki, babci. Składają się na pełen obraz młodego chłopaka.

38,5 to fajne uzupełnienie filmów bokserskich, produkcji takich jak Rocky, Creed czy Do utraty sił. Pokazuje początki fascynacji tym sportem, pierwsze kroki młodego człowieka, jego ambicję, ale zwykłą codzienność. Bo przecież na jego życie nie składa się tylko ring i treningi, jest jeszcze codzienność, dom, szkoła, rodzina i znajomi. Oni później gdzieś znikają, a przecież mają swój „wkład” w ukształtowanie młodego człowieka.

Zobacz, jeśli:
– Lubisz boks
– Cenisz etiudy i krótkie metraże

Odpuść sobie, jeśli:
– Nie cierpisz sportu
– Nie lubisz filmów studenckich

Michał Zacharzewski

38.5, 2010, reż. Grzegorz Dębowski, wyst. Mariusz Koch

Ocena: 6/10

Polub nas na Facebooku, TikToku, BlueSky i Instagramie.
Polub nas w serwisie Media Krytyk.
Sprawdź dostępność na platformach filmowych i VOD.