Rick Riordan zdobył olbrzymią popularność dzięki swojej młodzieżowej serii o przygodach Percy Jacksona. Z pewnością pomogły jej ekranizacje, ale już wcześniej zyskały miano bestsellera. Czerwona piramida – pierwszy tom serii Kroniki Rodu Kane – nie miała aż takiego szczęścia. Zdobyła fanów, ale jakby mniej. No i nie doczekała się filmów.  

Bohaterami Czerwonej piramidy są Carter i Sadie Kane. Kilka lat temu stracili w niejasnych okolicznościach matkę i od tej pory widują się najwyżej dwa razy w roku. Chłopak spędza czas ze swoim ojcem, sławnym egiptologiem, podróżując po świecie i odwiedzając kolejne wykopaliska. Dziewczynka mieszka u dziadków w Londynie, chodzi do szkoły, ma koleżanki – innymi słowy prowadzi bardzo normalne życie przeciętnej nastolatki.

Wszystko zmienia się w dniu, w którym ojciec zabiera rodzeństwo do British Museum. Tam odprawia przedziwny rytuał i uwalnia kilku egipskich bogów, samemu wpadając w pułapkę. Odtąd bohaterowie z pomocą swojego stryja będą musieli powstrzymać boga Seta przed przejęciem władzy nad światem. A to oznacza – podobnie jak u Percy’ego Jacksona – sporo magii i jeszcze więcej groźnych potworów.

Książka jest gruba, ma ponad pięćset stron. Stąd chwilami robi się monotonna i przewidywalna. Na szczęście w ciekawy sposób przywołuje niektóre z egipskich wierzeń i przedstawia je młodemu człowiekowi. Humoru w Czerwonej piramidzie nie brakuje, podobnie jak niebanalnych postaci,  choć rytm lokacja – potwór – lokacja – potwór zaczyna w pewnym momencie nużyć. Autorowi udaje się uciec od sztampy, choć nie da się ukryć, że powieść przypomina przygody Percy’ego Jacksona, tyle że z innym panteonem. To znak rozpoznawczy Ricka Riordana – po tej serii zajął się wierzeniami nordyckimi. W sumie – czemu nie?

Joel

Czerwona piramida
Tytuł oryginału: The Red Pyramid
Autor: Rick Riordan
Przekład: Agnieszka Fulińska
Wydawnictwo Galeria Książki

Polub nas na Facebooku i Twitterze.