Dylemat wagonika to planszówka, która swoją nazwę zapożyczyła z… etyki. Tam oznacza ono pewien eksperyment myślowy, wstęp do szerszej dyskusji. Otóż wyobraźcie sobie wagonik pędzący po torze. Ciężki, stalowy, wyładowany węglem. Nie do zatrzymania. Jeszcze chwila i rozjedzie pięć osób leżących na torach. Nie mogą oni uciec, gdyż do szyn przywiązał ich szalony filozof. Jedynym rozwiązaniem jest skierowanie wagonika na bocznicę, gdzie znajduje się jedna i tylko jedna osoba…

Sytuację tę można rozważać z różnych punktów widzenia i modyfikować na różne sposoby. A co, jeśli tych pięciu to drobni przestępcy? Jeśli osoba na bocznicy jest matką? Albo przypadkowym przechodniem? Wariantów myślowych jest sporo i… mają one sporo wspólnego z tytułową imprezową karcianką. Od razu dodam, że karcianka to taka gra, w której nie ma klasycznej planszy, a gra się kartami. A imprezowa? Bo w zabawie uczestniczyć może do dwunastu osób, zasady są nieskomplikowane, a zabawa dobra. Okazji do pośmiania się nie brakuje.

Jeden z uczestników zabawy – rotacyjnie – wciela się w Karola Kolejarza i steruje wagonikiem. Pozostali gracze tworzą dwie drużyny i starają się przekonać Karola, by skierował skład na tor należący do ich przeciwników. Robią to, zagrywając karty przedstawiające osoby nieskazitelne bądź plugawe, a także używając modyfikatorów zmieniających charakter kart. Oczywiście mogą też przekonywać Karola w sposób tradycyjny – mówiąc mu, dlaczego powinien oszczędzić uroczego kociaka, a zabić tak bezużyteczną społecznie istotę, jaką jest matka z dzieckiem. No, ostatecznie Adolf Hitler.

Dylemat wagonika składa się z 500 kart okraszonych zabawnymi, kolorowymi rysuneczkami. Siłą rzeczy swoje waży – zabranie go na wycieczkę w góry raczej nie wchodzi w grę. Za to na imprezie sprawdza się doskonale, a pojedynki na argumenty stają się niekiedy bardziej emocjonujące od umiejętnego używania kart…

Fifi

Dylemat wagonika
Autor: Scott Houser
Wydawca: Rebel.pl

Polub nas na Facebooku.
Spis naszych recenzji na serwisie Media Krytyk.