Wszystko, czego pragniesz

Trudno nie zauważyć podobieństwa tej produkcji do słynnych francuskich Nietykalnych. Za głównego bohatera reżyser wybrał bowiem chłopaka niepokornego – beztroskiego rzymskiego nastolatka chętnie biorącego udział w bójkach i mającego romans z matką swojego kumpla. Na opiekuna cierpiącego na Alzheimera 85-latka gość kompletnie się nie nadaje. Presja otoczenia zmusza go jednak do odwiedzenia staruszka i zmierzenia się z tym wyzwaniem.

Konflikt w Wszystko, czego pragniesz zbudowany jest na przeciwieństwach. Pierwsze stanowi wykształcenie obu bohaterów. Alessandro szybko okazuje się osobnikiem prostym, kolejnym pragmatykiem wychowanym na ulicy, Giorgio zaś mimo upływu lat pozostaje eleganckim poetą, humanistą i w jakimś stopniu również filozofem. Dzieli ich również wiek oraz doświadczenie życiowe, ale nie przeszkadza to im nawiązać nic porozumienia. Łączy ich czas spędzony razem, długie godziny rozmów oraz wspólne pasje, takie chociażby jak piłka nożna czy poker.

Alessandro nudzi się u starszego pana, sprowadza więc swoich kumpli. Grupka młodych ludzi traktuje gubiącego się w rzeczywistości staruszka z dystansem, ale też pewnym zainteresowaniem. Być może dlatego wspólnie wyruszą na poszukiwania skarbu, który mężczyzna zakopał pod koniec wojny. Wspólnie rozwiążą jego zagadkę. Zanim do tego dojdzie, nas, widzów, czeka sporo śmiechu i kilka okazji do wzruszeń. Bo Giorgio ma pewną ukochaną, której nigdy nie zapomniał…

W odróżnieniu od ponurego Motyl Still Alice reżyser traktuje chorobę Giorgio z humorem, wykorzystując ją jako źródło dowcipów. Nie wszystkim widzom będzie się to podobać, ale pasuje do to stylu życia Włochów i ich umiejętności śmiania się również i z nieszczęść. Pojawiające się konflikty – zwłaszcza między młodymi chłopakami – nie pozbawiają jednak Wszystko, czego pragniesz ciepła. I to właśnie ono zbliża ten film do wspomnianych na wstępie Nietykalnych. Szkoda jednak, że pod względem formalnym film jest tak zachowawczy.

Zobacz, jeśli:
– Podobali ci się Nietykalni
– Cenisz filmowe próby oswojenia nas ze starością
– Lubisz włoskie klimaty

Odpuść sobie, jeśli:
– Nie wierzysz we współczesną młodzież
– Według ciebie z chorób nie wypada żartować

Michał Zacharzewski

Wszystko, czego pragniesz, Tutto quello che vuoi, 2017, reż. Francesco Bruni, wyst. Andrea Carpenzano, Giuliano Montaldo, Arturo Bruni, Antonio Gerardi, Riccardo Vitiello, Donatella Finocchiaro

Ocena: 7/10

Polub nas na Facebooku!

Jedna uwaga do wpisu “Wszystko, czego pragniesz

Dodaj komentarz

Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.