Dwie piękne, młode kobiety spotykają się w niezwykłym mieście. Od razu czują niezwykłą bliskość. Wieczorem wracają do hotelu, by spędzić ze sobą tę jedną, jedyną noc. Alba ma już za sobą takie doświadczenia, Natasza nigdy jeszcze nie była z kobietą. Wie jednak, że to coś wyjątkowego. Coś, co niczym kwiat paproci przytrafia się tylko raz.

Niektórzy twierdzą, że Noc w Rzymie to zwykły lesbijski film erotyczny, nakręcony ze smakiem, ale jednak mało oryginalny. Bohaterki nie wstydzą się swojego ciała i kilkukrotnie kochają się w eleganckim, stylowym hotelu. Tyle jednak, że łączy je coś więcej niż pożądanie. To zrozumienie i akceptacja, pokrewieństwo dusz, potrzeba bliskości. Słychać ją zwłaszcza w rozmowach, które toczą ze sobą bohaterki. Początkowo zwyczajnych, ale z czasem coraz bardziej szczerych. Jak gdyby dziewczyny odsłaniały również swoje serca.

Atmosfera to bez wątpienia największa zaleta Nocy w Rzymie. Tworzy ją mnóstwo drobnych z pozoru elementów, od wystroju hotelowego wnętrza i sposobu oświetlenia go po nastrojową muzykę z fantastycznym motywem przewodnim „Loving Strangers”. Swoje też robią dialogi i poruszane tematy. Czuć, że z każdą godziną kobiety łączy coraz więcej. Ich związek pogłębia się, czego przecież w klasycznych produkcjach erotycznych ze świecą szukać.

Włoskiej stolicy tu niewiele. Krótki spacer, ujęcie z balkonu, śniadanie na tarasie – niby nic, a jednak dostatecznie dużo, by zamarzyć o Wiecznym Mieście, poczuć jego magiczny klimat. Nie da się przy tym ukryć, że Noc w Rzymie to film przede wszystkim dla kobiet. To romantyczny obraz nocy, w której czują się piękne i kochane. I w której pragną kochać do szaleństwa. Warto choć raz w życiu przeżyć taką noc…

Wojciech Kąkol

Noc w Rzymie, Habitación en Roma, reż. Julio Médem, wyst. Elena Anaya, Natasha Yarovenko, Enrico Lo Verso

Ocena: 8/10

Polub nas na Facebooku!