W latach sześćdziesiątych Francuzi próbowali nakręcić „odpowiedź na fenomen Jamesa Bonda”. Nie dysponowali jednak zachodnimi budżetami ani tym bardziej talentem do filmów akcji. Dlatego produkowali komedie takie jak Fantomas i Człowiek z Rio. Obie świetnie, ale nie do końca bondowskie. … Czytaj dalej Pocałunki z Hongkongu
W roku 1967 przyszły na świat dwie Weroniki, jedna w Polsce, druga we Francji. Okazały się bardzo podobne do siebie tak pod względem fizycznym, jak i psychicznym. Obie wcześnie straciły matki i były wychowywane przez ojców. Obie kochały śpiew i … Czytaj dalej Podwójne życie Weroniki
To najbardziej znana produkcja najbardziej znanego francuskiego komika. W dodatku jego najważniejszy film. Co prawda Louis de Funes wyrobił sobie nazwisko jeszcze w latach pięćdziesiątych, ale prawdziwą popularność zdobył dzięki Żandarmowi z St. Tropez. Po 1964 roku każda komedia z … Czytaj dalej Żandarm z St. Tropez
Fantomas musiał wrócić! Pierwszy film o genialnym przestępcy i tropiącym go komisarzu oczarował francuską publiczność. Również miejscowi krytycy głośno produkcję chwalili i uznali ją nawet za udaną odpowiedź na amerykańskiego Jamesa Bonda. Decyzja o nakręceniu kontynuacji zapadła bardzo szybko. Sęk … Czytaj dalej Fantomas powraca
Lubię, kiedy filmy pozwalają mi czegoś się dowiedzieć. Opowiadają o ciekawych ludziach lub wydarzeniach, pozwalają zajrzeć w niezwykłe miejsce albo poznać specyfikę nieznanych mi zawodów. Konwojent, francuski thriller z 2004 roku, należy do tej ostatniej kategorii. Opowiada bowiem o ludziach, … Czytaj dalej Konwojent
Lata sześćdziesiąte przyniosły „lewacką” rewolucję kulturalną. Dzięki niej kobietom pozwolono wyjść z kuchni, realizować się, myśleć o czymś innym niż o uszczęśliwianiu pana domu. Mężczyzn z kolei wpuszczono w maliny. Nagle okazało się, że muszą sprzątać i gotować czy wręcz … Czytaj dalej Jak być dobrą żoną
Louis de Funes był nie tylko aktorem, ale i scenarzystą. Tekst Oscara przygotował na podstawie przebojowej sztuki Claude Magniera pod tym samym tytułem. Czuć zresztą teatralny rodowód tego filmu: akcja toczy się w jednym budynku, dużej posiadłości należącej do wpływowego … Czytaj dalej Oscar
Lata sześćdziesiąte to wielki sukces filmów o Jamesie Bondzie. Francuzi zachwycili się nimi i szybko zaczęli kręcić podobne, choć dużo śmieszniejsze produkcje, choćby Człowieka z Rio czy Fantomasa. W Sławnej restauracji też można doszukać się echa klasycznych bondowskich produkcji. A … Czytaj dalej Sławna restauracja
W 1975 roku Louis de Funès przeszedł podwójny zawał serca. Musiał na wiele miesięcy rzucić teatr i zrezygnować z grania w filmach. Lekarze sugerowali mu, by nieco zwolnił, odpuścił sobie zwłaszcza role wyczerpujące fizycznie i być może również zmienił repertuar. … Czytaj dalej Skrzydełko czy nóżka
W latach sześćdziesiątych Francuzi marzyli o stworzeniu konkurencji dla niesamowicie wówczas popularnego Jamesa Bonda. Wymyślili komediowego Człowieka z Rio, ale i Fantomasa. Pierwsza część trylogii o genialnym przestępcy i upartym komisarzu odniosła olbrzymi sukces. Doskonale sprzedała się nie tylko nad … Czytaj dalej Fantomas
Człowiek z Rio to przebojowa francuska komedia sensacyjna, jeden z największych przebojów w karierze Jeana-Paula Belmondo. Film, który nawet dziś zaskakuje swoim rozmachem, absurdalnym humorem oraz egzotycznymi plenerami. Pokazuje też, jak mogłyby wyglądać filmy o Jamesie Bondzie, gdyby sięgnęli po … Czytaj dalej Człowiek z Rio
Tajemniczy blondyn w czarnym bucie należy do najbardziej znanych francuskich komedii z lat siedemdziesiątych. Obraz nie tylko odniósł finansowy sukces, ale też ugruntował pozycję Pierre Richarda jako czołowego komika. Doczekał się kontynuacji oraz amerykańskiej wersji, wreszcie zdobył Srebrnego Niedźwiedzia na … Czytaj dalej Tajemniczy blondyn w czarnym bucie
Uroczy to film. Trochę w duchu Little Boy, trochę zaś Forresta Gumpa. Tajemnica Raoula Taburina – adaptacja komiksu Jeana-Jacquesa Sempe – opowiada historię pewnego niezwykłego chłopca począwszy od jego dzieciństwa aż po zaawansowaną, choć nie do końca dojrzałą dorosłość. Dorzuca … Czytaj dalej Tajemnica Raoula Taburina
Remake’i najchętniej kręcą Amerykanie. Tamtejsi producenci wychodzą z założenia, że lepiej jest kupić pomysł sprawdzony w Azji czy Europie i po drobnych przeróbkach nakręcić jako własny. Czasami nawet osiągają sukces – najczęściej wtedy, kiedy oryginał nie jest zbyt znany (Dom … Czytaj dalej Złoto dla pazernych
Dany Boon, czołowy francuski komik, tym razem postanowił pośmiać się z uprzedzeń wobec innych nacji oraz przemożnym strachem przed otwartymi granicami. Trochę się z tym filmem spóźnił. Nic do oclenia powinno powstać w czasach, gdy powstawała Unia Europejska, a nie … Czytaj dalej Nic do oclenia
Rok temu w słynnej katedrze Notre-Dame w Paryżu wybuchł pożar. Pamiętam bezsilność związaną z tym wydarzeniem. Oto jeden z najważniejszych zabytków stolicy Francji, punkt obowiązkowy na trasie wycieczek, stanął w płomieniach. Jego dalsze istnienie wisiało na włosku. Niewiele brakowało, że … Czytaj dalej Rekonstrukcja Notre-Dame
To francuska wersja Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie. Podobnych, lokalnych edycji powstało kilkanaście i wszystkie opowiadały właściwie tę samą historię. Krajowi producenci wprowadzali jedynie drobne korekty do scenariusza, czasem dodawali parę scen bądź akcentowali inne wątki, ale główne elementy … Czytaj dalej Nic do ukrycia
To jedna z najpopularniejszych komedii z udziałem Louisa de Funesa. Zakręcona, wręcz komiksowa, ale nieodparcie śmieszna, błyskawicznie podbiła serca widzów na całym świecie. We Francji została filmem roku, świetnie sprzedała się też we Włoszech i w całym bloku wschodnim. Nawet … Czytaj dalej Przygody rabina Jakuba
Przez całe lata osiemdziesiąte i dziewięćdziesiąte polska telewizja katowała widzów francuskimi komediami z Louisem de Funèsem. Nie przeszkadzało mi to. Uwielbiałem filmy o żandarmie z Saint-Tropez, śmiałem się przy Kapuśniaczku, Zawieszonych na drzewie czy chociażby Hibernatusie. Wydawało mi się, że … Czytaj dalej Hiszpańskie wakacje: Taxi, ruletka i corrida
Pewna wyjątkowo pechowa Francuzka zostaje porwana podczas wakacji w Meksyku. Jej ojciec, wpływowy biznesmen Bens, wysyła na miejsce doświadczonego prywatnego detektywa (Gérard Depardieu – RRRrrrr!!!, Skok życia). Kiedy ten po miesiącu powraca z niczym, jeden z najbliższych doradców Bensa proponuje … Czytaj dalej Pechowiec
Podczas gdy Polacy wciąż się męczą z komediami romantycznymi i serwują widzom niekiedy niestrawne produkcje, Francuzi bez większych wysiłków kręcą filmy lekkie, zabawne i ciepłe. Takie właśnie jak Wyszłam za mąż, zaraz wracam, pochodząca z 2012 roku komedia z udziałem … Czytaj dalej Wyszłam za mąż, zaraz wracam
Jedna z ostatnich komedii króla francuskiej komedii, Louisa de Funesa. Już wtedy zmagał się z chorobą serca, pracował zbyt dużo i zbyt ciężko, nie dbał o siebie. Na planie Kapuśniaczka dawał z siebie wszystko, a jednocześnie przesączył tę opowieść refleksjami … Czytaj dalej Kapuśniaczek
Są takie firmy. Może nie działają z takim rozmachem jak ta z francuskiej komedii Poznajmy się jeszcze raz, ale oferują dokładnie to samo. Możliwość wzięcia udziału w jakimś wydarzeniu z przeszłości. Spędzenia paru godzin, może nawet dnia na dworze francuskiego … Czytaj dalej Poznajmy się jeszcze raz
Cenie komedie francuskie za to, że wychodzą od pewnego pomysłu i następnie sprawdzają, co by było dalej. Mała dziewczynka gubi ukochaną maskotkę? Szukając misia. Żyje sobie najbardziej skąpy mężczyzna na świecie? Dusigrosz. Malutki mężczyzna szuka miłości? Facet na miarę. Zgubiłam … Czytaj dalej Zgubiłam Alberta
Poznali się w szkole. On był nieco dziwnym nastolatkiem piszącym na lekcjach opowiadania sensacyjne. Ona po lekcjach całymi godzinami grała na pianinie. Spotkali się, pokochali, związali węzłem małżeńskim. Dziesięć lat później on uchodził już za gwiazdę literatury i powoli przestawał … Czytaj dalej Moja nieznajoma
Francuzi wychodzą z założenia, że dobry film powinien dać się sprzedać jednym zdaniem. Niekoniecznie krótkim, ale na tyle efektownym, żeby sprawić, że widz poczuje podniecenie czekającą go wycieczką do kina. I Kod Dedala ma takie zdanie. Oto „dziewięciu tłumaczy zamkniętych … Czytaj dalej Kod Dedala
To nie są nowi Nietykalni, choć Nadzwyczajni powstali rękami tych samych ludzi i również poruszają problem ludzi żyjących poza społeczeństwem. Robią to jednak w sposób dużo poważniejszy, niemal całkowicie pozbawiony tanich wzruszeń. Bo tu, panie i panowie, nie ma się … Czytaj dalej Nadzwyczajni
Nakręcony w 2008 roku film Jeszcze dalej niż północ uchodzi za największy przebój w historii francuskiego kina. Dwadzieścia milionów widzów piechotą przecież nie chodzi. A do tego jeszcze włoski remake wraz z kontynuacją, holenderski remake, wreszcie przygotowywany od lat remake … Czytaj dalej Jeszcze dalej niż północ
Walt Disney palił trzy paczki papierosów dziennie. Nic dziwnego, że pod koniec życia czuł się coraz gorzej. W listopadzie 1966 roku lekarze wykryli w jego lewym płucu olbrzymiego guza i w ciągu zaledwie kilku dni usunęli mu ten organ. Przy … Czytaj dalej Hibernatus
Komedie Dany’ego Boona zawsze bazowały na wyrazistych charakterach. Tu skąpiec, tam choleryk, gdzie indziej człowiek chronicznie nienawidzący swojej byłej żony (i zmuszony spędzić w jej towarzystwie kilka dni). W Przychodzi facet do lekarza mamy do czynienia z hipochondrykiem, który pakuje … Czytaj dalej Przychodzi facet do lekarza
Zawsze wydawało mi się, że Szkoci są skąpi. Dany Boon, czołowy francuski komik, ma nieco inne zdanie. Już w Dusigroszu nabijał się z przesadnej oszczędności swoich rodaków. Podobny temat wybrał na punkt wyjścia swojej nieco starszej produkcji, zatytułowanej Wymarzony domek. … Czytaj dalej Wymarzony domek
Ryba psuje się od głowy, a seria Taxi od części trzeciej. Nie była ona zła, ale sprawiała wrażenie wtórnej. Przewidywalnej. Pozbawionej tej świeżości, którą miał oryginał. Część czwarta również nie zachwyca. Sprawia wrażenie wymęczonej i złożonej ze znanych już widzom … Czytaj dalej Taxi 4
Zaczyna się konkretnie: Sylvester Stallone wsiadado taksówki i zaczyna gadać po francusku. Dziwnym, zdecydowanie nie swoim głosem. Aktor nie zna języka ludu znad Loary i na planie kompletnie sobie nie radził z charakterystycznym „rrr”. Ktoś wpadł na pomysł, by go … Czytaj dalej Taxi 3
Francuskie Reims, rok 1969. Paul Coutard, dziennikarz sportowy popularnego magazynu Le Champenois, po raz kolejny podpada swojemu szefowi. Za karę dostaje zadanie zorganizowania jakiejś atrakcji na miejscowy festyn oraz uroczą sekretarkę do pomocy. Dziewczyna, prywatnie miłośniczka piłki nożnej, podsuwa mu … Czytaj dalej Jak chłopaki
Daniela widzowie pokochali. W samych francuskich kinach film Taxi obejrzały tłumy, a później odbył on triumfalny pochód przez ekrany innych europejskich kranów. Jeśli gdzieś się nie przyjął, to w Stanach Zjednoczonych, gdzie jednak nieśmiało rozpoczęto starania o prawa do nakręcenia … Czytaj dalej Taxi 2
Uroczy to film. Uroczy i zakręcony. Idealny na chłodne niedzielne popołudnie, które człowiek chce wykorzystać na ostatnie chwile wypoczynku i dobrą zabawę. Tu znajdzie śmiech i międzyludzkie ciepło, wreszcie potwierdzenie wyświechtanej tezy, że nie ma lepszego faceta niż tatuś. Zwłaszcza … Czytaj dalej Szukając misia
