Pokoje są cztery i filmy cztery. To dwudziestominutowe nowelki utrzymane w tonacji czarnej komedii. Każdą z nich wyreżyserował ktoś inny, każda też ma inną obsadę. Wszystkie łączy postać nieco szurniętego recepcjonisty, który wziął zastępstwo na sylwestrową noc i liczył na … Czytaj dalej Cztery pokoje
To nie mogło się udać. Diuna Franka Herberta uchodzi za książkę nieprzetłumaczalną na język kina. W procesie ekranizacji zawsze coś straci, rozmach, głębię, ważne detale czy choćby część magii zapisanej w wierszach i pomiędzy wierszami. I tej części magii fanom … Czytaj dalej Diuna (1984)
Już widowiskowy początek rozgrywający się na prowincjonalnej stacji benzynowej pokazuje, czym są Ulice strachu. A są szaloną zabawą z konwencją, slasherem przełamanym komedią, próbującym dorównać Krzykowi nie tylko pod względem obsady. A ta jest świetna. Robert Englund, John Neville i … Czytaj dalej Ulice strachu (1998)
Z dala od polityki 