Żywe trupy w Manchester Morgue

Hiszpańsko-włoski horror Żywe trupy w Manchester Morgue powstał zaledwie kilka lat po narodzinach współczesnej wersji zombie. Szybko zapracował na miano kultowego klasyka i dziś wciąż jest chętnie oglądany przez miłośników gatunku. To prawda, zestarzał się, nie trzyma w napięciu tak jak współczesne produkcje, ale wciąż ma widzom sporo do zaoferowania.

Georga wybiera się motocyklem do Lake District. Na stacji benzynowej jego pojazd uszkadza Edna. W ramach rekompensaty zgadza się go podwieźć na miejsce, zresztą jedzie w tym samym kierunku- mieszka tam jej siostra. Nieopodal departament rolnictwa eksperymentuje z nową, soniczną metodą likwidowania szkodników. Ma ona negatywny wpływ na świeże ciała leżące na pobliskim cmentarzu, które podnoszą się z grobów…

Zombie z filmu Żywe trupy w Manchester Morgue to jeszcze te klasyczne, ociężałe potwory, które poruszają się powoli, wydają dziwne dźwięki i z niejasnych powodów gustują w ludzkim mięsie. Dość szybko zaczynają polować na bohaterów, a jeszcze we wszystko miesza się policja rodem z kina poliziotteschi, która nie daje wiary w to, co się dzieje. Akcja – jak na liczący pół wieku film – rozwija się dość wolno, zaś kadry nie zachwycają. Także efekty specjalne dalekie są od tego, do czego przyzwyczajeni są współcześni widzowie.

Mimo zrozumiałej siermiężności Żywe trupy w Manchester Morgue potrafią wciągnąć i nawet trzymają w napięciu. Czuć tu dalekie echa kontrkultury, może nawet zabójstw dokonanych przez rodzinę Mansona, a surowe, minimalistyczne krajobrazy pomagają zbudować klimat. To niezłe, ciekawe kino, ale tylko dla koneserów.

Zobacz, jeśli:
– Interesujesz się historią filmowych horrorów
– Kochasz zombie

Odpuść sobie, jeśli:
– Liczysz na efektowny, dynamiczny film
– Nie lubisz krwi i przemocy
– Ożywianie trupów uważasz za konfabulację

Michał Zacharzewski

Żywe trupy w Manchester Morgue, Let Sleeping Corpses Lie, The Living Dead at Manchester Morgue, Non si deve profanare il sonno dei morti, 1974, reż. Jorge Grau, wyst. Ray Lovelock, Vera Drudi, Arthur Kennedy, Fernando Hilbeck, Giorgio Trestini, Roberto Posse, Jeannine Mestre, José Lifante, Cristina Galbó, Aldo Massasso, Paul Benson

Ocena: 6/10

Polub nas na Facebooku.
Polub nas w serwisie Media Krytyk.
Sprawdź dostępność na platformach filmowych i VOD.

Dodaj komentarz

Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.