Wychowałem się na książkach Astrid Lindgren. Uwielbiałem „Dzieci z Bullerbyn” oraz „Ronję – Córkę zbójnika”, z pewnością też płakałem przy wzruszających „Braciach Lwie Serce”. Historię Pippi zawsze uważałem za nieco zbyt feministyczną, za to podobał mi się Karlsson z dachu. O samej Astrid niewiele wiedziałem. Kojarzyłem ją jedynie ze zdjęć, jako uśmiechniętą staruszkę czytającą listy od swoich czytelników. Liczyłem, że po tym filmie poznam ją bliżej.

Młodość Astrid przenosi widzów w lata dwudzieste. Dorastająca Astrid mieszka wraz z rodzicami i olbrzymią ilością rodzeństwa na niewielkiej farmie położonej w malowniczej Smalandii. Uwielbia opowiadać maluchom bajki, ale nie ma na to zbyt wiele czasu – musi pomagać w gospodarstwie. Kiedy pojawia się propozycja pracy w lokalnej gazecie z pobliskiego miasteczka, dziewczyna natychmiast się na to zgadza. Nie wie jeszcze, że zakocha się w swoim pracodawcy, starszym o 30 lat ojcu swojej bliskiej przyjaciółki. I owocem tego związku będzie pozamałżeńskie dziecko.

Film Pernilli Fischer Christensen tak naprawdę opowiada o trudnym losie kobiet w konserwatywnym społeczeństwie okresu międzywojennego. Astrid jest zaskoczona ciążą, podobnie jak jej żonaty kochanek. Mężczyzna chce się nawet rozwieść, założyć rodzinę z nastoletnią dziewczyną, jednak okazuje się to wcale nie takie proste. Przyszła pisarka musi ukrywać, że jest w ciąży. Dlatego opuszcza bliskich i przenosi się do Sztokholmu, gdzie mieszka w marnych warunkach na pensji. Rodzi zaś w Kopenhadze, gdzie nie musi ujawniać imienia ojca. Tam też na kilka lat zostawia małego Larsa. Nie ma wyboru. Gdyby wydało się, że ma nieślubne dziecko…

Historia jest niewątpliwie poruszająca i przypomina nam, jak naprawdę wyglądało życie w „cywilizowanej” Europie XX wieku. Trudno nie docenić przyjemnych dla oka zdjęć oraz dobrego aktorstwa. Grająca Astrid Alba August, córka znanego reżysera Billy’ego Augusta, okazuje się sugestywna i przekonująca. Jeśli czegoś filmowi brakuje, to sławnej pisarki. Film nic by nie stracił, gdyby jego bohaterką była dowolna inna kobieta. Ba, nie trzeba by go nawet zmieniać! Nie dowiadujemy się, w jaki sposób Młodość Astrid ukształtowała ją jako autorkę popularnych książeczek dla dzieci. Dlaczego w ogóle zaczęła pisać?

Zobacz, jeśli:
– Też kochałeś książki Astrid Lindgren
– Lubisz filmy o trudnym losie kobiet w konserwatywnych społeczeństwach

Odpuść sobie, jeśli:
– Chcesz dowidzieć się, jak Astrid została pisarką
– Liczysz na nawiązania do najbardziej znanych powieści autorki

Michał Zacharzewski

Młodość Astrid, Unga Astrid, 2018, reż. Pernille Fischer Christensen, wyst. Alba August, Maria Bonnevie, Trine Dyrholm, Magnus Krepper, Henrik Rafaelsen

Ocena: 7/10

Polub nas na Facebooku!