Kim jest Alf? Technicznie rzecz biorąc połączeniem tapira z pyskatą świnią. W praktyce pochodzi z planety Melmac, miał 229 lat i osiem żołądków, no i uwielbiał koty. Na śniadanie, obiad i kolację. Na skutek awarii statku kosmicznego wylądował na dachu domu należącego do przeciętnej rodziny Tannerów mieszkającej w rejonie doliny San Fernando. Ci zaś zachowali się nietypowo. Zamiast go odstrzelić, jak na Amerykanów przystało, przygarnęli go, nakarmili, no i ochrzcili – oczywiście niedosłownie – imieniem Alf (Alien Life Form). Najwyraźniej Gordon Shumway im się nie podobało.

Alf bawił widzów na całym świecie przez cztery sezony. Doczekał się też serialu animowanego, równo pięćdziesięciu komiksów, wreszcie filmu fabularnego Project Alf z Martinem Sheenem w jednej z głównych ról. Jednak to serial zdobył największą popularność. W Polsce zadebiutował w 1991 roku i  przez kilka lat skutecznie bawił widzów. Wszystko za sprawą świetnie przemyślanego głównego bohatera. Kudłaty Alf był inteligentny, sarkastyczny, nieco egocentryczny, a co najważniejsze – ewidentnie miał poczucie humoru. Trochę się nudził wśród Ziemian, jednak nie potrafił zbudować statku kosmicznego i wrócić do swoich.

Bohaterowi zagrażało oczywiście NASA i FBI, wizja przeprowadzanych na nim eksperymentów spędzała mu sens z powiek. Jednak znacznie większe zagrożenie stanowili mieszkający w pobliżu Ochmonkowie, wścibscy sąsiedzi, którzy zawsze musieli wiedzieć, co dzieje się w okolicy. Pojawiały się też inne postacie, takie jak owdowiała matka Kate i brat Willie’ego, wreszcie niewidoma Jody, która zaprzyjaźnia się z Alfem, ale aż do samego końca uważa go za człowieka.

Właśnie, końca. Produkcję serialu ucięto po czwartym sezonie, choć twórcy mieli już przygotowane pomysły na sezon piąty. Przyczyniły się do tego spadająca oglądalność oraz rosnące wymagania finansowe obsady, której ze sterowaną mechanicznie lalką pracowało się bardzo ciężko (sceny z Alfem wymagały mnóstwo pracy). Aktorzy źle na tym wyszli. Nikt z Alfa nie zrobił większej kariery, część wręcz porzuciła aktorstwo, zaś Max Wright popadł w alkoholizm i narkomanię.

Dla osób, które wychowały się na Alfie, sympatyczny tapiro-świniak pozostanie przyjemnym wspomnieniem sprzed lat. W sumie wiele mu zawdzięczamy. Nauczył nas sarkazmu, szukania dziury w całym, ironicznego komentowania tego, co się dzieje wokół. No i miłości do kotów. Szczęściarz przeżył przecież wszystkie cztery sezony, a Alf nie zjadł go. Wręcz przeciwnie – pokochał.

Zobacz, jeśli:
– Oglądałeś to w młodości i masz sentyment
– Lubisz nieskomplikowane, rodzinne sitcomy

Odpuść sobie, jeśli:
– Nie lubisz kosmitów
– Nie lubisz tapirów
– Boisz się o życie kota (niepotrzebnie)

Michał Zacharzewski

Alf, 1986-1990, wyst. Paul Fusco, Max Wright, Anne Schedeen, Andrea Elson, Benji Gregory, John LaMotta

Ocena: 7,5/10

Polub nas na Facebooku!