Ale wtopa to dość nietypowa gra planszowa. Nietypowa, bo przeznaczona dla sporej liczby osób (choćby dwudziestu, a co!) i do tego wymagająca drobnej aktywności fizycznej. Wyróżnia ją również to, że wiąże się z ryzykiem… i szacowaniem umiejętności znajomych.

W pudełku znajduje się sporo nietypowych gadżetów. Jest sześć plastikowych kubków, opaska na oczy, klepsydra, piłka, podkładka, trzy kości, długopis, a nawet notes. Najważniejszą część zestawu stanowią jednak karty z zadaniami w sile 149 sztuk. To właśnie one są clue tej gry i decydują o przebiegu całej rozgrywki. Zadania nie są trudne, ale robią się takie za sprawą uczestników zabawy.

W każdej rundzie jeden z graczy ciągnie kartę i odczytuje jej awers. Ot, na przykład ma ustawić dwa kubki pod ścianą i położyć na nich długopis, tworząc coś na kształt miniaturowej bramki. To jego pierwsze, najprostsze zadanie. Następnie pozostali uczestnicy gry licytują się, jak bardzo odsunąć ową bramkę od ściany. Jeden mówi dziesięć centymetrów, drugi trzydzieści, czwarty metr. Oczywiście ten, kto da najwięcej, ostatecznie ma decydujący głos.

Po licytacji odczytywanie jest zadanie. Ot, chociażby ciągnący kartę ma odbić piłeczkę od ściany tak, by wpadła w bramkę. Jeśli została odsunięta od ściany o dziesięć centymetrów, będzie to łatwe. Jeśli o dwa metry – niezwykle trudne. Po próbie dochodzi do podziału punktów. Jeśli rzucającemu udało się trafić w bramkę, otrzymuje punkt, podobnie zresztą jak osoba, która wygrała licytację i zadecydowała o położeniu bramki. Jeśli rzucającemu nie udało się, punkty dostają wszyscy inni uczestnicy zabawy. Tym samym nie warto przeginać w licytacji.

Zabawa w Ale wtopa jest fajna. Lekko hazardowa, emocjonująca, mogąca wywoływać dyskusje. Każdy będzie chciał udowodnić, że miał rację, utrudniając zadanie. I że samemu dałby radę… Stąd podczas zabawy dzieje się sporo. A jakie są emocje!

Joel

Ale wtopa, Rebel.pl

Polub nas na Facebooku, TikToku, BlueSky i Instagramie.
Polub nas w serwisie Media Krytyk.