Świat dźwięków mniej lub bardziej rytmicznych. Od łzawych ballad, przez rytmiczne afroamerykańskie okrzyki po muzykę czasami aż nadto klasyczną.
Słówko crib ma w języku angielskim sporo znaczeń. Teoretycznie to żłóbek, ale również chatka, szalet, burdel czy nawet łóżeczko dziecięce i… plagiat. Istnieje również gra karciana o tej nazwie. No i zespół The Cribs, który powstał na początku tego wieku … Czytaj dalej The Cribs – Live At The Craven
O Porky Vagina nigdy dotąd nie słyszałem i pewnie zbyt często słyszał nie będę, bo to projekt lekko niszowy, nieco mniej oczywisty niż Maryla Rodowicz i Kuba Badach. Do tego grający mocno bezkompromisową muzykę skierowaną wyłącznie do fanów grindcore’u i … Czytaj dalej Porky Vagina – Wymiociny z chlew machiny
Panic! at the Disco chwilowo nie istnieje. Zespół rozwiązał się w 2023 roku po blisko dwudziestu latach grania, choć wierzę, że niczym Oasis wróci kiedyś na scenę. Swoje najlepsze chwile przeżywał jako zespół poprockowy, eksperymentował też z emo i electropopem. … Czytaj dalej Panic! At the Disco – Death of a Bachelor
Jack Peñate jest Anglikiem o hiszpańskich korzeniach, stąd to dziwne ñ w jego nazwisku. Urodził się w Londynie i tam też wychował. Talent do pisania tekstów odziedziczył po dziadku, poecie i pisarzu Mervynie Peake’u (którego jednak nigdy nie poznał). Z … Czytaj dalej Jack Peñate – After You
Chłopaki pochodzą z Baltimore. Tam w 2010 założyli zespół Turnstile i zaczęli przebijać się przez miejscową scenę hardcore’ową. Jedenaście lat później wydali album z piosenkami, które walczyły o Grammy. A teraz – latem 2025 roku – ukazał się kolejny krążek. … Czytaj dalej Turnstile – Never Enough
My Chemical Romance to amerykański zespół rockowy z New Jersey, którego frontmentem jest niegdysiejszy idol nastolatek, wokalista Gerard Way. To za jego sprawą założony na początku XXI wieku band zyskał olbrzymią popularność i przez pewien czas uchodził za czołową kapelę … Czytaj dalej My Chemical Romance – The Black Parade
Verneri Pohjola pochodzi z Finlandii i nie chodzi tu o popularny w Polsce trunek, a o kraj na północy Europy, który dał nam takich artystów jak Nightwish, Apocalyptica, HIM, The Rasmus, Lordi czy chociażby Children of Bodom. Jednak Verneri Pohjola, … Czytaj dalej Verneri Pohjola – Monkey Mind
Po dwudziestu latach wróciłem do Silent Alarm, debiutanckiej płyty angielskiego zespołu Bloc Party. Nagrał ją w 2004 roku w Londynie i Kopenhadze, wypuścił w lutym kolejnego roku i skutecznie podbił nią listy przebojów. Podobno muzycy chcieli, żeby album trafił do … Czytaj dalej Bloc Party – Silent Alarm
Kiedy zespół post-hardcore’owy nazywa płytę Stage Four, postronnemu obywatelowi może się wydawać, że chodzi o scenę czwartą jakiegoś festiwalu. Prawdopodobnie tę najmniejszą i położoną gdzieś na uboczu, gdzie kapela równie popularna co Touché Amoré z pewnością mogłaby się znaleźć… Inna … Czytaj dalej Touché Amoré – Stage Four
Jamie Alexander Treays znany jako Jamie T jest Anglikiem z Wimbledonu. W tenisa grywa, choć na okładce The Theory Of Whatever pojawiła się w stroju golfowym. Gra do tego na gitarze, śpiewa, rapuje, koncertuje. Pierwszą płytę wydał w 2007 roku. … Czytaj dalej Jamie T – The Theory Of Whatever
The Pigeon Detectives pochodzą z Leeds i od 2004 roku grają indie rocka. Swoją nazwę podobno zawdzięczają temu, że ich basista hoduje gołębie. Z kolei wokalista obejrzał kiedyś francuską animację o ptasich detektywach i… tak już zostało. Przyjęło się. Spodobało. … Czytaj dalej The Pigeon Detectives – Wait for Me
Miłośnicy rocka z pewnością kojarzą Babyshambles. To przecież zespół, którego frontmentem jest Pete Doherty, lider The Libertines. Kapela grała w latach 2003-2014, wydawała dwa albumy, a niedawno powróciła. I kto wie, co szykuje dla swoich fanów. Sequel to the Prequel … Czytaj dalej Babyshambles – Sequel to the Prequel
Pod pseudonimem Scattle ukrywa się DJ i kompozytor David Scatliffe. Facet pochodzi z Kalifornii i maczał palce w tak znanych grach jak Hotline Miami, Super Meat Boy czy na przykład Furi. Ale muzykę wydaje też tak ot, poza grami. I … Czytaj dalej Scattle – Me
Kanadyjski kolektyw muzyczny Crack Cloud to dość ciekawe zjawisko. Pośrodku niego stoi wokalista i perkusista Zach Choy, wokół którego krążą liczni muzycy. Jedni występują podczas koncertów na żywo, inni współpracują z nim w trakcie nagrywania płyt, są też specjaliści od … Czytaj dalej Crack Cloud – Tough Baby
W konkursie na najważniejszą płytę zespołu Judas Priest to właśnie British Steel wygrałoby w przedbiegach. Album ukazał się w 1980 roku i dziś uchodzi za kamień milowy w historii heavy metalu. Pomógł w tym Dave Holland, który zadebiutował na perkusji, … Czytaj dalej Judas Priest – British Steel
Prawdziwe wombaty pochodzą z Australii. The akurat urodziły się w Liverpoolu w Wielkiej Brytanii, gdzie od 2003 roku grają niezależnego rocka. I rozwijają się, bo Fix Yourself, Not the World z 2022 roku został ich pierwszym albumem, który wspiął się … Czytaj dalej The Wombats – Fix Yourself Not The World
Jeśli wierzyć legendzie Wpierpol to duet składający się z polskich hiphopowców, Kuby Knapa i duetu Okoliczny Element. “Ten album zrobiliśmy z Okolicznym w trzy dni, siedząc na działce pod Opolem, jedząc zajumane steki z łososia i odpoczywając od całego świata. … Czytaj dalej Wpierpol – Sielankowy survival
The Enemy to angielski zespół rockowy, który zadebiutował w 2007 roku albumem We’ll Live and Die In These Towns. Później nagrał jeszcze kilka, ale żaden nie zdołał przebić pierwszego i wspiąć się na szczyty list przebojów. Szkoda, bo to całkiem … Czytaj dalej The Enemy – We’ll Live and Die In These Towns
Danzig to zespół Glenna Danziga, dziś już starszego pana, który swoją działalność artystyczną rozpoczął w zespole The Misfits. Po sześciu latach, w 1983, miał już własny band, Samhain, który z czasem przemianował właśnie na Danzig, pożyczając od matki jej panieńskie … Czytaj dalej Danzig – Circle of Snakes
Uważam się za starego fana Annalistu. Dwa pierwsze wydawnictwa zespołu miałem na kasetach, byłem też na ich pamiętnym koncercie w warszawskich Łazienkach. Potem nasze drogi rozeszły się, podryfowałem w innym kierunku, ale i zespół zmienił swoje granie. Eon okazał się … Czytaj dalej Annalist – Trial
Klaxons przestało trąbić dziesięć lat temu. Muzycy rozeszli się, robią swoje rzeczy bądź też nic nie robią. Wielka szkoda, bo był to zespół naprawdę interesujący, a debiutancki album Myths of the Near Future tylko to potwierdza. Płyta trafiła na rynek … Czytaj dalej Klaxons – Myths of the Near Future
Królówczana Smuga to przedziwny projekt niejakiego Adama Piętaka z Biłgoraju. Niektórzy mówią, że to doom czy nawet death folk, inni sugerują, że eksperyment łączący kakofonie gitar z growlem i elektronicznymi samplami. W sumie wszystko tu jest wymieszane i zgrabnie zaaranżowanie. … Czytaj dalej Królówczana Smuga – Konwulsanki
R.U.T.A. oznacza Ruch Utopii, Transcendencji, Anarchii lub, według innych źródeł, Reakcyjną Unię Terrorystyczno-Artystowska. Dla mnie to przede wszystkim chłopski band punk-folkowy, któremu dowodzi Maciej Szajkowski, człowiek znany z występów w grupie Kapela ze Wsi Warszawa. Choć tak naprawdę w składzie … Czytaj dalej R.U.T.A. – Gore
Świń jest siedem. W zespole jest pięciu gości. Jest to pewna dysproporcja, ale to zespół grający stoner metal – możliwe więc, że są pod wpływem i po prostu nie radzą sobie z wyższą matematyką. Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs … Czytaj dalej Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs – Land of Sleeper
Metallica skończyła się na Kill’em All, o tym wie każdy fan. Potem nadeszło Ride the Lightning, bardzo dobra płyta z kilkoma kawałkami, które dziś zasługują na miano klasyków. Dlaczego nie zdobyła uznania fanów? Ano… zdobyła, a z tym Kill’em All … Czytaj dalej Metallica – Ride the Lightning
Hit Me Hard and Soft to trzeci album studyjny w dorobku Billie Eilish, jednej z najbardziej cenionych wokalistek młodego pokolenia. To ambitna produkcja, która ubiegała się o miano najlepszego albumu 2024 roku. I – zdaniem niektórych – konkurencję tę wygrała. … Czytaj dalej Billie Eilish – Hit Me Hard and Soft
Silverchair to nieistniejący dziś zespół rodem z dalekiej Australii. Powstał w 1992 roku jako Innocent Criminals, potem jeszcze kilka razy zmieniał nazwę, ale największe sukcesy święcił właśnie jako Srebrne Krzesło. Grał muzykę rockową, mocno inspirowaną grungem, a Frogstomp to jego … Czytaj dalej Silverchair – Frogstomp
Początek wieku. Trwa moda na brit pop i college rock, a zespoły takie jak Blur, Coldplay czy Oasis biją rekordy popularności. W warszawskiej Szkole Głównej Handlowej grupka studentów zakłada własną kapelę, jej nazwę Renton zapożyczając z filmu Trainspotting. Najpierw po … Czytaj dalej Renton – Take Off
Iron Times to wydana w 2016 roku EP-ka zespołu Vader. Co prawda zawiera tylko cztery utwory, raptem trzynaście minut muzyki, ale to konkretne granie w stylu, do którego ostatnio zespół nas przyzwyczaił. A pamiętajmy, że kiedyś był to nasz czołowy … Czytaj dalej Vader – Iron Times
Otsochodzi to tak naprawdę Miłosz Stepień, raper z warszawskiego Tarchomina, członek grupy OIO. W ostatnich latach gość zyskał sporą popularność, występuje na głośnych imprezach, na koncertach gromadzi tłumy. Co ma do zaoferowania na Tarcho Terror z 2022 roku? Mieszankę stylów. … Czytaj dalej Otsochodzi – Tarcho Terror
Oranssi Pazuzu i Muuntautuja? To brzmi, jakby komuś kot wlazł na klawiaturę i wyszło, co wyszło, nie? No nie. W rzeczywistości Oranssi Pazuzu to fiński zespół grający psychodeliczy black metal, w którego nazwie pojawia się odwołanie do babilońskiego bóstwa Oazuzu. … Czytaj dalej Oranssi Pazuzu – Muuntautuja
Angielski Muse cieszy się mianem jednego z najlepszych zespołów koncertowych na świecie. Od lat bywa headlinerem czołowych festiwali i regularnie wydaje też udane płyty. Will of the People jest ich dziewiątym albumem. Na tyle udanym, że magazyn Guitar World umieścił … Czytaj dalej Muse – Will of the People
Lubię takie historie. Zespół Druzgotor powstał w 2001 roku, kiedy tworzące go chłopaki były jeszcze względnie młode i ambitne, a przede wszystkim chciały się bawić w muzykę. Wydały nawet demo, potem album live zatytułowany dość ostrożnie Oko Demona. Wreszcie dopadło … Czytaj dalej Druzgotor – Curdled Flesh
Nie znam Jessiki Mauboy i nie wiem, czemu twierdzi, że jest moja na zawsze. Zresztą to wokalistka z Australii i wątpię, żebyśmy kiedyś mieli okazję się spotkać. Urodziła się w 1989 roku i w połowie pierwszej dekady XXI wieku zabłysnęła … Czytaj dalej Jessica Mauboy – Yours Forever
Surrealistic Pillow to wyprawa w zamierzchłą przeszłość. Album ukazał się w 1967 roku, sam zespół Jefferson Airplane powstał dwa lata wcześniej w San Francisco i dziś uchodzi za pioniera psychodelicznego rocka. Jefferson z nazwy to nie prezydent, a bluesman Blind … Czytaj dalej Jefferson Airplane – Surrealistic Pillow
Polecona mi przez znajomego Hindusa płyta zespołu Agam zaskakuje. Bo też Agam nie gra typowej dla Bollywood cepelii, a progresywnego rocka rodem z południa kraju, bardzo mocno osadzonego w lokalnej kulturze, pełnego lokalnych instrumentów, rytmów, motywów. Zespół założyło czterech kumpli … Czytaj dalej Agam – The Inner Self Awakens
Z dala od polityki 