The Futureheads to debiutancki album brytyjskiego zespołu rockowego The Futureheads. Krążek ukazał się w 2004 roku i został ciepło przyjęty tak przez słuchaczy, jak i krytyków. Jego cechą charakterystyczną była długość, czy też raczej krótkość zgromadzonych na nim piosenek. Większość z nich mieściła się między dwoma a trzema minutami.

Mało, powie ktoś. I pewnie będzie miał rację. Choć nawet i dwie minuty wystarczają The Futureheads, by nagrać energetyzujący i przebojowy utwór. Zadziorny, ale jednocześnie wpadający w ucho, bazujący na harmonijnych układach wokalnych i pop-rockowych melodiach. Czuć to w takich kawałkach jak Carnival Kids, Alms, Stupid and Shallow czy Hounds of Love, coverze przeboju Kate Bush.

Sporo się tu dzieje. Tempo jest imponujące, perkusja pracuje jak zaprogramowana, a gitara raz po raz wydobywa się na pierwszy plan. Choćby w Trying Not to Think About Time mamy to szybkie, rock’n’rollowe tempo i prosty, brit-popowy aranż, który idealnie nadaje się do szaleństw na parkiecie. W Man Ray jest zresztą podobnie, gitara nadaje tempo, perkusja gdzieś właściwie zanika, za to w refrenach królują chórki.

The Futureheads można różnie ocenić. Niektórzy słusznie zauważą, że płyta jest obliczona na sukces, zagrana nie tyle z miłości, co z potrzeby zapełnienia kabzy. Z drugiej strony nie sposób nie docenić tych rozmawiających gitar, pomysłowych aranżacji, melodii. Fajnie się tego słucha, nawet jeśli nie uznałbym albumu za wydarzenia. Ot, sprawna robota.

Joel

The Futureheads, The Futureheads

Polub nas na Facebooku, TikToku, BlueSky i Instagramie.
Polub nas w serwisie Media Krytyk.