The Baatar to popularny mongolski piosenkarz folkowy, który łączy elementy ludowej muzyki swojego kraju z nieco bardziej współczesnymi melodiami inspirowanymi country. To bardzo przyjemna, uspokajająca muzyka. Relaksująca i odprężająca.

Sam wokalista twierdzi, że coś takiego jak mongolskie country nie istnieje. Ponoć komponuje i śpiewa utwory inspirowane muzyką ludową, które stara się dostosować do oczekiwań współczesnych odbiorców. Sięga po tradycyjne instrumenty, takie jak przepiękne smyczkowe morin khuur czy flety tsuur. Oczywiście wzbogaca ich dźwięki o nowoczesne instrumentarium. Śpiewa zaś w stylu urtyn, nieco rzewnie, ale bez wątpienia pięknie.

Słychać to w utworach zgromadzonych na płycie Setgel Nerne. Choćby w otwierającej ją, spokojnej Hair Orgilno, w której czuć tęsknotę. Ale już kolejna kompozycja, Goodali, spokojnie mogłaby być balladą skomponowaną przez jeden z zachodnich zespołów. Jest przyjemnie grająca gitara, jest perkusja, jest przyjemna i wpadająca w ucho melodia. Ot, taki nieco bardziej dynamiczny przytulaniec z nieskomplikowaną solówką na gitarze elektrycznej.

Zaśpiewana niskim głosem Nandin Turh pokazuje potencjał wokalny muzyka, Bolzootiin Bor Tolgoi jest wręcz utworem tanecznym, Ijii z kolei niezwykle nastrojową kołysanką. Pozostałe utwory utrzymane są w podobnych klimatach. Nairsag Ulaanbaatar znów czaruje lekką gitarą, Sarhad skocznym rytmem rodem z amerykańskiego country, a takie Zuraglal pachnie popowymi przytulańcami z lat 80.

Setgel Nerne jest ciekawą wyprawą w inne strony świata i chociażby dlatego warto album zgłębić.

Joel

The Baatar, Setgel Nerne

Polub nas na Facebooku, TikToku, BlueSky i Instagramie.