Wyświetlany w telewizji w porze kina familijnego Gruby i chudszy 2: Rodzina Klumpów moim zdaniem kompletnie się dla dzieci nie nadaje. Narazi je tylko na porcję żenującego humoru sprowadzającego się do puszczania bąków, bekania i robienia durnych aluzji seksualnych. Humor … Czytaj dalej Gruby i chudszy 2: Rodzina Klumpów
Evil Lands to całkiem fajna i przyjemna dla oka sieciowa gra fantasy. Co prawda nie oferuje wielu możliwości i sprowadza się głównie do biegania i siepania przeciwników, ale frajdę to jednak sprawia. A przecież o to w grze chodzi. Przenosimy … Czytaj dalej Evil Lands
Dziś Kruk to film kultowy. Zadecydowała o tym tragiczna śmierć grającego główną rolę Brandona Lee. Aktor został postrzelony na planie, a szczęście producentów polegało na tym, że obraz był już niemal gotowy. Wystarczyły drobne przeróbki, by mógł trafić do kin… … Czytaj dalej Kruk (1994)
Szpaku jest jednym z tych dojrzałych artystów, którzy nie bawią się jak dzieci w gangsterkę i nie uprawiają lansu w rapie. Podejmują niełatwe tematy, mają poważne przemyślenia, żyją w mrocznym świecie, który nie sprowadza się do ciągłych imprez. Za to … Czytaj dalej Szpaku – Dom Dla Zmyślonych Przyjaciół Pana Mateusza
Doktor Faustus w reżyserii Anny Urbańczyk to krótki metraż zrealizowany na Wydziale Radia i Telewizji im. Krzysztofa Kieślowskiego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Autorka nie tylko sięgnęła po trudną przecież prozę Tomasza Manna, ale na dodatek zdecydowała się na współpracę z … Czytaj dalej Doktor Faustus
Pozostań w domu to drugi tom serii zapoczątkowanej przez Kryminał prywatny. Pierwszy mnie zaintrygował i choć zawierał wiele błędów (brak redakcji i korekty bił po oczach), zachęcił do sięgnięcia po kolejny. Pozostań w domu okazuje się lepszy. Gładszy, ciekawiej napisany, … Czytaj dalej Pozostań w domu – Rafał Wałęka
Dwie minuty do piekła to nieudany, pozbawiony napięcia horror, większa wersja krótkiego metrażu zatytułowanego Baghead. Twórcy mieli dobry pomysł, przypominający chwilami Mów do mnie, ale okazało się, że nie potrafią straszyć. Co gorsza, nie potrafią również opowiedzieć ciekawej historii. W … Czytaj dalej Dwie minuty do piekła
W natłoku ptasich animacji od lat zalewających kina warto nie przegapić Na fali – zakręconej amerykańskiej komedii o pingwinach. A czemu? Bo jest lekka i zabawna, a do tego ma przesłanie. No i wygląda lepiej niż wiele europejskich produkcji z … Czytaj dalej Na fali (2007)
Red Rock West to nieco zapomniany post-western tudzież kryminał neo-noir, tona klimatu okraszona ciekawą historią i wyrazistymi kreacjami dobrych aktorów. Aż dziwne, że przez kina przemknął niezauważony i chyba nigdy nie zdobył należnej mu pozycji, choć fanów ma wiernych. Michael … Czytaj dalej Red Rock West
Sami swoi. Początek podzielił publiczność już na wstępie. Część widzów zastanawiała się, po co kręcić prequel tak zasłużonej serii, po co „niszczyć” ludziom wspomnienia kolejnym szrotem. Inni – i to setki tysięcy ludzi – po prostu czekali i wkrótce po … Czytaj dalej Sami swoi. Początek
Nieśmiertelny to jeden z klasyków lat 80. – widowiskowy film fantasy w doborowej obsadzie, z kultowym „Who wants to live forever” zespołu Queen na ścieżce dźwiękowej. Sukcesu komercyjnego nie zaliczył, ale doczekał się kilku kontynuacji oraz telewizyjnego serialu. To najlepszy … Czytaj dalej Nieśmiertelny (1986)
Sezon na zabijanie miał potencjał. Dwóch gwiazdorów w obsadzie, fabuła nawiązująca do Piekła na Pacyfiku, w tle rozterki moralne związane z wojną. Temat-samograj. Reżyser Mark Steven Johnson kompletnie go nie udźwignął, raz jeszcze tworząc nieprzekonywujące kino. Benjamin Ford (Robert de … Czytaj dalej Sezon na zabijanie
Bracia Coen przerwali na jakiś czas współpracę. Joel nakręcił Makbeta, Ethan zaś napisał wraz z żoną scenariusz queerowej komedii gangsterskiej Żegnajcie laleczki. A potem go zekranizował – to mocno absurdalna produkcja przeznaczona głównie dla miłośników coenowskiego humoru. Filadelfia, rok 1999. … Czytaj dalej Żegnajcie laleczki
Fiktionlust to drugi album polskiego blackmetalowego zespołu Totenmesse. To takie tradycyjne mocne granie: krzyczący bądź charczący wokalista, perkusista bębniący w oszałamiającym tempie, gitary hałasujące, choć czasem układające się w melodie. Fani maja powody być zadowoleni. Przede wszystkim dlatego, że Fiktionlust … Czytaj dalej Totenmesse – Fiktionlust
Halloween to kultowy film Johna Carpentera z 1979 roku, pierwsza odsłona jednej z najdłuższych i najpopularniejszych serii w historii horrorów. Co prawda trochę się zestarzał, ale wciąż trzyma w napięciu i zasługuje na uwagę każdego miłośnika gatunku (nie tylko znakomitej … Czytaj dalej Halloween (1978)
Ludzie wycinają lasy. Znajdują ku temu setki mniej lub bardziej ważnych powodów. Walczą z robactwem, pozyskują drewno dla gospodarki czy ziemię na cele rolne albo po prostu wycinają, bo zasłania widok na autostradę. W Leśnym rozdaniu mamy szansę ten proces … Czytaj dalej Leśne rozdanie
Teza, że Madame Web to wyjątkowo marny film, jest z gruntu nieprawdziwa. To film przeciętny, a w swoim gatunku słaby. Jednak młodym widzom – tym dwunastolatkom, dla których jest przeznaczony – powinien się spodobać. Oferuje humor i szybką akcję. Oni … Czytaj dalej Madame Web
Dziwny to album. Mocno alternatywny. Niby zawiera muzykę elektroniczną, ale zupełnie inną niż ta, do której przyzwyczaili nas najpopularniejsi twórcy tego gatunku. Szumy, trzaski, dziwne dźwięki składają się na dość chaotyczne utwory, do których trzeba się po prostu przekonać. Autechre … Czytaj dalej Autechre – Plus
To piąta i jak na razie ostatnia odsłona serii Step Up. Trudno powiedzieć, żeby kończyła jakieś wątki, bo w serii tej zbyt wiele wątków nie ma, ale pozwala wrócić bohaterom kilku różnych odsłon i przede wszystkim czaruje świetnymi scenami tanecznymi. … Czytaj dalej Step Up: All In
Lubię książki o dalekiej północy. Właściwie to nie wiem, z jakich powodów. Przecież ta północ wcale nie jest atrakcyjna. Zimno, ciemno, wieje, śniegiem sypie, niewiele się dzieje, ludzie jacyś dziwni. W dodatku po ulicach grasują białe niedźwiedzie, a żreć trzeba … Czytaj dalej Na północ. Jak pokochałem Arktykę – Adam Wajrak
Kos to jeden z najlepszych polskich filmów 2023 roku. Co prawda za granicą nie zostanie zrozumiany, a przynajmniej nie zostanie zrozumiany tak, jak w Polsce, ale to naprawdę dobre kino. Może chwilami zbyt mocno inspirowane Nienawistną ósemką, ale jednocześnie bardzo … Czytaj dalej Kos
Dudi: Cała naprzód to kolejna przeciętna animacja, która usiłowała zawalczyć o dziecięce serca. Niewiele miała jednak do zaoferowania prócz łagodnego ekologicznego przesłania i utwierdzania maluchów w przekonaniu, że Ziemi grozi zagłada. No grozi. Ale po co wychowywać dzieci w traumie, … Czytaj dalej Dudi: Cała naprzód
Kontynuacja Smakosza przynosi jeden niezapomniany wątek – ten ze szkolnym autobusem stojącym pośród malowniczych pól. Gdyby nie on, byłaby to dość przeciętna produkcja i nie zasłużyłaby sobie na miano kultowego slashera. A taki podobno ma. Trzy dni po wydarzeniach z … Czytaj dalej Smakosz 2
Być może wywalczyli to obrońcy zwierząt, ale fakt pozostaje faktem – na planie filmu Pies i kot nie było psa i kota. Tytułowe zwierzęta wyczarowali specjaliści od efektów specjalnych, nadając im nieco karykaturalny wygląd. Dziwnie to wygląda… Akcja filmu jest … Czytaj dalej Pies i kot (2024)
Aligator kontra anakonda to crossover dwóch popularnych, za to niezwykle tandetnych horrorów. Krokodyla zapożyczono z Lake Placid, węża z filmów o Anakondzie. Dorzucono też trochę golizny i parę trupów. A przede wszystkim mocniej mrugnięto okiem. Właśnie dlatego to produkcja lepsza … Czytaj dalej Aligator kontra anakonda
Nocna jazda to krótka, trwająca zaledwie kwadrans opowieść o niezwykłej wyprawie… tramwajem. O ludzkiej życzliwości, odwadze i o sytuacjach, do których może dojść każdej nocy w każdym mieście. I, jak podejrzewam, dochodzi. Przenosimy się do jednego ze skandynawskich miast. Jest … Czytaj dalej Nocna jazda (2020)
Z dala od polityki 