Wojna w Ukrainie może być najważniejszym wydarzeniem tej dekady. Kino mówi o niej zaskakująco mało, jakby wciąż zastanawiało się, w jaki sposób o niej opowiadać. Jednym z pierwszych twórców podejmujących ów temat jest polski reżyser Damian Kocur, który w Pod … Czytaj dalej Pod wulkanem
Pocztówki z Zakopanego to polski dokument inscenizowany. Krótki, bo trwający niespełna kwadrans, za to pozwalający widzom odwiedzić polską stolicę Tatr sprzed grubo ponad pół wieku. Dzięki temu można poczuć dawny klimat tego miejsca i zobaczyć ówczesną „warszawkę”. No i pośmiać … Czytaj dalej Pocztówki z Zakopanego
Typowy Vega. Może i wczesny, ale jednocześnie demonstrujący chwyty regularnie pojawiające się w jego późniejszych filmach. Przykład? Podejście do prawdy. Służby specjalne to bowiem political mocno fiction. Tematy z pierwszych stron gazet ubrane zostały w sensacyjne ciuszki, a podkręcone i … Czytaj dalej Służby specjalne
Mógł tu powstać fascynujący film. Zadziorny jak punk rock i przystępny jak jabol. Wreszcie legendarny jak samo KSU. Tymczasem Idź pod prąd rozczarowuje. Brakuje mu energii, tematu, emocji. Wszystko to jakieś takie wygładzone… Przenosimy się do Ustrzyk Dolnych czasów PRL-u. … Czytaj dalej Idź pod prąd
Ludzie starzy też są ludźmi i podobno nawet mają swoje prawa. Kino popularne niechętnie się nimi zajmuje, zwłaszcza to amerykańskie, które od wielkiego dzwonu poświęca im ciekawy film. Co innego polskie, tu powstają takie produkcje jak chociażby Piąta pora roku … Czytaj dalej Piąta pora roku
Rugby nie jest najpopularniejszym sportem w Polsce, ale z roku na rok zdobywa coraz więcej fanów. Dokument To my, rugbiści z 2000 roku, debiut reżyserski Sylwestra Latkowskiego, pozwala widzom poznać bliżej zawodników tej dyscypliny. Dla jednych to klasyk, dla innych … Czytaj dalej To my, rugbiści
Smok Diplodok to polski film animowany nakręcony na podstawie klasycznych komiksów autorstwa Tadeusza Baranowskiego. I chyba właśnie dlatego efekt jest niesamowity – to pokaz olbrzymiej fantazji kryjącej się w niemal każdym kadrze. Mało która zachodnia produkcja jest tak kreatywna pod … Czytaj dalej Smok Diplodok
Sztuczki to ciepło przyjęty film Andrzeja Jakimowskiego z 2007 roku, opowieść o życiu w niedużym miasteczku górniczym na południu Polski. Rzecz to wzruszająca, słodko-gorzka, a przy okazji bardzo dobrze zagrana. Czym są tytułowe Sztuczki? Drobnymi działaniami, za pomocą których bohaterowie … Czytaj dalej Sztuczki
To nie ma znaczenia, że Mocna kawa wcale nie jest taka zła. Może i być zła, ale jeśli kobieta ją robi, to należy mówić, że jest świetna. Takie właśnie mądrości oferuje nam krótkometrażówka Aleksandra Pietrzaka. Na szczęście podkreśla je wężykiem … Czytaj dalej Mocna kawa wcale nie jest taka zła
Słoń podejmuje ważny temat społeczny, jakim jest życie osób nieheteronormatywnych. Tyle że nie w dużym mieście, a na prowincji, gdzie wszystko wygląda inaczej. Szkoda więc, że nie wynurza się poza oczywistości. Bartek (Jan Hrynkiewicz – Sala samobójców. Hejter) mieszka na … Czytaj dalej Słoń (2022)
Tytuł jest trochę mylący. Serial Ja, kapitan rzeczywiście opowiada o ośmiu kapitanach drużyn Ekstraklasy, ale nie skupia się na kapitanowaniu. Nie do końca też mówi, z czym wiąże się bycie kapitanem, choć w każdym odcinku pojawia się w nim parę … Czytaj dalej Ja, kapitan S01 (serial)
Stanisław Bareja, klasyk polskiej komedii, nakręcił w 1974 roku film Nie ma róży bez ognia. Sportretował w nim trudności, jakie mają małżeństwa marzące o własnym mieszkaniu. Pewnie nie spodziewał się, że pół wieku później problemy wcale nie będą mniejsze… Janek … Czytaj dalej Nie ma róży bez ognia
Pijani kierowcy zabijali czterdzieści lat temu, zabijają i dzisiaj. Stąd Prywatne śledztwo okazuje się filmem boleśnie aktualnym, stawiającym celne pytania dotyczące szeroko rozumianej sprawiedliwości. Wyreżyserowany przez rodzimego mistrza kina sensacyjnego, Wojciecha Wójcika, wciąga i trzyma w napięciu. Wielka szkoda, że … Czytaj dalej Prywatne śledztwo
Poszukiwany, poszukiwana to kolejny klasyk polskiej komedii w reżyserii Stanisława Barei, historia bazująca na klasycznej „zmianie płci” znanej chociażby z głośnego Pół żartem pół serio. Jednocześnie to zawoalowana krytyka systemu, ale też narodowych przywar, które narażają nas na śmieszność. Sami … Czytaj dalej Poszukiwany, poszukiwana
Trwające niespełna pół godziny Warzywa i owoce to film o naprawdę wielu rzeczach. O nierównościach, także tych społecznych, szkolnym hejcie, poświęceniu, samotnym wychowywaniu dzieci i braku czasu na rozmowę. Także o nauczycielach i sprawiedliwości, a raczej braku sprawiedliwości. Wojtek ma … Czytaj dalej Warzywa i owoce
Hejter w reżyserii Jana Komasy z pewnością nie jest prostą kontynuacją Sali samobójców. Niewiele łączy oba te tytuły. Najważniejszym spójnikiem wydaje się być internet postrzegany jako niezwykle ważny element naszej codzienności i wirtualne pokoje w popularnych grach sieciowych, dla wielu … Czytaj dalej Sala samobójców. Hejter
Mamy tych regionów w Polsce sporo, część z nich dorobiło się własnej kultury, dialektu, języka. A jednak to o Śląsku kino najchętniej opowiada i na Śląsk regularnie powraca. Choćby w Drzazgach, w których realizm magiczny miesza się chwilami ze sprawnie … Czytaj dalej Drzazgi
Idealny facet dla mojej dziewczyny to kolejna polska komedia duetu Saramonowicz-Konecki. Poprzednie nie tylko bawiły publiczność, ale spotkały się też z ciepłą reakcją krytyki. Ale to się skończyło… Główną bohaterką filmu jest… No dobra, bohaterek mamy tu sporo, podobnie jak … Czytaj dalej Idealny facet dla mojej dziewczyny
Nazywanie filmu Zgorszenie publiczne komedią romantyczną jest jakimś nieporozumieniem. To przede wszystkim żartobliwy obraz pewnej niewielkiej społeczności, mieszkańców starego familoka położonego nieopodal nieczynnej stacyjki kolejowej Fytel gdzieś między Zabrzem a Bytomiem. Niewiele się tu dzieje, a jednak sporo jak na … Czytaj dalej Zgorszenie publiczne
Na przełomie wieków Olaf Lubaszenko dość niespodziewanie wyrósł na króla polskiej komedii. Długo nim nie pobył, ale jednak zdążył nakręcić Chłopaki nie płaczą, te zaś osiągnęły status filmu kultowego. Poranek kojota już tak dobry nie był, ale E=MC² wydawało się … Czytaj dalej E=MC²
Nie ma się czego bać. To nie jest Zenek ani nawet Kochaj i rób co chcesz. Disco polo to efektowna zabawa z formą, stylistyczna petarda sunąca w rytmie owej muzyki i pokazująca jej światek z mocnym przymrużeniem oka. Filmu nie … Czytaj dalej Disco polo
To na szczęście nie jest nowe Kac Wawa. W filmie Szymona Gonery czuć inspirację Tarantino, metazabawę kinem, plątanie gatunków, wędrowanie pod prąd schematów. Sęk w tym, że niewiele z tego wynika. Wieczór kawalerski rozczarowuje, bo historia zwyczajnie się nie klei, … Czytaj dalej Wieczór kawalerski (2024)
To miała być najbardziej niegrzeczna komedia roku. Wyszła komedia najsłabsza i w efekcie legenda polskiego kina. Kac Wawa dziś uchodzi za synonim obrazu tak nieudolnego, że aż wstyd go oglądać. Bywa przytaczana jako dowód na to, że z naszym kinem … Czytaj dalej Kac Wawa
Gwiezdny pirat to polski serial przygodowy, bliski krewniak takich produkcji jak Tajemnica Sagali czy Wow. Młodzi widzowie wspominają go z rozrzewnieniem, choć oglądany dzisiaj, razi marnymi efektami specjalnymi i chwilami naiwną fabułą. Grupka dzieciaków z Legnicy podczas teleturnieju popisuje się … Czytaj dalej Gwiezdny pirat (serial)
Rodzina Leśniewskich to siedmioodcinkowy serial inspirowany powieścią autorstwa Krystyny Boglar i okraszony muzyką skomponowaną przez Czesława Niemena. Nakręcono go w Warszawie i Łodzi z udziałem ówczesnych gwiazd. Oglądany po latach, nie robi już większego wrażenia. A kiedyś przecież zbierał laury … Czytaj dalej Rodzina Leśniewskich (serial)
Odwilż to kolejny dobry polski kryminał. Po skandynawsku mroczny i depresyjny, świetnie wykorzystujący w tym celu szary, jesienno-zimowy Szczecin. Ot, kolejny dowód, że w naszym kraju powstają naprawdę dobre europejskie seriale, a fachowców mamy świetnych. Zawieja (Katarzyna Wajda – Kruk: … Czytaj dalej Odwilż S01 (serial)
Jestem tak stary, że pamiętam te czasy. Czasy pirackiego oprogramowania, kaset i dyskietek, wreszcie zatłoczonych giełd komputerowych, które jak grzyby po deszczu zaczęły wyrastać w całym kraju. Dokument Gry, użytki – co dla ciebie? opowiada o nich w sposób fascynujący. … Czytaj dalej Gry, użytki – co dla ciebie?
W kinach Supersiostry poniosły porażkę. Cieszyły się śladowym zainteresowaniem, do czego zapewne przyłożył się kiepski marketing. Jestem przekonany, że na streamingu zdobędą swoich widzów, bo gdybym był dzieciakiem, obejrzałbym tę produkcję z przyjemnością. Pech chce, że jestem trochę starszy i … Czytaj dalej Supersiostry
Jakże doskonałe filmy rodzą się z literatury! Choćby Zaklęte rewiry – kapitalny obraz, który mimo upływu lat nie stracił na aktualności. Wciąż imponuje tempem, ostrością w portretowaniu postaw, znakomitym aktorstwem i klimatem. To jedna z pereł polskiego kina, tym razem … Czytaj dalej Zaklęte rewiry
Jak trwoga, to do Boga? Już nie bardzo. Dziś mało kto się Bogiem przejmuje. Pierwszą instancją pomocową pozostaje rodzina. To na nią liczymy, nawet jeśli wcześniej nie bardzo ją cenimy. Opowiada o tym krótkometrażowa Mirra w reżyserii Anny Pawluczuk. To … Czytaj dalej Mirra
Prom Jacka Talczewskiego, krótki polski dokument z 1984 roku, przenosi nas w czasy PRL-u i rozbitej Solidarności. Pokazuje decyzje, z jakimi musieli się mierzyć Polacy, a przy okazji chwyta okruchy zwykłej codzienności. Na komentarz się nie sili. Uchwycone obrazy mówią … Czytaj dalej Prom (1984)
Opowieść o drodze to pochodzący z 1958 roku dokument obrazujący budowę drogi w Bieszczadach. Częściowo zrywający z duchem socrealistycznym i całkowicie pozbawiony komentarza, pokazuje ciężką pracę zwykłych ludzi odciskających swoje piętno na przyrodzie. Zaczyna się do pięknych, choć czarno-biały kadrów. … Czytaj dalej Opowieść o drodze
Młyn i krzyż to jeden z najbardziej niezwykłych polskich filmów. Lech Majewski postanowił opowiedzieć fikcyjną historię obrazu Droga krzyżowa pędzla Pietera Bruegla (starszego). To jedno z arcydzieł malarstwa, a reżyser – niegdyś student Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie – poddaje … Czytaj dalej Młyn i krzyż
To jeden z lepszych polskich filmów wojennych. Arcydziełem na pewno nie jest, ale opowiada ważną historię niezwykłego człowieka. Majora Henryka Dobrzańskiego, tytułowego Hubala, który w czasie drugiej wojny światowej należał do pierwszych dowódców ruchu oporu i przez kilka długich miesięcy … Czytaj dalej Hubal
Nie znam Buddy. Nie mam czasu na youtuberów. Słyszałem o paru jego akcjach, zwłaszcza z kasą przekazaną dzieciakom, ale to wszystko. Budda. Dzieciak ’98 stanowił więc mój pierwszy kontakt z tym człowiekiem. Liczyłem, że dowiem się o nim więcej, być … Czytaj dalej Budda. Dzieciak ‘98
Zaczęło się przypadkiem. Znajomy przedstawił reżyserowi filmu Kurierka swoją ciocię, Władysławę Rzepecką. Nieżyjącą dziś panią, która w młodości – jako nastolatka – pracowała jako kurierka AK. I miała sporo do opowiedzenia… Dokument Kurierka to na dobrą sprawę jej wspomnienia. Niby … Czytaj dalej Kurierka
Z dala od polityki 