Debiutancka płyta Paprika Korps, mało znanego zespołu z Opola, wydana w 1999 roku na kasecie i wznowiona sześć lat później w jakości CD. Dobra płyta. Nie wybitna, nie genialna, nie olśniewająca, nie rzucająca na kolana (jak ktoś ma kolana, bo chomiki na przykład nie mają), ale przyjemna, z kilkoma wpadającymi w ucho utworami. Aż dziwne, że zespół nie zdołał wypracować sobie lepszego miejsca na polskiej scenie reggae.

Wszystko zaczyna się od instrumentalnego intra, po którym wpada standardowy aż do bólu, anglojęzyczny Let me know. To rozbujany utwór, dość delikatny, z charakterystycznym wokalem. Kolejna piosenka, Triolki, również powstała w języku angielskim. Jest nieco mocniejsza, z wybijającą się gitarą oraz nieidealnym akcentem wokalisty. Język ten pojawia się również w From Soul to Soul, nieco szybszym, bardziej dynamicznym kawałku, o zdecydowanie duszniejszej atmosferze. Melodyjny refren zapada w pamięć. Piąta z kolei kompozycja, instrumentalna, mogłaby spokojnie pojawić się na płycie jakiejś punkowej bądź heavymetalowej kapeli. Owszem, jest delikatna, ale ma odpowiedni rytm wybijany na perkusji i czujne gitary w tle.

Potem nagle wszystko się zmienia. Pojawiają się piosenki polskojęzyczne, o niebo lepsze od poprzednich, mające bardziej wyrazisty styl. Rewolucja kojarzy się ze starym Daabem, Poprzez Babilonu mury zachwyca rockową energią i niesamowitym nastrojem, raggamufinowy Za nami podrywa do tańca, zaś wieńczący dzieło Strange Dub uspokaja, a może nawet wręcz usypia. I aż dziwne, że tego kierunku chłopaki z Paprika Korps nie obrali. Kolejne płyty to wciąż miks polskich i angielskich tekstów. Pewnie ma to związek z intensywną działalnością koncertową, jaką zespół prowadzi. Nie tylko w Polsce, ale i poza jej granicami. Może tam inaczej to widzą? Tfu, słyszą…

Mam nadzieję, że rozumiemy się dobrze. Kolejny krok to dobra płyta, przyjemna i nieźle nagrana. Fanom gatunku pewnie się spodoba. Brakuje jej jednak charakteru, czegoś, co wyróżniłoby zespół z tłumu podobnych kapel gitarowo-reagge’owych. I w tym największa jej słabość…

– joel
Paprika Korps – Kolejny krok